تنها راه مبارزه با كوچ افراد از شهرستانها به شهرهاي بزرگ اينه كه امكانات رو در تمام كشور داشته باشيم نه فقط تو شهرهاي بزرگ، مردم هميشه ميرن جايي كه امكاناتش بيشتر و بهتره ، به نظر من بايد شروع كنيم به ساختن شهركهاي كوچيك و با امكانات مفيد در سرتاسر كشور

بنده ی خدا، من مازندرانی سه سال تهران بودم، با بدختی و مشقت رفتم مازندران مجددا. ولی بازم کاری پیدا نمی شه مجبور شدم بیام تهران.
اصلا هم عاشق تهران نیستم، دوست دارم شهر خودم زندگی کنم، ولی چاره چیه، باید یه طوری زندگیم رو بچرخونم یا نه...
سیستان و بلوچستان و خوزستان که بماند.

خوب معلومه وقتی بودجه و امکانات به دیگر استانها نمی دهند همه بلند میشوند می آیند استان تهران و البرز و نتجه اش میشود این همه جرم و جنایت و آلودگی و.........هزارن مشکل دیگر

مسئولین کشور تا دیر نشده باید امکانات بیشتری را روانه استانها و روستاها نمایند تا از مهاجرت روستاییان که تولید کننده هستند جلو گیری شود. استان تهران مساوی است با شغلی دلالی که دیر یا زود کمر اقتصاد و تولید کشور را خواهد شکست.

لطفا یک سیاست کارامد در این سال ها را نام ببرید؟

سلام - موضوع از این هم وخیم تر است . دوست تابناک . بنده مطلع هستم اغلب افرادیکه از افغانستان به ایران سفر میکنند چه بخواهند بمانند وچه نخواهند بمانند . اول به استان تهران . کرج . ورامین - شهریار می ایند. بعد استانهای کرمان - اصفهان - فارس - وسواحل خلیج فارس رفته اند . شاید 60 الی 70 درصد دراستانهای تهران وکرج ساکن هستند یعنی هرکس از هرجا مانده به این دوشهر مهاجرت میکند علی برکت الله .
خواهش میکنم گروهی را تعیین وتحقیق کنید وگزارش کند شاید جلوگیری شود .

متاسفانه ناکارامدی شبه مدبران این بلا رو سر کشور اورده و داره بدتر میکنه.اگر به شهرستانها رسیدگی بشه که باسد بشه و میشده که اهمیت نداده شده همه می خوان بیان تهران یا شهر های بزرگ که واسه کشور این یک افت هست.

وقتی در شهرستان‌های کوچک اجازه حتی برگزاری ساده ترین رویدادهایی که باعث نشاط مردم میشه هم داده نمیشه مانند کنسرت موسیقی و غیره، در کنار اون نبودن فرصتهای شغلی مناسب، این پدیده کاملا طبیعیه

توی تهران ته تهش آدم میره کارگری یا پیک موتوری یا آژانس ماهیانه یه پولی در میاره خرج زندگیش کنه توی شهرستانی که کل بازارش ده تا مغازه هم نیست و خانوادگی اداره میشن نه کار گر میخوان نه پیک و نه حتی نیازی به آژانس دارن چه راه درآمدی برای مردم وجود داره؟ توی روستاها منابع درآمدی خیلی خیلی کمتر از شهرستانها هم هست فقط دامداری و کشاورزی و صنایع دستی میشه انجام داد. یه روستا مگه به چند تا مغازه نیاز داره؟ کشاورزی که وابسته به آب هست که نداریم دامداری سرمایه زیادی میخواد و صنایع دستیمونم اونقدر دست توش زیاد هست که به فروش نمیره تنها راهش اومدن به یه شهر بزرگتر و انجام کارهای خدماتی هست. وقتی که آب نباشه و هزینه ای هم برای تامین اب نکنن محکوم به فنا میشیم با پول یک بشکه نفت میدونید چند بشکه آب میشد شیرین کرد؟ میشد توی ایران بزرگترین تاسیسات آب شیرین کن جهان رو راه بندازیم و آب دریا رو شیرین کنیم و حتی صادرات اصلیمون آب میشد ولی مدیریت نداریم

تبعیض خیلی از ترکها رو راهی مرکز ایران کرده اردبیل و ارومیه شدیدتر

انشاالله روزی بیایدکه مردم از تهران به شهرستانهای زادگاه خود برگردند