ای کاش هر کسی رسالت خود را حفظ میکرد . تابناک به عنوان خیرگزاری فقط تولید محتوی خبری میکرد و در نقش روانشناس و حقوقدان و ... ظاهر نمی شد. مثلا با شلاق زدن این پدر و یا زندانی کردن و محروم کردن یک خانواده از رزق و روزی مشکل جامعه حل میشد یا باید فکری به حال افزایش استانه تحمل مردم نمود که خشونت از سر تا پای شهر میبارد و هر قشری بدون قضاوت درست در پی به کرسی نشاندن حرف خودش است.

معلمی به کجا رسیده؟ ببینید به کجا داریم می رویم؟ وای به حال آینده ما.

من از جمعبندی تابناک متاسفم. در هر جامعه ای ممکن است، عده ای رفتار خارج از عرف داشته باشند. عدم برخورد مناسب، باعث جرات دیگران می شود. اگر در خوزستان برخورد درستی می شد، امروز شاید شاهد این صحنه نبودیم. تحلیل هایی چون پاین آمدن آستانه تحمل مردم ایران، از اون تحلیل های آبکی است که مشکلی حل نخواهد کرد. بنده 50 سال پیش هم متاسفانه دیدم پدر یک دانش آموزی معلمش را مضروب ساخت. این حرکات خارج از عرف در هر زمان و مکانی ممکن است اتفاق بیفتد. مقررات صحیح و اجرای آنها، حق ندادن به این خاطیان و از همه مهم تر وجود نهادهای سریع الوصولی برای بررسی عادلانه موارد این چنینی و بالاخره کار فرهنگی، عوامل موثری است که می تواند از تعداد این گونه حوادث بکاهد.

با این اوضاع هر روز با دلهره پا به مدرسه میذاریم و هیچ امیدی هم به درس شدن اوضاع از این مسوولان که خودشان غرق تجملات شدن نداریم یا مهدی خودت بدادمون برس

آموزش و پروش و معلمان فراموش شده اند

آموزش و پروش و معلمان فراموش شده اند

اراذل آینده اینچنین بوجود می آیند.

جایی خواندم که جامعه ای که معلمش خوار و پزشکش ثروتمند باشد نشان دهنده جامعه بیمار است

مظلوم ترین قشر حقوق بگیر

باتشکرازتابناک بابت انعکاس خبرمعمولا این گونه افکارانعکاس چندانی دررسانه هاپیدانمی کندولی فقط کافیست کوچکترین برخوردی ازجانب معلمی سهوانسبت به دانش آموزی اتفاق بیفتداونوقت خبرش صدرااخباررسانه هاخواهدشدهمچنین هروزیری که برای آموزش وپرورش انتخاب میشه یکی ازشعاراش ارتقاع شان جایگاه فرهنگیان است ولی بنده پس ازسی سال تلاش دراین سازمان چیزی ندیدم.