کلیات
ناو هواپیمابر آبراهام لینکلن (USS Abraham Lincoln) یک ناو هواپیمابر متعلق به نیروی دریایی ایالات متحده آمریکاست که از سال ۱۹۸۹ میلادی در حال خدمت است و به دلیل استفاده بیش از یک میلیارد قطعه مختلف، از این ناو به عنوان پیچیده‌ترین ماشین ساخت دست بشر یاد می‌شود.
مشخصات ناو
ارتفاع کلی این ناو ۷۴ متر یعنی معادل ساختمانی ۲۵ طبقه‌ای است. وزن آب جابه‌جا شده توسط ناو در حالت بارگیری کامل رزمی برابر با ۸۸٬۰۰۰ تن یا ۸۸ میلیون کیلو است. وزن فولاد سازه‌ای که در این ناو به کار برده شده برابر با ۵۴٬۰۰۰ تن یا ۵۴ میلیون کیلو است.
از دیگر مشخصات این ناو می توان به موارد زیر اشاره کرد:
تعداد قطعات تشکیل هندهٔ این ناو بیش از ۱٬۰۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ (یک میلیارد قطعه)
مساحت کل عرشه پروازی برابر با ۱،۸ هکتار یعنی ۱۸۰٬۰۰۰ متر مربع است.
طول عرشهٔ پروازی برابر با ۳۳۳ متر یعنی معادل طول ۳ زمین فوتبال بین‌المللی است.
عرض عرشهٔ پروازی برابر با ۷۸ متر یعنی بیش از عرض یک زمین فوتبال استاندارد است.
تعداد اتاق‌ها برابر با ۴۰۰۰ واحد است.
وزن هر کدام از لنگر‌های آن برابر با ۳۰ تن است
وزن هر یک از دانه‌های زنجیر لنگر برابر با ۱۶۰ کیلوگرم یعنی بیش از وزن دو مرد متوسط.
تعداد پروانه‌های حرکت دهندهٔ ناو ۴ عدد است.
قطر هر یک از پروانه‌ها برابر با ۶/۴ متر است.
وزن هر یک از پروانه‌های حرکت دهنده برابر با ۳۰ تن است.
وزن هر یک از سکان‌ها (تیغه‌های هدایت کننده)، برابر با ۴۱ تن است.
ظرفیت مخازن سوخت هوا پیما در این ناو برابر با ۱۲، ۵ میلیون لیتر است.
تعداد تلفن‌های داخلی موجود در ناو ۲۵۰۰ دستگاه است.
تعداد تلویزیون‌های داخل ناو برابر با ۳۰۰۰ دستگاه است.
طول کل کابل کشی‌های انجام شده در داخل ناو برابر است با ۱۶۰۰ کیلومتر.
ظرفیت هوای سیستم تهویه برابر با ۲۰۴۰ تن می‌باشد.
ظرفیت غذای ذخیره یخ زده و خشک شده معادل بیش از ۱٬۲۶۰٬۰۰۰ وعدهٔ غذایی است.
تعداد پرسنل: حدود ۶٬۳۰۰
تعداد پزشک: ۶ عدد.
تعداد دندان پزشک: ۵ عدد.
تعداد تخت‌های بیمارستانی: ۵۱ تخت
ظرفیت آب شیرین کن این ناو برابر است با روزانه بیش از ۱٬۵ میلیون لیتر می‌باشد. سیستم کاتاپولت (شتاب دهندهٔ هواپیما) می‌تواند یک هواپیمای بیست تنی را در زمانی حدود ۲ ثانیه از سرعت صفر تا ۲۷۰ کیلومتر در ساعت برساند.
کابل نگهدارندهٔ هواپیما که در فرود هوا پیما سرعت آنرا می‌گیرند، می‌تواند هواپیمایی ۲۴ تنی را که با سرعت ۲۴۰ کیلومتر در ساعت در حال فرود است را درمسافت حدود ۹۵ متر موقف کند. طول آشیانهٔ هواپیما که دو طبقه پایین‌تر از عرشه قرار دارد ۲۰۹ متر عرض آن ۳۴ متر وارتفاع آن ۸ متر می‌باشد.
این ناو هواپیمابر دارای ۴ بالابری که هر کدام از آن‌ها می‌توانند دو هواپیمای ۳۵ تنی را همزمان بالاببرند می‌باشد.
تاریخچه کشتی
قرارداد ساخت این ناو هواپیمابر به شرکت کشتی‌سازی نیوپورت نیوز در تاریخ ۲۷ دسامبر سال ۱۹۸۲ اعطا شد، ساختمان اصلی آن در ۱۱ نوامبر ۱۹۸۴ در نیوپورت نیوز ویرجینیا به اتمام رسید. این ناو در تاریخ ۱۳ فوریه سال ۱۹۸۸ به آب انداخته شد و در ۱۱ نوامبر ۱۹۸۹ تحویل گردید. هزینه ساخت این ناو ۴٫۵ میلیارد دلار به قیمت سال ۲۰۰۷ می‌باشد.
