کوتاه کردن دست دزدان ، ازبین بردن فساد ریشه دار در کلیه ارکان مملکت ، سپردن کار به متخصصین هر تخصص ، و قبل از همه اصلاح قانون اساسی

اقای همتی کجایی
خالی بازان دارن بازار ارز رو کنترل می کنن. پس تو چیکاره هستی برادر. میخوایی دلار رو بکنی ۲۰۰۰۰ بگو خودتو خلاص کن. ولی توی روز ۱۳ ابان یادم نمی ره چقدر کروی خودنی و منم منم کردی.
ارز ۴۲۰۰ رو به کی می دی. ارز ۸۰۰۰ کجاست.

اقتصاد فقط رو ارزه .. بقیه حرف ها الکیه

جواب صرفا رفع تحریم.
روند حرکتی جامعه مشخص است. به آمار انتخابات ها نگاه کنید. تهران که بیشترین تحصیل کرده را دارد در انتخابات چگونه رای میدهد؟؟ بقیه ایران هم راه تهران را میروند در آینده نزدیک. پس هرچه قدر مقاومت الکی در برابر اندیشه عموم کنیم. وقت کشور را هدر داده و در آینده سیاسی ایران جایگاه کمتری خواهیم داشت. زیرا این دورانبه به علت وجود رسانه ها بیشتر از هر زمان دیگری درحافظه تاریخ مردم ایران می ماند.

در شرایط فعلی که علاوه بر تحریم ها مشکل جهانی کرونا وجود دارد حرف از جهش تولید. با هیچ عقل و منطقی جور درنمی آید. شما نباید تکرار داشته‌باشید در زمستان محصول برداشت کنید. در زمستان و یخ بندان هیچ محصولی بدست نمی آید. فقط میشود مطالعه کرد و با درایت برای به آینده نگاه کرد. هرچند بعضی موارد را میتوان انجام داد.

نظری ندارم.

تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز

بسمه تعالی
سلام
من از یک منظر که خودم سردرمیارم جواب میدم و بقیه راهکارها رو نمیدونم ولی خواهش میکنم به اینی که عرض میکنم دقت کنید.
یکی از راه های جهش تولید اینه که مردم پول داشته باشند خرید کنند و یکی از راه های مهم برای بالا بردن درآمد خانوارها که سرمایه آنچنانی هم نمیخواد صنایع دستی و هنریه.
من الان توی خونه به کمک همسرم و حتی گاهی به کمک بچه ها، دکوری های چوبی تولید میکنیم مثل جای شمع و گل چوبی و مجسمه های چوبی و غیره. تولید اینها برای من راحته و وسایل زیادی هم نمیخواد ولی مهم اینه که من بتونم اینها رو بفروشم.
برای فروش، هم بازار داخلی مهمه (به دو صورت حضوری و اینترنتی) و هم بازار خارجی.
اما من به عنوان یک تولید کننده خانگی و کوچک، دسترسی راحت و مستقیمی به این بازارها ندارم در نتیجه یا تولیداتم روی دستم میمونه یا سود اصلی به جیب بازاری و دلال میره و کم کم من رو ورشکست میکنه.
چیزی که میتونه من رو نجات بده اینه که با حمایت دولت بازارهای حضوری دائمی تشکیل بشه که من بتونم تولیداتم رو اونجا بذارم و مجبور نباشم برای مثلا 50 عدد دکوری چوبی، اجاره یک غرفه رو بدم بلکه یک غرفه چوب تمام تولیدات چوبی رو بذاره و هر وقت فروش رفت، سهم اجاره غرفه و دستمزد فروشنده رو ازش کم کنن و بقیه رو به من بدهند.
اینجوری من و همسرم (که هردو دانشجو هم هستیم) میتونیم هم به زندگی و دانشگاهمون برسیم و هم فروش داشته باشیم. اون بازار رو هم مردم میشناسن و خرید میکنن یعنی میدونن که فلان بازار (مثلا مثل یک سالن کوچک نمایشگاه کتاب) همیشه یه سری صنایع دستی چوبی و قالیچه و قاب و نقاشی و این جور چیزها داره که برای هدیه دادن یا تزیینات دکوری، عالیه و کم کم مراجعه مردم بیشتر میشه.

همین کار رو بصورت اپلیکیشن و اینترنت و اینا هم باید انجام بدن و وقتی کسی خرید، من برم تحویل بدم و پولشو بگیرم یا با پیک بفرستم یا پست کنم و اینا. یعنی یه اپلیکیشن یا سایت متمرکز برای این چیزا باشه ولی ارتباط با مشتری رو تولید کننده خودش انجام بده، بی دردسر.

