زندگینامه
رضا اردکانیان متولد سال ۱۳۳۷ در شهر یزد و سیاستمدار، مدرس دانشگاه و مدیر ارشد اجرایی ایرانی است که به عنوان وزیر نیرو در دولت دوازدهم و نیز به عنوان دانشیار دانشگاه صنعتی شریف فعالیت می‌کند.
تحصیلات
اردکانیان دانش‌آموخته کارشناسی مهندسی عمران از دانشگاه صنعتی شریف، کارشناسی ارشد مهندسی منابع آب و دکترای مدیریت منابع آب ازدانشگاه مک‌مستر است.
فعالیت های سیاسی
اردکانیان فعالیت سیاسی خود را از سال ۱۳۶۴ به عنوان رئیس دفتر وزیر کشور آغاز کرد، در فاصله سال‌های ۱۳۶۶ تا ۱۳۶۸ معاونت امور عمرانی وزارت کشور را برعهده داشت، از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۰ معاون برنامه‌ریزی و هماهنگی امور اقتصادی وزیر نیرو بود. از ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۰ به عنوان قائم‌مقام وزیر نیرو و از ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۴ نیز به عنوان معاون وزیر نیرو در امور آب فعالیت می‌کرد.
سایر سوابق علمی
از جمله سوابق علمی رضا اردکانیان می توان به مواردی چون مدیر مؤسس انستیتو دانشگاه سازمان ملل UNU-FLORES در زمینهٔ مدیریت بهم پیوسته منابع زیست محیطی آب، خاک و پسماند (۱۳۹۱-اکنون)، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف (۱۳۷۸-اکنون) و راهنمایی ۱۵ رسالهٔ دکتری و کارشناسی ارشد ، استاد تمام (منتخب) دانشگاه فنیّ درسدن آلمان، دانشکده علوم محیط زیست (۱۳۹۳-اکنون) و نیز هییت امنا دانشگاه صنعتی شریف (۱۳۷۸ – ۱۳۸۴) اشاره کرد.
سوابق دیگر او نیز مواردی چون استاد مدعو دانشگاه بن آلمان، دانشکده کشاورزی (۱۳۸۷ – ۱۳۹۰)، مدیر مؤسس مجله تحقیقات منابع آب ایران (۱۳۸۳ – ۱۳۹۰)، عضو هیئت تحریریه ژورنال بین‌المللی برق آبی‌ها (۱۳۸۱ - اکنون)، هیئت امنا دانشگاه صنعت آب برق - شهید عباسپور (۱۳۸۰ – ۱۳۸۴)، رئیس انجمن علوم و مهندسی منابع آب ایران (۱۳۸۰ – ۱۳۸۶) را شامل می شود.
سابقه کار در وزارت نیرو
اردکانیان از مهرماه سال ۱۳۶۴ به عنوان مشاور و مسئول دفتر وزیر کشور با علی اکبر محتشمی‌پور همکاری‌اش را آغاز کرد، که تا دو سال در این سمت و سپس از ۱۳۶۶ تا ۱۳۶۸ به عنوان معاون امور محلی و عمران شهری وزیر کشور فعال بود. تغییر ساختار معاونت امور محلی و عمران شهری به معاونت هماهنگی امور عمرانی وزارت کشور جز کارنامه فعالیت این دوره وی محسوب می‌شود. تغییر ساختار معاونت مزبور به دلیل دور نگاه داشتن وزارت کشور در ستاد و معاونت‌ها در استانداری‌ها از مدیریت تفضیلی امور شهرداری‌ها بود تا زمینه برای اجراء قانون شورا‌ها و تشکیلشورا‌های اسلامی شهر‌ها فراهم شود.
