جامعه دانشگاهی سال هاست که خود بحران زده هست. بنظر مقاله خواسته از فعل معکوس استفاده کند. نویسنده محترم مقاله، لطفا در نظر داشته باشید که در جوامع پیشرفته و موفق هر کسی و هر ارگانی مسئولیت تخصصی خودش را دارد اگر تمام اشخاص مسئول تمام موارد باشند هیچ کس کار خودش رو هم انجام نمیده و میشه مثل حال و روز ما. موفق باشید دانشگاه ؟؟؟؟؟!!!!!!!حالتون خوبه شماها که هرچی دانشجوی محیط زیست و استاد و فعال این حوزه را یا فراری دادین یا زندانی کردین یا خودکشی کردین.همین الان چندین فعال محیط زیست که از قضا در غرب کشور هم فعالیت کردن را با احکام مسخره ایی مثل جاسوسی و اقدام علیه امنیت نداشته و .... تو زندان کردین دیگه دانشگاه چجوری باید باهاتون کنار بیاد چجوری باید بهتون هشدار بده چجوری باید راه کار بده که به منافع مدیران فاسد ب ر نخوره
وقتی در یک سازمانی یک پروژه پژوهشی تعریف می شود، دانشگاهیان خودشونو تکه پاره میکنن که اون پروژه رو برنده بشن و دست آخر هم هیچی تحویل آن سازمان نمیدهند و فقط میخوان کار رو به طریقی بگیرن و زخمی بکننو یه پولی بگیرن برن در حالیکه هیچ نهاد نظارتی هم از نحوه عملکرد آنها در انجام آن پروژه بازخواستی نمیکند. دانشگاه ها فقط هر جا بوی پول باشه میان و میگن ما ال میکنیم و بل میکنیم و کوه جابجا می کنیم ولی در عمل که میشه هیچ گونه ارزش افزوده ای از خود ندارند و همش فقط شوآف هست. این رویه متاسفانه هنوز سازمان های مختلف ادامه دارد... پیشنهاد می کنم شورای عالی انقلاب فرهنگی یک فراخوان بدهد که آمار و اطلاعات پروپوزال هایی که توسط دانشگاه ارایه شده ولی دستگاه های اجرایی توجهی نکزده اند، جمع آوری و سپس تحلیل شود. بعد مشخص خواهد شد که گرفتاری کشور ما کجاست. نمی گویم دانشگاه اشکال ندارد. در دانشگاه افراد بیسواد زیادی هستند که آبرویی برای دانشگاه نگذاشته اند، اما افرادی هم هستند که حرف برای گفتن دارند. من فقط یه بار تو قضیه سانحه کشتی سانچی از دانشکده مکانیک دانشگاه تهران یه حرکت مثبت و موثر در تحلیل و بررسی ابعاد پنهان سانحه دیدم که ارزو کردم بشه برای سایر مراکز علمی هم الگویی بشه که در شرایط بحرانی حداقل در ایجاد درک و فهم بیشتر نقش داشته باشن. حیف خیلی از مطالب این پژوهش که به صورت حرفه ای انجام شد رو نمیشه بازنشر کرد. فقط جهت اطلاع شما خواستم بگویم که همین الان تیم هایی از دانشگاه ها و پژوهشگاه ها در مناطق سیل زده هستند. وظیفه این تیم ها بازدید های فنی و ارائه توصیه های فنی به نهادهای مسئول در کارهای اجرایی است و ارائه رهنمودهای لازم به مردم. این مراکز مانند نهادهای نظامی دارای تجهیزات و نیرو نیستند که بخواهند در کارهای اجرایی دخالت کنند. برعکس این وظیفه نهادهای اجرایی است که از آنها در بعد فنی کمک بخواهند. ظاهرا از نظر شما باید همه جلو دوربین باشند. نویسنده محترم یک نمونه بیارند که دانشگا مستقیما وارد این گونه موضوعات می شود. اگر آوردند ما همه تسلیم هستیم. می نمی دانم توی این مملکت همه هر نوع گند کاری انجام می دهند چولهای کلان هم می برند اون وقت بحثی که در می یرد دانشگاه رو بدهکار میکنند. لطفا قبل از همه این بحثها نگاه کنید حقوق یک هیات علمی در دانشگاههای ما چقدر است. مه بع عنوان یک هیات علمی در یکی از 3 دانشگاه کشور با مرتبه دانشیاری حقوقم به اندازه دانشجوی دکتری در یک دانشگاه خارجی نیست!!!!!!!!!!!!!!در داخل کشور هم حقوق یک هیات علمی از کمترین حقوقها با توجه به تحصیلات است.
عملکرد بعضی از دانشگاههای ما در بحران ها چیزی در حد یک فاجعه و یا طنز تلخ است. دانشگاه بزرگی در شهر ما با ادعای پرورش و تربیت هزاران دانشجوی ارشد و دکتری و دارای دانشکده کشاورزی با بیش از پنجاه سال قدمت و سابقه است. در بحران خشکشالی بیست و اندی ساله این منطقه این دانشگاه و باصطلاح نخبگان دانشکده کشاورزی آن هیچ نمود و حضور یا طرح و برنامه ای نداشته اند و شاید به جرات بتوان گفت در این سال های طولانی بحران حتی یک اظهار نظر هم در باب خشکسالی منطقه خودشان نداشته اند . ولی اساتید همین دانشگاه مدام وسایل و تجهیزات و بودجه برای چاپ مقالات آبکی از بیت المال می بلعند.
تو کشورهای پیشرفته تمام مشکلات رو اعم از اجتماعی سیاسی اقتصادی و صنعتی و... دانشگاه حل میکنه ولی تو ایران کلا دانشگاه و تحقیق و پژوهش به حاشیه رفته و فقط جنبه تجاری دانشگاه توسعه پیدا کرده مثل توسعه فروشگاه های زنجیره ای