مسي: من و كم‌فروشي؟!

ديه‌گو مارادونا يك بار ديگر به طور اكيد از ليونل مسي خواسته است واقعا «مسي» باشد تا آرژانتين يك جام‌جهاني بسيار موفق را پشت سر گذاشته و سومين قهرماني‌اش را در اين جام كه عمري 80 ساله دارد در روزهاي پيش‌رو در خاك آفريقاي‌جنوبي تجربه كند.

به نوشته جام جم و به نقل از گاردین؛ اين ستاره 23 ساله و چپ پا كه در بازي‌هاي تيم فوتبال بارسلونا بي‌مهار ولي در ديدارهاي البي سلسته يك بازيكن معمولي است، ادعا مي‌كند كه از عهده اين كار بر مي‌آيد و زيربار كشنده توقعات از وي نابود نمي‌شود، ولي بر اين نكته هم تاكيد مي‌ورزد كه خيال ندارد شيوه بازي‌هاي رايج و هميشگي‌اش در نوكمپ را عوض و چيزي را جانشين آن كند كه لزوما با بازي آرژانتين همخواني بيشتري داشته باشد.

4 سال پيش در مرحله يك‌چهارم نهايي جام جهاني 2006 خوزه پكرمن، سرمربي وقت آرژانتين به دلايلي‌ از مسي 19 ساله در مسابقه سرنوشت‌ساز با آلمان ميزبان جام استفاده نكرده و ژرمن‌ها با ضربات پنالتي برنده و باعث حذف البي سلسته شدند. البته مسي در آن زمان اصلا به سطح كنوني نرسيده و هنوز مرد سال (2009)‌ فوتبال جهان نشده بود، ولي امسال مارادونا در مقام سرمربي آرژانتين مي‌خواهد از او تمام و كمال و با وسعت در جام پيش رو استفاده كند. حتي نمايش‌هاي ضعيف مسي در دور مقدماتي جام نيز ستاره و كاپيتان پيشين آرژانتين و عامل اصلي قهرماني البي سلسته در جام جهاني 1986 و نايب قهرماني در جام 1990 را از اين تصميم منصرف نكرده است و هنوز همين امر را در دستور كارش دارد.


هدف و آرزو
در چنين شرايطي همان‌طور كه پيشتر آمد مسي مدعي است كه فشار روحي مهلكي را متوجه خود نمي‌بيند و اين كه در آرژانتين همه از او مي‌خواهند تيم ملي اين كشور را فاتح جام جهاني نوزدهم كند، وي را از حالا عصبي و ناتوان نكرده است. «فشار فراواني را حس نمي‌كنم حقيقت آن است كه در شرايط روحي و فيزيكي مناسبي به اين جام پا مي‌گذارم. نه فقط من بلكه هم‌تيمي‌هايم نيز اين هدف و آرزو و عزم جدي را دارند كه در اين جام بدرخشند. من فقط اميدوارم شرايط هم با ما ياري كند و اتفاقات به گونه‌اي نباشد كه به ضرر ما تمام شود.»

بازي‌هاي مسي براي تيم ملي كشورش در قياس با آنچه هر هفته براي بارسلونا ارائه داده، بقدري بد بوده كه مردم آرژانتين احساس بسيار بدي را نسبت به وي پيدا كرده و او را متهم به دوست نداشتن ميهن‌اش و ارجح شمردن تيم باشگاهي خود بر علايق ملي نموده‌اند. وضع مسي وقتي تيره‌تر شد كه با درخشش و گلزني وي بارسلونا در فينال جام باشگاه‌هاي جهان تيم استوديانت آرژانتين را ناكام كرد و مسي حتي آنقدر سياست نداشت كه بعداز به ثمر رساندن گل منجر به پيروزي بارسا بيش از حد شادي نكند.

