عمده مصرف در تهران متعلق است به دستگاههاي دولتي ، كه در آن نه آشپزي ميشود نه استحمام!؟!؟!؟
هيچ واكنشي هم بابت اين حجم مصرف صورت نميگيرد!؟
شبكه فاضلاب و تصفيه خانه ها تكميل نشده و اقدامي براي بازيافت آب مصرفي صورت نميگيرد كه هزينه آن در برابر ساخت سد، ناچيز است!؟
عدم توجه به تمركز جمعيتي در تهران كه يك ، چهارم جمعيت كشور را رد خود جا داده بيشك مشكلات اين منطقه را بيشتر ميكند
کاش به جای این همه مداخله در امور دیگران، و دایه مهربان تر از مادر بودن برای عالم و آدم، کمی به فکر خودمان بودیم. درست است که افغانی ها مشکل دارند، ولی سیستانی های خودمان بسیار نیازمندتر هستند، یمنی ها در مضیقه افتاده اند، اما در ایران خودمان هم کسانی را داریم که وضعیت بسیار ناراحت کننده ای دارند، سوری ها و عراقی ها هم بدبختی هایی دارند، که البته بیش از همه خودشان در ایجاد آنها مقصر هستند و نباید تاوان ان را مردم نیازمند کردستان، کهگیلویه و بویر احمد و کرمانشاه و دیگر ایرانیان بدهند، تعیین پایتخت برای فلسطینی ها هم گرهی از مشکلات ساکنان خراسان جنوبی یا کرمان نخواهد گشود. مشکل بی توجهی به شبکه های آبی نیست، مشکل اینجاست که مسائل دیگران آنقدر بزرگ شده است که بر فجایع پیش رویمان سایه افکنده و آنها را از دیدگان مسئولان پنهان کرده است.
دیگه ابی نمونده که بخوان اصلاحش کنن تو این سالها دو سوم اب ایران مصرف شده یا بهتر بگیم هدر رفته ،90 درصد اب هم صرف کشاورزی شده کشاورزی سنتی عقب مانده ی بدرد نخور ایران می تونست با توسعه روشهای ابیاری نوین قطب کشاورزی منطقه یا حتی جهان بشه حیف که از مسولین کسی دلش برای این مملکت نمیسوزه وعِرقی بهش نداره
اصلاح شبکه هزینه داره ولی تهدید مزیت سوداوری داره باهمین بهانه دولت بودجه سال بعدوبا افزایش نرخ اب وجریمه تامین میکنه اقتصادی فکرکن به این میگن ازچیز کره گرفتن