کلیات

پارکور یعنی عبور از موانع در سریعترین زمان ممکن با استفاده از روان‌ترین و کارآمدترین و کاربردی‌ترین و آسانترین و ساده‌ترین شیوه حرکتی با کمترین انرژی مصرفی بدن از یک مبدأ به مقصد.
البته در پارکور اصلاً نباید مسیر (مبدأ و مقصد) مشخص باشد یعنی که موانع و مسیر از قبل تعریف شده نیستند این فرد است که تصمیم می‌گیرد با استفاده از توانایی‌های خود از کدام مسیر برود و از کدام شیوه حرکتی برای عبور از موانع استفاده کند. در پارکور فرد به هیچ وجه دنبال موانع نمی‌گردد، این مسیر است که موانع را در مقابل راه فرد می‌گذارد. به کسانی که از اصول پارکور در زندگی خود بهره می‌برند «تراسور» «traceur» گفته می‌شود.

تاریخچه پارکور

پارکور از زمانی که انسان نیاز به شکار کردن و شکار نشدن داشته؛ وجود داشته‌است. انسان‌ها به‌طور طبیعی گستره‌ای قابل توجه از حرکات و حالات ممکن را برای گذشتن از موانع به وجود می‌آورد. از آن گذشته، کودکان به سهولت و صورت بدیع و با نشاط حرکت می‌کنند، ولی ما هنگامی که شروع به حرکت آگاهانه می‌کنیم، آن ویژگی را از دست می‌دهیم. افراد زیادی در طول تاریخ بر روی حرکت انسان و بهبود آن کار کرده‌اند (از جمله عیاران کاغذباز).
اما پارکور به معنای خاص آن، توسط ریموند بل (Raymond Belle) که یک سرباز فرانسوی در جنگ ویتنام بود پایه‌گذاری شد. او و همراهانش به‌دنبال به وجود آوردن یک روش کارا و مناسب برای «تعقیب و فرار» بودند. این فعالیت‌ها، سرانجام توسط فرزندش دیوید بل (David Belle) به‌صورت مدوّن درآمد. دیوید بیشتر عمر خود را صرف سامان‌دهی این ورزش کرد و نام «پارکور» را بر آن نهاد. او و دوستانش، از جمله سباستین فوکو (Sebastien Foucan) که مشهورترین آن‌هاست، با آموزش‌های ریموند بل این ورزش را کامل کردند.

حرکات پایه

قابل توجه‌است که برای بسیاری از این حرکت‌ها در فارسی نیز از کلمه فرانسوی آن استفاده می‌شود هم چنین تمامی این حرکت‌ها به صورت تنها یک تکنیک خاص نیستند بلکه زیر مجموعه یک تکنیک می‌باشند که در شرایط متفاوت اجرا می‌شوند.

برخی از حرکات

تراسور‌ها با توجه به سبک حرکت و نوع تمرین‌های خود پارکور را تجزیه می‌کنند. پارکور به دو بخشه فکر و جسم اتکا دارد، برای انجام حرکات به بهترین شکل باید این دو امر را باهم برابر ساخت تا این ورزش به خوبی اجرا شود؛ فقط برای حفظ اصل پارکور بایستی در زمان و مکان بهترین حرکت را انجام داد. هدف رد کردن موانع است و در کل همه چیز در مورد سرعت از مبدأ به مقصد است.
حرکت Wall run مهران مهرور
حرکت Speed Vault
حرکت Kong Vault کنگ خرک (همچنین به عنوان شناخته شده گربه عبور، میمون خرک، و یا کنگ جهش) یک جنبش مورد استفاده در پارکور و freerunning است و برای حرکت بیش از یک شی و به دست آوردن فاصله. Kongs برای انتقال اجسام طولانی مانند موانع بزرگ مفید هستند. همان حرکت را می‌توان برای حرکت بیش از ریل‌ها و نرده‌ها استفاده کرد. غواصی کنگ به جای سرعت به‌طور معمول برای فاصله و قدرت استفاده می‌شود. اگر چه وقت اضافی را برای یادگیری می‌گیرند، اما یکی از رایج‌ترین حرکات است و باید در اوایل آموزش دیده باشید. تعدادی از تغییرات از خرک کنگ وجود دارد. توجه داشته باشید که هنگام استفاده از خرک کنگ، شما باید به سمت مانع حرکت کنید که کوه کونگ مانند یک نیمکت پیک نیک و طولی انجام می‌شود.
Monky Vault
Lazy Vault

محل تمرین

بر خلاف بسیاری ورزش‌های دیگر پارکور تاکنون در زمین یا ورزشگاه اختصاصی تمرین نمی‌شود، البته تلاش‌هایی در این رابطه صورت گرفته‌است تراسور‌ها در محیط‌های شهری مانند سالن‌های ورزشی، پارک‌ها، زمین‌های بازی و سازه‌ها و ساختمان‌های رها شده تمرین می‌کنند که باعث به وجود آمدن نگرانی‌هایی مانند تجاوز به حریم شخصی، آسیب رساندن به اموال عمومی و تمرین در مکان‌های نامناسب شده‌است.

وسایل و تجهیزات

پارکور وسیله و تجهیزات خاصی احتیاج ندارد و تراسور‌ها معمولاً لباس‌های ورزشی یا معمولی سبک و راحت می‌پوشند. تنها چیزی که توصیه شده‌است یک کفش ورزشی سبک با چسبندگی زیاد است.
بعضی از تراسور‌ها از مچ بند برای محافظت از مچ‌هایشان استفاده می‌کنند. برخی نیز از دستکش‌های نازک ورزشی برای حفاظت از کف دست‌هایشان استفاده می‌کنند که به علت کم کردن چسبندگی و حس باعث موضع منفی بعضی از تراسور‌ها می‌شود.