برخي مي‌گويند مارادونا بلد نيست از مسي به گونه‌اي بازي بگيرد كه او به اندازه مسابقات بارسلونا در ديدارهاي تيم ملي نيز شكوفا شود اما اين اتهامي است كه در مورد تمامي بازيكنان آرژانتين مي‌توان به ديه‌گو وارد دانست، زيرا هيچ‌يك از زماني كه او سرمربي اين تيم شده (آبان 87)‌ نتوانسته‌اند چيزي باشند كه در توان‌شان هست. بازي‌ها همچون برد صفر ـ 5 اخير در برابر كانادا در ديداري تداركاتي نيز براي آرژانتيني‌ها نادر و در اقليت بوده است.


ابقاي روش شگفت‌انگيز
تحت هر شرايطي مسي قصد ندارد در جام‌جهاني 2010 به شكلي بازي كند كه به كلي متفاوت با نمايش‌هاي معمول وي و چيزي باشد كه سال‌ها است از وي با پيراهن بارسلونا مي‌بينيم و در دو سه‌سال اخير به حد و حدودي شگفت‌انگيز رسيده است.

«قرار نيست در آفريقاي جنوبي طوري بازي كنم كه به كلي متفاوت با گذشته‌‌ام باشد. برعكس مي‌خواهم در آنجا نيز به همان‌گونه نمايش بدهم كه هر هفته از من در بارسا مي‌بينيد.

دليل آن نيز بسيار ساده و روشن است زيرا تا به حال هر چه در اين عرصه به دست آورده‌ام، با همين روش و با همين بازي‌ها و سيستم بوده است.»

مسي در نوكمپ معمولا در سمت راست خط حمله به كار گرفته مي‌شود و چون چپ پا است حركات فني و حيله‌گرانه وي از اين ناحيه در به هم ريختن قوام دفاعي حريفان سهمي عمده دارد.

مسي در فصل اخيرا پايان يافته ليگ اسپانيا در امر گلزني هم عالي عمل كرد به طوري كه با 34 گل زده هم آقاي گل اين ليگ شد و هم جايزه كفش طلا را كه ويژه بهترين گلزن فصل فوتبال باشگاهي اروپا است. به خود اختصاص داد. او در مجموع جام‌هاي داخلي و خارجي در فصل گذشته 47 گل براي آبي و اناري‌ها زد كه برابر با تعداد گلزني‌هاي رونالدوي برزيلي و معروف در فصل 98 ـ 1997 و به واقع در مدت اندك اقامت وي در نوكمپ بود.

يك مثلث

با اين حال مارادونا در ادامه سياست‌هاي معمول شنا كردنش در جهت خلاف مسير آب در بازي‌هاي آرژانتين مسي را نه در پستي كه گفتيم بلكه به عنوان رابط خطوط مياني و حمله و درست در پشت سر دو مهاجم تيم قرار مي‌دهد و از وي مي‌خواهد حمله‌وران تيم را تغذيه كند. آرژانتين در خط حمله خود و تيمي كه به آفريقاي جنوبي رفته است، متروز، اگررو، ميليتو،‌ ايگواين، دي ماريا و پالرمو را در اختيار دارد و به نظر مي‌رسد زوج دلخواه ديه‌گو براي اين خط ته‌وز و اگررو باشند و در آن صورت مسي بايد باز با آنها يك مثلث تهاجمي را بسازد.

البي سلسته با اين اوصاف در جام جهاني 2010 چه خواهد كرد و فرجام رويارويي‌اش با كره‌جنوبي، يونان و نيجريه در گروه دوم جام چيست؟

مسي راجع به اين قضيه اظهار بي‌اطلاعي مي‌كند و مي‌گويد: «قضيه به مارادونا برمي‌گردد و به تصميم‌‌هايي كه او مي‌گيرد. وي به طور دقيق چيزي به ما نمي‌گويد و سيستم‌هاي دلخواهش را هم عوض نكرده است. من فقط مي‌توانم روي اين نكته تاكيد كنم كه ما اصولا تيم خوشبخت هستيم زيرا مهاجمان و عناصر تهاجمي فوق‌العاده‌اي به تعداد زياد در اختيار داريم و شايد كمتر كشور ديگري از اين ثروت برخوردار باشد. كافي است به تمامي ليگ‌هاي مهم و اصلي فوتبال دنيا نگاه كنيد و حداقل يك آرژانتيني را در بالاي جدول گلزنان آنها بيابيد.»