ماموریت‌ها
ناو لینکلن تا کنون مأموریت های مختلفی را به انجام رسانده است که از جمله آن به موارد زیر می توان اشاره کرد:
آبراهام لینکن در سپتامبر سال ۱۹۹۰ به اقیانوس آرام فرستاده شد. اولین استقرار این ناو به‌طور ناگهانی به علت عملیات طوفان صحرا/حفاظت صحرا در تاریخ ۲۸ مه سال ۲۰۰۰ انجام گرفت.
در راه اقیانوس هند، کشتی راه خود را برای پشتیبانی از عملیات تخلیه بعد از شورش کوه پیناتوبو در جزیره لوزون واقع در فیلیپین تغییر داد. در حمایت از عملیات حراست پرشور لینکون فرماندهی ۲۳ کشتی را عهده‌دار بود تا ۴۵٬۰۰۰ نفر را از پایگاه دریایی خلیج سوبیک به بندر سوگبو در ویسایا منتقل نماید. این کار بزرگترین تخلیه کادر فعال نظامی و خانواده‌های آن‌ها در زمان صلح در تاریخ محسوب می‌شود.
بعد از عملیات حراست پرشور لینکن به سمت خلیج فارس رهسپار شد، تا عملیات شناسایی و گشت هوایی را در عراق و کویت انجام دهد، و به سربازان کشور‌های هم‌پیمان و ایالات متحده که در عملیات توفان صحرا شرکت داشتند یاری رساند.
در اوایل سال ۱۹۹۲ کشتی از عملیات کشیک جنوبی که قسمتی از تحریم سازمان ملل موسوم به منطقه پرواز ممنوع در جنوب عراق بود پشتیبانی کرد.
در اکتبر سال ۱۹۹۳، به ناو هواپیمابر دستور رفتن به سواحل سومالی برای کمک به عملیات انسان‌دوستانه سازمان ملل داده شد. برای چهار هفته آبراهام لینکن گشت‌های هوایی را برای پشتیبانی از عملیات بازگشت امید بر روی مگادیشو انجام داد.
آبراهام لینکن اولین ناو هواپیمابری شد که بعد از انقضای «قانون منع زنان از نبرد» در تاریخ ۲۸ آوریل سال ۱۹۹۳ هوانوردان زن را با کادر پروازی یکپارچه ساخت. کشتی سن دیگو را در تاریخ ۲۴ اکتبر ۱۹۹۴ برای انجام آموزش‌های جدید ترک کرد. روز بعد، ستوان کارا اسپیرز هالتگرین اولین خلبان زن هواپیمای اف-۱۴ درهنگام نزدیکی نهایی برای فرود به علت ترکیبی از نقص فنی موتور و اشتباه خلبان در دریا سقوط کرد و جان سپرد.
استقرار سوم آبراهام لینکن در آوریل سال ۱۹۹۵ در حالی آغاز شد که به خلیج فارس فرستاده شده بود، جایی که کشتی در عملیات‌های کشیک جنوبی و حسگران هشیار کمک کرده بود.
در حین تجدید تدرکات در بین مسیر، ناو لینکن که سعی می‌کرد که خود را در موقعیت عملیات هوایی قرار دهد، باعث رویارویی ناگهانی و تصادم به پهلوی ناو ساکرامنتو (اِی‌اُای-۱) و خرد کردن چارچوب‌های اصلی و تا قسمتی خرد کردن قسمت پیاده شدن خدمه زن شد و یک حفره بزرگ در روساخت ناو ساکرامنتو ایجاد کرد (اتاق سامانه تاکتیکی ناوبری هوایی). لینکلن قادر بود که به عملیات خود ادامه دهد در صورتی که ناو ساکرامنتو مجبور بود در جبل علی در امارات متحده عربی به خاطر تعمیرات برای چند هفته لنگر اندازد.
آبراهام لینکلن چهارمین استقرار خود را در ژوئن ۱۹۹۸ شروع کرد. بار دیگر کشتی راه خود را به طرف خلیج فارس برای پشتیبانی از عملیات کشیک جنوبی در پیش گرفت. کشتی در خلیج فارس در طی یکی از گرمترین تابستان‌های آن سال‌ها برای سه ماه ماند. دما در عرشه پرواز تا ۱۵۰ درجه فارنهایت (۶۶ درجه سانتیگراد) گزارش شد.
در سال ۱۹۹۹ کشتی در چندین تمرین داخلی نیروی دریایی شرکت کرد و رهسپار یک بازدید کلی در حوضچه تعمیر دریایی پوژه ساوند در برمتون، واشینگتن شد.
