این که چیزی نیست یه سری شرکت ها هستن و مثل تار عنکبوت در کل کشور به هم مرتبط هستن. پایان نامه های دانشگاهها ی مختلف رو به هم می رسونن و اونها به دانشجوها میفروشن. البته جای سوال هست چه کسانی از داخل دانشگاه پایان نامه دانشجو ها رو به این شرکت ها میفروشن ؟؟؟؟ جواب مشخص خود اساتید متأسفانه. یک باند مافیایی ایجاد شده که اصلا نمیشه جلوش رو گرفت
کار علمی واقعی در ایران وجود نداره آنهایی که سرشون به تنشون می ارزید گذاشتن رفتن یه مشت بیسواد با رانت و پارتی هیات علمی شدن که حتی زحمت خوندن یه تز رو هم به خودشون نمیدن چون سوادش رو ندارن تخصصش رو ندارن جایی نشستن که حقشون نیست خودشون هم همونجوری مدرک گرفتن
همسربنده بیش از هشت ماه باکمک استادراهنمایش که بسیارهم سخت گیر بود روی پایان نامه ارشد روانشناسی خود کارکرد ودروزدفاع هم با داوران به مراتب سخت تر روبرو شد که با ارفاق نمره ۱۷/۹۵به ایشان دادند که باتوجه به معدل ۱۸ دروس ترمهای پاس شده اگر نمره ۱۸ داده بودند ایشان می توانست بدون کنکور واردمقطع دکترابشود چندروزبعد یکی از هم دوره ای های ایشان یه همسرم گفته بود که او پایان نامه اش را کسی دیگر برایش تهیه کرده بود با کمک یکی ازاستادان دفاع کرده ونمره ۱۸ گرفته و۲ نمره برای مقاله گذاشته اند!! اینهم وضعیت دانشگاههای ماست.
یک مشکل بزرگ در این مورد موضوعات تکراری هست که اساتید برای پایان نامه دانشجویان در نظر میگیرند. معمولاً اساتید به موضوع خاصی علاقه مد هستند و فقط به اون موضوع میپردازن واسه همین پروژه های خیلی مشابه تعریف میکنن که نتیجش تحریک دانشجوها به کپی برداری از کار قبلیه!
کپی حتی بدون هیچ تغییری به یک امر عادری تبدیل شده- نه تنها نظارتی روی پایان نامه ها نیست- هیچ برخورد جدی هم با متخلفان نمیشه- همه جای دنیا مدرک فرد باید باطل بشه
برای جلوگیری از این تقلبها باید مانند آمریکا از مدرک گرایی در ایران اجتناب کرد مخصوصا مدرک دکترا. در آمریکا با صرف داشتن مدرک دکترا نمیتوان هیچ پیشرفت شغلی داشت بلکه نتایج تحقیقاتی شخص در ژورنالهای معتبر ملاک است. در ضمن در جایی که اکثر مسوولآن و شمار زیادی از استادان بخاطر مدرک گرایی به سمت گرفتن مدارک دکترای قلابی و نامعتبر رفته اند، به هیچ وجه نمیشود در مورد تقلبهای علمی کاری انجام داد.