سلام تقریبا یک قرن از تدریس دو درس زبان انگلیسی و عربی در کشور ما می گذره و با تمام تلاش و جدیت دبیران محترم این دو درس به سختی می توان ۵۰ دانش آنوز در طول این صد سال پیدا کرد که تسلط ۸۰ درصدی به مکالنه و تسلط ۵۰ درصدی به کرامر آنها پیدا کرده باشند چه ضرورتی داره این هنه هزینه چاپ و نشر و اتلاف وقت و هزینه تربیت دبیر بکنیم و نتیجه بسیار ضعیف اینجنی بکیریم. کاش اصل هزینه فایده را ایراتی ها بهتر متوجه می شدن. بنظر نی رسد برای آموزش این دروس و درس آمادکی دفاعی از طریق آنوزشگاههای زبان و مراکز آنوزش سپاه و بسیج استفاده کنیم منطقی تر و به صرفه تر خواهد بود.
پاسخ ها
ناشناس
||
۱۱:۳۴ - ۱۳۹۸/۰۸/۰۱
در جذب جوانان به بسیج دچار مشکل شدید که این راه حل را ارایه می دهید؟
این ۵۷ نفر چون دانش آموز خوبی نبودند و علی الخصوص در زبان ،خواهان حذف هر مفهوم چالش بر انگیز در زندگی هستند. بپرسید از این دوستان در چه درسی در دوره تحصیلشان؟ قوی بودند. در ضمن، اگر یادگیری زبان خارجی نیاز نباشه مشکل ترجمه در سفر های خارجی الی ماشاالله این دوستان چگونه حل میشود. خدایا به تو پناه میبریم.
هر کسی در هر رشته ای که تحصیل کرده اصطلاحات رشته خودش رو به زبانهای مختلف جست و جو کنه کاملا میبینه که چقدر حجم منابع انگلیسی نسبت به هر زبان دیگه ای بیشتره.
واگذاری به آموزشگاههای آزاد به اختلاف سطح علمی بین طبقات جامعه دامن میزنه.
آموزش زبان انگلیسی (و حتی عربی) به بی کیفیت ترین حالت ممکن در مدارس انجام می شود و بعد اتمام چندین سال دوره آموزش، دانش آموزان هیگونه تسلطی به زبان ندارند. همان بهتر که به آموزشگاه ها و اهل فن آن سپرده شود.
آدم نمیدونه بخنده یا گریه کنه در حالی که مردم به این نتیجه رسیده اند که باید آموزش زبان انگلیسی به فرزندانشان را جدی بگیرند عده ای به جای اصلاح سیستم آموزشی ورفع اشکالات آموزش زبان انگلیسی در مدارس به دنبال عوض کردن صورت مساله هستند درست است که هیچ فارغ التحصیل 12 سال تحصیل در ایران توانای قابل قبولی در مکالمه ودرک معنی زبان انگلیس ندارد اما سوال اینست که با تدریس اجباری عربی چه نتیجهای حاصل شده جز اتلاف وقت وسنگین کردن بار آموزش واز آن بدتر سپردن آموزش زبان به آموزشگاههای آزاد سبقه آزاد سازی از هر نوعش در کشور ما چنان مشعشع است که پیدا شدن سر کله آن در اموری مثل آموزش ودرمان باعث هراس و وحشت میشود آدم می ماند چه بگوید از این همه فقر فهم یا شاید غرض ومرض