ماه شعبان یکی از ماه‌های پر خیروبرکت است و اعیاد بسیار فرخنده‌ای در آن قرار دارد. از جمله مناسبت‌های این ماه می‌توان به ولادت امام حسین (ع)، حضرت ابوالفضل (ع)، امام سجاد (ع) و میلاد امام زمان (عج) اشاره کرد که باعث شده در طول ماه شعبان مسلمانان سراسر در شادی و شور به سر ببرند و به اعیاد شعبانیه مشهور گردند.
علت نامگذاری ماه شعبان
پیامبر (ص) درباره علت نامگذاری ماه شعبان به این نام فرمود:
«إنَّما سُمِّیَ شَعبانُ لأِنَّهُ یَتَشَعَّبُ فیهِ أرزاقُ المُؤمِنینَ»
اعیاد شعبانیه چیست؟
ولادت‌هایی که در ماه شعبان قرار دارد را «اعیاد شعبانیه» می‌نامند. این ولادت‌ها به شرح زیر است:
۱. میلاد امام حسین (ع)
روز سوم ماه شعبان زمانی که خبر ولادت امام حسین (ع) را به پیامبر (ص) دادند ایشان به خانه امام علی (ع) آمد و به اسماء فرمود تا نوزاد را نزدش بیاورد. پیامبر (ص) در گوش راست او اذان و در گوش چپش اقامه گفت. در این لحظه جبرئیل فرود آمد و به پیامبر (ص) گفت: سلام خدا بر تو ای پیامبر! این نوزاد را به نام کوچک هارون (شبیر) نام بگذار که به عربی «حسین» گفته می‌شود؛ همان‌طور که علی برای تو مانند هارون برای موسی ابن عمران بود، با این تفاوت که بعد از تو به پیامبری نمی‌رسد.
۲. میلاد حضرت ابوالفضل (ع)
حضرت ابوالفضل (ع) در روز چهارم ماه شعبان سال ۲۶ هجری قمری در شهر مدینه به دنیا آمد. پدرش امام علی (ع) و مادرش ام‌البنین بود. او در واقعه عاشورا ۳۴ سال داشت و تا آخرین لحظه از امام حسین (ع) و راهش دفاع کرد. کنیه او ابوفاضل و مهم‌ترین القابش قمر بنی‌هاشم، علمدار و سقا بوده است.
حضرت ابوالفضل قامت بلندی داشت و علاوه بر چهره زیبا که باعث شده بود به او لقب «قمر بنی‌هاشم» را بدهند، شجاعتش هم بی‌نظیر بود.
۳. میلاد امام سجاد (ع)
امام سجاد (ع) دومین پسر امام حسین (ع) در روز پنجم ماه شعبان در شهر مدینه به دنیا آمد. مادرش شهربانو نام داشت و دختر یزدگرد پادشاه ایران بود. امام سجاد (ع) در واقعه عاشورا ۲۴ ساله بود و به اذن پروردگار به دلیل بیماری نتوانست به میدان جنگ برود و پس از شهادت پدرش به مدت ۳۵ سال امامت کرد.
امام سجاد (ع) با این که در نهضت عاشورا به میدان جنگ نرفت، اما کار‌های بزرگی انجام داد که باعث شد پیام این نهضت به گوش جهانیان برسد. او همواره اهداف متعالی امام حسین (ع) از نهضت عاشورا را به مردم گوشزد می‌کرد و اجازه نمی‌داد که به تحریف و تباهی کشیده شود. کتاب صحیفه سجادیه منتسب به ایشان است که زبور آل محمد شهرت دارد.
۴. میلاد امام زمان (عج)
حضرت مهدی (ع) در روز نیمه شعبان سال ۲۵۵ هجری قمری در شهر سامرا به دنیا آمد. نام او را از نام جدش حضرت محمد (ص) برگزیدند؛ چرا که با طلوع حضرت محمد (ص) جهانیان از جهل و گمراهی نجات پیدا کردند و با ظهور حضرت مهدی (عج) هم عالم بشریت بار دیگر از تاریکی‌ها و گمراهی‌ها رهایی پیدا خواهد کرد.
ایشان در سامرا و در تاریخ ۱۵ شعبان ۲۵۵ ه. ق. چشم به دنیا گشود. نام حضرت مهدی (عج) همنام جدش رسول‌الله است. این مشابهت در نام، بی‌دلیل نیست؛ بلکه گویای این حقیقت است که با طلوع رسول خدا (ص) جهانیان از جهل و گمراهی نجات یافتند و با ظهور فرزند امام زمان (عج) هم بشریت بار دیگر از تاریکی و ضلالت رها خواهد شد.
«وَنُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِینَ» (آیه ۵ سوره قصص)
«ما می‌خواهیم بر مستضعفان زمین منت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهیم»
مهم‌ترین القاب امام زمان عبارت‌اند از: مهدی (هدایت‌کننده به حق)، قائم (قیام‌کننده به حق)، منتظر (کسی که مؤمنان انتظار قدومش را می‌کشند) و حجت (گواه خدا بر خلق)