مسئله دیگه هم بازار خارجیه. برای بازار خارجی من توان حضور رو ندارم ولی دولت میتونه از طریق سفارتخانه ها و رایزنی های فرهنگی، در اون کشورها نمایشگاه های صنایع دستی بذاره و به اندازه فقط یک کانتینر از این نوع تولیدات رو بفرسته و بفروشن و هزینه ها رو کسر کنن و الباقی رو به تولید کننده ها بدهند. وزارت خارجه میتونه در هر استان یک مرکز جمع آوری داشته باشه و مردم خودشون تولید کنند و بیارن و ارزیابی بشه و اگه به قدر کافی ارزش داشت و زیبا بود، تحویل بگیرن برای نمایشگاه های خارجی.
این کار چند تا نکته داره.
اولا ممکنه در اون کشورها تاجری پیدا بشه که از فلان سری صنایع دستی خوشش بیاد و بازارش رو هم داشته باشه و مستقیم با تولید کننده ش ارتباط بگیره و تمام.
ثانیا بخشی رو مردم اون کشورها میخرن و بخش زیادی از الباقی اجناس رو خود سفارتخونه ها و سایر ارگانهای ایرانی میتونن بخرن چون اینها بهرحال توی ملاقاتهاشون با خارجی ها یا برای مراسم ها و امثالهم هدایایی میدن، خب مثلا سفارت ما در سوییس میتونه به جای شکلات، به مهمانانش صنایع دستی ماها رو هدیه بده که کم ارزش فرهنگی داره و هم برای ما پول میشه.
ثالثا سفارتخونه ها معمولا یک نفر مسئول روابط اقتصادی دارن در نتیجه نیازی به نیروی جدید نیست و این کار رو اون اشخاص میتونن دنبال کنن و نباید همیشه دنبال معاملات بزرگ نفت باشن یا زور بزنن که خودروی ایرانی رو به دنیا صادر کنن. صادر کردن همین گل های چوبی ماها یا چهارتا تابلو فرش و غیره هم ارزش داره به خدا. بعدش هم چهارتا فروشنده محلی از همون کشورها هم نمایشگاه صنایع دستی ایران رو میتونن بچرخونن و نیازی به اعزام فروشنده از ایران نیست.
رابعا پول حاصل از این نمایشگاه ها بدبختی بانکی و تحریم هم نداره و میتونه به صورت فیزیکی و اسکناس به کشور برگرده چون حجم و رقم زیادی نداره ولی برای من و امثال من خیلی با ارزشه.
خامسا انتقال حجم مثلا حدود یک کانتینر صنایع دستی برای سفارتخونه ها چیز زیادی نیست. چون برای رفت و آمد نیروها و دیپلماتها و خانواده هاشون، حجم زیادی از بار جابجا میشه (که البته ایرادی به اون ندارم و خب طبیعیه) ولی روی اون حجم، این صنایع دستی رو هم بذارین و ببرین که یه نونی هم توی سفره مردم بیاد و شما هم پز صنایع دستی مملکتتون رو بدین توی اون کشورها.

امیدوارم این اتفاقای خوب بیفته تا یه پولی دست من و امثال من برسه و من هم بتونم برم از تولید کننده داخلی جنس بخرم که اونم بتونه بازار داشته باشه و تولید کنه و این جهش اتفاق بیفته.
باور کنین آقا من که خودم میفهمم بازار نداشتن یعنی چی، میتونم بگم سالهاست که تقریبا هیچ جنس خارجی ای وارد خونه ما نشده. از شکلات و دلستر بگیر تا یخچال. با اینکه مادرخانومم میخواست جهاز یخچال بوش و سامسونگ و اینا بخره، به خانومم گفتم نه، ایرانی ها به اندازه کافی خوبن، از همینا بخرید. میگم بابا بذارین چارتا کارگر توی این کشور نون بخورن، اینا هم زن و بچه دارن.

دعا میکنم به درگاه خدا که این کشور زیر سایه امام زمان روز به روز جلو بره و موفق بشه. الهی آمین.

پیش شرط هر جهشی (کیفتی یا کمیتی) جهش در آگاهی و درک توسعه پایدار است، نظام حاکم بر اقتصاد ایران تجاری است بهمین دلیل ماهیت و عملکرد دولت و مجلس همانند یک حزب تجار (بازاریها یا واسطه ها) است و اعضای آن نماینده بخشی از اقتصاد تجاری است. یک جمهوری فدراتیو میتواند قدرت و ثروت دولتی (تجاری) را در بخشهای مختلف کشور مانند استانها تقسیم کند و راه درک توسعه و ایجاد یک جامعه مدنی و دموکراتیک قوی برای جهش تولید را هموار کند.... البته این فرضیه یک پیش شرط غیر قابل انتشار دارد که خواننده باید آنرا خود حدس بزند.

يكي از مهمترين عامل هاي تاثيرگذار بر رونق توليد اصلاح نرخ ارز بود كه هيچ كدام از دولت ها بدليل عوامفريبي انرا انجام نمي دادند. الان كه به يمن تحريم همه جانبه اين اتفاق افتاده و نرخ ارز براي توليد بينظير شده باز هم مشكلاتي وجود دارد، از جمله اينكه ما بايد در زمينه هايي فعاليت كنيم كه مزيت نسبي داريم مثلا خودرو از جمله انها نيست، ايجاد امنيت مالي جهت سرمايه گزاري، توسعه سياسي چرا كه ثبات و اعتماد بين المللي بسيار تعيين كننده است اما مي ترسم با توسعه سياسي و فروش نفت دوباره عوامفريبي ها شروع شود و نرخ ارز به قبل برگردد و دوباره تبديل به مصرف كننده تبديل شويم.

بنام خدا بها دادن به بازار سرمایه - خروج بانک ها از بنگاه داری و فقط انجام بانکداری با حذف سود بانکی و رساندن آن به یک درصد . تمام علما و مسولان کشور ابتدا با سرمایه گذاری در تولید با تمام ثروت خود بصورت شفاف اقدام نمایند سپس ثروتمندان کشور اقدام به سرمایه گذاری در تولید نمایند . و در انتها از تمام ایرانیان دارای سرمایه در خارج از کشور درخواست کنیم ثروتشان را به داخل کشور منتقل نمایند و به آنها تضمین دهیم . و ... آیا کشور این آمادگی را دارد.