تهران امروز به نقل از عصر ايران نوشت:
چندي است كه ايميلهايي در فضاي وب دست به دست ميچرخد با اين مضمون كه عهدنامه ننگين تركمنچاي امسال منقضي شده و قانونا از اين پس سرزمينهاي جدا شده از خاك ايران بايد به ايران بازگردد. مضمون اين ايميلها چنين است: «اعتبار «عهدنامه تركمنچاي» امسال به اتمام ميرسد و قانونا جمهوري آذربايجان بايد به ايران برگردد، چون طبق اين عهد نامه آذربايجان شمالي را به مدت 100 سال به روسيه دادهاند كه امسال آخرين سال است. لطفا اطلاع رساني كنيد.»
اين ايميلها نه منبعي درست و مشخصي دارند و نه اينكه اساسا اطلاعات ارائه شده در آن صحيح است و انگيزه انتشاردهندگان آن نامعلوم!
نخست آنكه در هيچ يك از بندهاي عهدنامه تركمنچاي موضوع تعيين وقت انقضا براي اين قرار داد مورد اشاره قرار نگرفته است و مشخص نيست كه طراحان اين پروژه مدت 100 ساله را از كجا آوردهاند؟!
دوم آنكه تاريخ انعقاد قرار داد تركمنچاي 21 فوريه 1828 ( پنجم شعبان 1243 هجري قمري ) است يعني 182 سالپيش است و نه 100 سال پيش و بنابراين اگر قرار به انقضاي قرارداد در پايان 100 سال بود، اين مهم بايد 82 سال قبل رخ ميداد و سرزمينهاي از دست رفته به ايران باز ميگشت. پس از انقلاب كمونيستي اكتبر 1917 در روسيه و پايان يافتن حكومت تزارها، دولت لنين اعلام كرد كه تمامي قراردادهاي يكجانبه و تحميلي دولت تزارها با ديگر دول و ملل را به صورت يكجانبه باطل ميكنند، اما اين شعار زيباي انقلابيون روسيه هيچ گاه جامه عمل نپوشيد و وارثان حكومت تزارها در روسيه كه اين بارپشت شعارهاي برابري خواهانه كمونيستي و كارگري جمع شده بودند، جنايتهايي كردند كه روي پيشينيان تاجدار خود را سفيد كردند!
طبق قرار داد ننگين تركمنچاي (و البته قرارداد گلستان منعقده در سال 1812) قريب به 650 هزار كيلومتر مربع از بكرترين و بهترين ايالات ايران از كشور ما جدا شده و ضميمه امپراتوري روسيه شد كه هماكنون اين قسمتهاي جدا شده تحت حاكميت سه دولت مستقل عضو سازمان ملل (آذربايجان، ارمنستان و گرجستان) قرار دارد.
بايد به تلخي پذيرفت كه پارههاي تن ايران، براي هميشه از سرزمين مادري جدا شدهاند و اينك، اين ما هستيم و باقيمانده سرزمينمان ايران كه بايد آن را حراست كنيم و پاسدارش باشيم.