ناو هواپیمابر آبراهام لینکون در حالی که نشان پایان مأموریت را بر خود دارد در تاریخ ۲ مه سال ۲۰۰۳ به بندر بر می‌گردد.
استقرار پنجم ناو هواپیمابر در اوت سال ۲۰۰۰ در حالی آغاز شد که ناو هواپیمابر آبراهام لینکلن دوباره برای پشتیبانی از عملیات کشیک جنوبی به خلیج فارس عزیمت کرده بود. در این استقرار، ناو هواپیمابر، گروه پروازی، و گروه کشتی‌های جنگی نشان لیاقت و تقدیر نیروی دریایی را کسب کردند. علاوه بر آن کشتی نشان معروف آرلی برک را برای بهترین فرماندهی در ناوگان اقیانوس آرام کسب کرد. ناو هواپیمابر آبراهام لینکلن در ۱۱ سپتامر ۲۰۰۱ در بندر مستقر شد.
در ماه ژانویه ۲۰۱۲ این ناو جنگی وارد خلیج فارس شد و وزارت دفاع آمریکا پنتاگون اعلام کرد: ناو هواپیمابر آبراهام لینکلن در تاریخ ۳ بهمن ۱۳۹۰ از تنگه هرمز عبور کرد و از این پس در خلیج فارس مستقر خواهد بود. در همین حال وزارت دفاع بریتانیا در بیانیه‌ای اعلام کرد یک ناو بریتانیایی و یک ناو فرانسوی نیز به همراه کاروان ناو هواپیمابر آبراهام لینکلن از تنگه هرمز عبور کردند.
جان بولتون، مشاور امنیت ملی کاخ سفید اعلام کرد، اعزام ناو هواپیمابر آبراهام لینکلن و یگان بمب‌افکن ارتش آمریکا به خاورمیانه حامل این پیام روشن برای ایران است که در صورت هرگونه تعرض نظامی علیه منافع ایالات متحده و یا متحدان آن، با واکنشی بی‌رحمانه مواجه خواهد شد.
بولتون همچنین تاکید کرد که آمریکا در پی جنگ با ایران نیست ولی برای پاسخ به حملات سپاه پاسداران و سایر نیروهای نظامی ایران، آمادگی لازم را داراست.
برخی از ناظران و تحلیلگران آن را در راستای پروژه جنگ با ایران می دانند. در همین راستا، وندی شرمن، نماینده ارشد آمریکا در دوران مذاکرات هسته‌ای به بیانیه مشاور امنیت ملی آمریکا مبنی بر این که این کشور در پاسخ به آن‌چه «برخی نشانه‌ها و هشدارهای مشکل‌ساز و جنگ‌افروزانه» از سوی ایران خوانده، ناو هواپیمابر و هواپیماهای بمب‌افکن به خاورمیانه می‌فرستد، واکنش نشان داده و گفت که بولتون واقعا به دنبال آن است که ما را به جنگ با ونزوئلا و ایران وارد کند.
با این حال، عده زیادی از ناظران، این اقدام آمریکا را نه جدی بلکه برای افزایش فشار روانی و امنیتی همراه با افزایش فشار اقتصادی قلمداد کرده اند.
در همین زمینه، گاردین درباره اظهارات جدید بولتون درباره ارسال ناو هواپیمابر و نیروهای بمب‌افکن به خاورمیانه نوشت، تغییرات در صف آرایی نظامی آمریکا روالی عادی دارد و برخی مقامات آمریکایی نیز به رغم اینکه تنها لحن بیانیه بولتون و اعلان چنین برنامه‌ای از سوی او را عجیب می‌دانند، ارسال این واحدهای نظامی به منطقه را عادی می‌دانند.
میکا زنکو، تحلیلگر آمریکایی نیز عنوان کرده: توسل بولتون به استقرار ناو لینکلن در منطقه جهت ترساندن ایران، تهدیدی توخالی و ضعیف است. یک ماه قبل، نیروی دریایی اعلام کرده بود، ناو «یو اس اس آبراهام لینکلن» در راستای مأموریت عادی خود به منطقه اعزام خواهد شد.
همچنین «ایلان گلدن‌برگ» مدیر بخش امنیت خاورمیانه در اندیشکده «مرکز امنیت آمریکایی جدید» در توییتی در این باره نوشت: «اعزام یک ناوگروه به سنتکام، اقدام غیرمعمولی نیست و احتمالا اقدامی عادی بوده که از مدت‌ها قبل برنامه آن چیده شده است. ادبیات آتش‌افروزانه بولتون، غیرمعمولی و تحریک‌آمیز است البته حدس من آن است که این موضوع فرصتی برای تلاش به منظور ارعاب ایرانی‌هاست نه چیز بیشتر».