از نیمه سال ۶۸ و در پایان دولت میرحسین موسوی در وزارت نیرو (دوره بیژن نامدار زنگنه) همکاری خود را با تأسیس و اداره معاونت برنامه‌ریزی و هماهنگی امور اقتصادی تا سال ۱۳۶۹ ادامه داد. این معاونت به منظور ایجاد هماهنگی بیشتر بین بخش‌های ستادی حوزه برق و آب وزارت نیرو بود. در ابتدای دولت محمد خاتمی در سال ۱۳۷۷، از سوی وی برای همکاری با دولت نیز دعوت شد و به عنوان قائم‌مقام وزارت نیرو در دوره حبیب‌الله بیطرف (۱۳۷۷ – ۱۳۸۰) فعالیت نمود. در دولت دوم محمد خاتمی از سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۴ به عنوان معاون وزیر نیرو در امور آب و مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره شرکت مدیریت منابع آب ایران به همکاری خود ادامه داد.
در بخش فعالیت‌های برون‌مرزی آب کشور و آنچه که امروز از آن به عنوان «دیپلماسی آبی» یاد می‌شود، در این دوره می‌توان به عملیاتی نمودن معاهده هیرمند در همکاری نزدیک با کشور افغانستان، احداث و به بهره‌برداری رساندن سد دوستی در همکاری با کشور ترکمنستان، احداث سد خداآفرین بر روی رودخانه مرزی با کشور جمهوری آذربایجان و نیز مهار آب‌های مرزی در غرب کشور نام برد.
در همان زمان و در حالی که پیش‌بینی ورود به دوران مدیریت توأمان عرضه و تقاضا (برنامه چهارم توسعه) و سپس مدیریت تقاضا (برنامه‌های بعدی توسعه) و چالش‌های مرتبط با آن می‌شد، نسبت به ظرفیت سازی نهادی برای مدیریت آب کشور و متناسب با چالش‌های پیش رو در سطح ملی و منطقه‌ای پرداخته شد که اهم آن‌ها به شرح زیر است:
سیاست‌های کلی نظام مصوب مجمع تشخیص مصلحت نظام
راهبرد‌های بلندمدت توسعه منابع آب کشور مصوبه هیئت وزیران
سیاست‌های کلی ناظر بر برنامه چهارم توسعه
شناسایی عرصه مدیریت آب به عنوان یک «فرابخش» توسط هیئت وزیران و تصویب «سند ملی فرابخشی مدیریت منابع آب»
مصوبه هیئت وزیران در خصوص تشکیل کمیسیون آب‌های مرزی و منابع آب مشترک در هیئت وزیران و اجازه تأسیس «مرکز ملی مطالعات آب‌های مرزی»
مصوبات شورایعالی امنیت ملی در خصوص «رفع آلودگی منابع اب» و «مهار آب‌های مرزی»
از جملهٔ دیگر فعالیت‌های دوره معاونت آب او در وزارت نیرو، استقرار شرکت مادر تخصصی منابع آب کشور و تأسیس مرکز تحقیقات آب کشور بود.
همکاری با سازمان ملل متحد
اردکانیان از سال ۱۳۸۶ تا پایان ۱۳۹۴ به عنوان مدیر مؤسس دفتر دهه بین‌المللی آب سازمان ملل متحد در شهر بن-آلمان دفتر UN-WATER، مشغول به کار بود. در این مدت همکاری مستقیمی با همهٔ آژانس‌های سازمان ملل که در فعالیت‌های آب، بهداشت و محیط زیست فعال هستند، شکل داد که در نتیجه آن ۱۷۵ پروژه ظرفیت سازی عمدتاً در مناطق در حال توسعه دنیا به اجرا درآمد.
در سال ۱۳۹۱ از طرف معاون دبیرکل سازمان ملل و رئیس دانشگاه این سازمان، تأسیس انیستیتوی جدیدی از دانشگاه سازمان ملل در زمینه مدیریت منابع و زیست‌محیطی (آب، خاک، پسماند) به او محول شد که به عنوان مدیر مؤسس این انستیتو در شهر درسدن، آلمان مشغول به کار است. برای اولین بار پس از تأسیس دانشگاه سازمان ملل در سال ۱۹۷۳ این دانشگاه با مجوز مجمع عمومی سازمان ملل، نسبت به ارائه دوره‌های تحصیلات تکمیلی و صدور مدرک اقدام نموده‌است، که در پی آن این انستیتو توانست که دوره دکترای مشترک با دانشگاه فنی درسدن TU Dresden را راه‌اندازی نماید.