خطرات و محدودیت‌های پارکور

خطرات پارکور انکار ناپذیرند پیچ خوردگی و زخم‌ها و خراشیدی‌ها رایجترین آسیب‌های ورزش پارکور هستند در سال ۲۰۱۲ ممنوعیت پارکور در موزه هنر‌های مدرن و معاصر استراسبورگ به صورت رسمی اعلام شد. پارکور به صورت گسترده به مکان‌های عمومی اختصاص ندارد. گرچه تلاش‌هایی برای ایجاد مکانی برای تمرین پارکور انجام شده است، اما بسیاری از تراسور‌ها این ایده را دوست ندارند، زیرا این امر با انعطاف‌پذیری، خلاقیت و آزادی مخالف است، تراسور‌ها پارکور را در مناطق روستایی و شهری مثل ورزشگاه‌ها، پارک‌ها، زمین‌های بازی، دفاتر و ساختمان‌های رها شده تمرین می‌کنند. نگرانی نیرو‌های انتظامی و مسئولان آتش‌نشانی برای نجات انسان‌های در معرض خطر هنگام پریدن از ساختمان‌های بلند افزایش یافته‌است. در حال حاضر نظر بر این است که تمرین‌کنندگان بایستی تمرین کردن در ارتفاعات، مکان‌های در معرض آسیب و در پشت بام‌های بلند را ترک کنند، بعضی از تمرین‌کنندگان پارکور موافقند که چنین رفتار ناهنجاری باید ترک شود بعضی دیگر از تراسور‌ها این کار را به عنوان یک سبک می‌شناسند و به آن پایبند هستند.
یک پارکور کار اگر با اصول تمرین کند کمتر دچار آسیب دیدگی می‌شود.

تصورات غلط درباره پارکور

با توجه به اینکه پارکور به صحنه بین‌المللی وارد شده و طرفداران بسیار زیادی را در کشور‌های مختلف به خود جلب کرده است، چندین تصور غلط و اطلاعات غلطی وجود دارد که در حال گسترش یافتن است.

۱-پارکور و freerunning: این دو یکی هستند و اصطلاحات و فلسفه آن‌ها در اصل یکی است. پارکور یک واژه فرانسوی به معنای هنر جابجایی است با فلسفه خاص خود و فری رانینگ یک واژه انگلیسی است به معنای دویدن آزاد که از فلسفه پارکور تبعیت می‌کند و همه چیز در مورد سرعت است، اما اخیرا در سطح جهان مردم آن‌ها را جدا کرده‌اند و مردم اعتقاد دارند که هر کدام بحث‌ها و حرکاتی متمایز از یکدیگر دارند و اهدافشان کاملاً متفاوت از یکدیگر است. در حالی که بنیان‌گذار Freerunning سبستیان فوکان می‌گوید که فری رانینگ همان پارکور است یعنی با فلسفه پارکور یکی است و همه چیز در مورد سرعت است. تمرین کنندگان پارکور تراسور نامیده می‌شوند و تمرین کنندگان فری رانینگ “Freerunning” فری رانر “Freerunner” نامیده می‌شوند، متأسفانه از نظر مردم شرایط فری رانر و تراسور قابل تعویض نیستند و همین باعث ۲ دسته شدن پارکور و فری رانینگ شده‌است و مردم فکر می‌کنند که فری رانینگ ترکیبی از پارکور و حرکات نمایشی است و یک فری رانر نسبت به یک تراسور برتری دارد و این ذهنیت غلط را افرادی ساخته‌اند که توانایی انجام پارکور را ندارند و از این شرایط برای خود کسب اعتبار می‌کنند در حالی که فری رانینگ همان پارکور است و پارکور و فری رانینگ نمی‌توانند نمایشی باشد، زیرا هر دو کاربردی هستند و همه چیز در مورد سرعت است و در سراسر جهان اندک افرادی هستند که قادر به توانایی انجام پارکور یا همان فری رانینگ دارند.

۲-نمایش‌های پارکوری هر نمایشی نمایش‌های پارکوری نیست؛ انجام یک سری حرکت نمایشی هرگز نمی‌تواند پارکور باشد؛ شما می‌توانید از حرکات پارکور به منظور سرگرم کردن خود و دیگران استفاده کنید، اما نتیجه نهایی نمی‌تواند به صورت اخلاقی پارکور نامیده شود، زیرا اصول رشته را دنبال نمی‌کند.

۳-حرکات آکروباتیک با پارکور جمع پذیر نیست گاهی دیده می‌شود یک تراسور (پارکور کار) حرکات پشتک و نمایشی انجام می‌دهند و مردم بین تریکینگ، ژیمناستیک و پارکور دچار اشتباه می‌شوند و تصور عمومی به این سمت می‌رود که در پارکور حتماً حرکات آکروباتیک وجود دارد؛ در حالی که آکروباتیک‌ها هرگز با پارکور جمع پذیر نیستند، زیرا پارکور مستقل و مشخص است.

۴-پارکور یک ورزش شهری است. پارکور در محیط‌های درختی و جنگل‌ها به اندازه شهر‌ها توسعه داده شد است پارکور به معنای امروزی تأثیر گرفته از تمرینات تراسور‌ها در محیط‌های مختلف است و هنوز هم در حال تکامل است؛ بنابرین پارکور صرفاً یک ورزش شهری نیست.