مساله دردآور
مسي در دو، سه سال اخير به كرات كوشيده است از خودش در قبال اتهامات وارده به وي در مورد كم‌فروشي با پيراهن ملي و جان دادنش براي بارسلونا دفاع كند و با اين كه كمتر گوش شنوايي براي شنيدن و پذيرش اين حرف‌ها در آرژانتين وجود داشته است، اما او در كمترين فاصله تا شروع جام همان دفاعيه‌هاي تكراري را از خودش ارائه مي‌كند و مي‌گويد: «هيچ انتقال فني مرا ناراحت نمي‌كند بخصوص كه خودم زودتر از هر كسي پي مي‌‌برم كه چه موقع بد بازي كرده و چه زماني نتوانسته‌ام به سطح لازم برسم. آنچه دردآور است، نسبت دادن اتهام ميهن‌پرست نبودن به من است. وقتي مي‌شنوم كه مي‌گويند من يك كاتالونيايي هستم و هيچ عشقي به آرژانتين ندارم، ديوانه مي‌شوم. ارادت من به بارسا به جاي خود محفوظ، اما من هميشه عاشق كشورم بوده‌ام و حاضرم براي آن جانفشاني كنم.»

بنابراين جام جهاني پيش‌رو بهترين ميدان براي مسي است تا خطاهاي فوق و قسمت‌هاي تيره كارنامه‌اش را تصحيح و ترميم و جبران مافات كند و اين بار به گونه‌اي باشد كه آرژانتيني‌ها به او درود بفرستند و لعن و نفرين‌اش نكنند. يك مشكل ويژه مسي اين است كه از 13 سالگي به بعد و به اين قصد كه مي‌خواست مشكل عملكرد اندك و غيرطبيعي غدد رشد خود را رفع كند، در اسپانيا ساكن بوده و چون 10 سال است دور از آرژانتين زندگي مي‌‌كند، اين باور بيشتر به وجود آمده كه وي ديگر رنگ و بوي يك آرژانتيني را ندارد و دلش فقط براي بارسا مي‌تپد.

براي باشگاهي كه متقبل شد تمامي مخارج درمان بيماري وي را بپردازد، مشروط بر اين كه او عضو تيم نوجوانان اين باشگاه شود كه در نهايت به ارتقاي وي به تيم اصلي بزرگسالان، بارسلونا و بقيه ماجراها كشيده شد.


تنها جاي خالي
اينك فتح احتمالي جام جهاني نه‌تنها مي‌تواند اتهام فوق را از مسي دور كند، بلكه خود او را نيز به يكي از معدود آرزوها و اهدافي كه تاكنون به آن نرسيده است، برساند. مسي در سال‌هاي اخير چه در زمينه فتح جام‌ها و چه تصاحب عناوين انفرادي به بالاترين سطوح ممكن رسيده و شايد فقط جام جهاني مانده باشد كه جايش در كارنامه او خالي است و اگر آن را هم در روز 20 تير (روز پاياني جام جهاني نوزدهم)‌ ضميمه كارنامه‌اش كند، كار تمام و پرونده‌اش در 23 سالگي كامل است.

مسي از قياس مستقيم خود با مارادونا هم ابا دارد. در حالي كه خيلي‌ها او را مارادوناي ثانوي دانسته‌اند و خود مارادونا براي بالا بردن روحيه مسي مدعي شده است مسي در حال حاضر از آنچه خود وي در سال‌ 1986 بود (و جام جهاني را يك تنه به آرژانتين بخشيد)‌ بهتر است، مسي مي‌گويد: «اين قياس غيرعقلايي و باور نكردني است. هيچ‌كس به مارادونا نمي‌رسد و برابر دانستن من با او يك ظلم به وي است. من فقط اميدوارم آرژانتين فاتح جام جهاني شود و آنگاه اين قياس‌ها نيز به خودي خود در شكوه حاصله غرق و گم خواهد شد.»