بازدید 25241

علي دايي، از فوتبال تا تجارت

گفت‌وگوي تفصيلي با علي دايي
کد خبر: ۱۴۴۰۱
تاریخ انتشار: ۰۵ مرداد ۱۳۸۷ - ۱۴:۲۴ 26 July 2008
پنجشنبه شب گذشته، «شبکه ورزشي دبي اسپورت»، گفت‌وگوي مفصلي درباره تيم ملي فوتبال ايران، چگونگي گزينش بازيکنان تيم ملي، علل دعوت نكردن از بازيکناني همچون مهدوي کيا، علي کريمي، ايمان مبعلي و مهرزاد معدنچي با علي دايي، سرمربي تيم ملي ايران انجام داد.
در اين مصاحبه، بي‌پرده و بسيار صريح به بخش‌هاي گوناگوني از جمله مسائل شخصي علي دايي و نحوه روابط او با رسانه‌هاي داخلي نيز پرداخته شد. آنچه در پي مي‌آيد، متن کامل اين گفت‌وگوست.


سؤال: آقاي دايي، از دوراني که اداره فني تيم ملي ايران را به عهده گرفتيد تاکنون، چه دستاوردهايي داشته‌ايد و چگونه اوضاع تيم را گذرانده‌ايد؟
علي دايي: به نظر من، تاكنون روند رو به رشدي در تيم ملي داشتيم. در اوايل کار، روزهاي سختي داشتيم و فدراسيون فوتبال، تازه هيأت مديره‌اش تعيين شده بود و من خودم هم به آن صورت براي مربيگري تيم ملي آماده نبودم، اما رفته‌رفته به کار مسلط شديم و من اکنون خدا را شکر مي‌کنم که تيم ملي کشورمان موفق به راه يافتن به مرحله بعد شده است. ما در سه بازي نخست، نتايج خوبي نداشتيم، اما سه بازي بعدي را با برد بسيار حساس و خوب داشتيم و اين نشانگر بازگشت تيم ما به روزهاي خوبش است.

سؤال: «‌کاپيتان علي دايي‌» خودش را به عنوان مربي در ميان مربيان کنوني ايران در کجا قرار مي‌دهد؟ با توجه به اين که تجربه دايي در مربيگري به سال‌هاي بسيار کوتاهي در گذشته برمي‌گردد؟

علي دايي: من شاگرد همه مربيان ايراني هستم و همه آنها بزرگان من هستند. کار مربيگري من در باشگاه سايپا و تيم ملي تنها خواست خدا بود. من در نظر داشتم که پس از پايان عمر بازي‌هايم در فوتبال، سه تا چهار سال استراحت کنم و بعد به مربيگري بيايم، اما با اتفاقاتي که در باشگاه سايپا افتاد، مربيگري اين تيم را پذيرفتم و خدا کمک کرد که اين تيم را قهرمان ليگ ايران کنم و الان هم خدا کمک کرده که در خدمت شما به عنوان سرمربي تيم ملي هستم.

سؤال: آيا خود شما انتظار داشتيد که در يک دوره کوتاه مربيگري به عنوان سرمربي تيم ملي ايران برگزيده شويد، به ويژه که قرار بود يک مربي اسپانيايي، مربي تيم ملي ايران شود و شما در آخرين لحظات به عنوان سرمربي انتخاب شديد. علاوه بر اين، گفته مي‌شود که مقامات عالي رتبه نظام با توجه به محبوبيت و پايگاه مردمي شما، در انتخاب شما به عنوان سرمربي تيم ملي ايران نقش اصلي را داشته‌اند؟

علي دايي: اول از همه بايد بگويم که هيچ مقام عالي رتبه‌اي در ايران در انتخاب من به عنوان مربي تيم ملي نقش نداشته و تنها خواست خدا بوده است، حتي خود من هم توي اين فکر نبودم و آماده نبودم که مربيگري تيم ملي را بپذيرم و تمام حواس من به تيم سايپا در جام باشگاه‌هاي آسيا بود. هنگامي که آقاي خاوير کلمنته به ايران آمد، از من درخواست همکاري کرد، اما من نپذيرفتم و حتي فدراسيون فوتبال با من صحبت کرد، اما گفتم که اگر روزي بخواهم با فدراسيون همکاري کنم، تنها به عنوان مربي اول خواهد بود و نه مربي دوم و دستيار کسي نخواهم شد. براي همين، من موضوع مربيگري تيم ملي را فراموش کرده بودم که يک روز صبح که سر تمرين سايپا بودم، از فدراسيون تلفن زدند و پيشنهاد مربيگري را به من دادند.

سؤال: در دو مسابقه رفت با سوريه و امارات، تيم ملي ايران در ميان تماشاگران و در زمين خودش در استاديوم آزادي، بازي‌هاي خوبي نمايش نداد، آيا در آن هنگام، گمان نمي‌کرديد با فشار و مطالبات مردمي و رسانه‌هاي گروهي، مجبور به ترک اداره فني تيم ملي فوتبال ايران شويد؟

علي دايي: ببينيد، گفتم که شرايط براي من بسيار سخت بود؛ فشار مطبوعات و رسانه‌هاي گروهي بر من و تيم ملي بسيار بالا بود، زيرا من از يکسري بازيکنان جوان استفاده و آنها را به تيم ملي وارد كردم و يک ريسک بزرگي نمودم. من هنگامي که اين مسئوليت را پذيرفتم، در واقع، آبرو و حيثيت چندين ساله خود را گرو گذاشتم، اما چون به کارم و فوتبال ايران و بازيکنان مستعدش اعتقاد داشتم، مسئوليت تيم ملي را پذيرفتم. به رغم همه اين فشارهاي سنگين، چون به کارم و تيم ملي اعتقاد داشتم، به صعودمان از مرحله اول مطمئن بودم. اعضاي تيم ملي با هم دوست و رفيق بودند و ما با همدلي و وحدت در تيم ملي به مرحله بعد رفتيم. با آن که مردم به دليل سه مساوي اولمان بسيار نگران شده بودند و حتي تلويزيون کشورمان مسابقه «پيامك» گذاشته بود که آيا تيم ملي ايران مي‌تواند به دور دوم صعود کند يا نه، اما به رغم همه اين فشارهاي رواني، بازيکنان تيم ملي خيلي خوب کار کردند و روحيه بالايي از خود نشان دادند و توانستند شرايط سختي را در مسابقات پشت سر گذرانند. ما دو بازي بسيار حساس و سخت را در خانه حريفان در برابر امارات و سوريه پشت سر گذاشتيم، اما بهترين نتايج را در همين جاها نيز به دست آورديم.

سؤال: پيش از بازي با امارات در تهران و در جريان تمرين تيم ملي امارات در اين استاديوم، شما به همراه کادر فني‌تان در تمرين تيم ملي امارات حاضر شديد و بر خلاف مقررات آن را از نزديک ديديد. آيا اين كار را اقدامي حرفه‌اي در فوتبال مي‌دانيد؟

علي دايي: نه اين گونه نبود؛ داستان اين بود که تيم ملي امارات قرار بود که ساعت 7 تا 8 عصر در زمين استاديوم آزادي باشد، اما آنها چون نيم ساعت ديرتر به زمين تمرين آزادي رسيده بودند، ما اجازه داديم که نيم ساعت بيشتر در زمين باشند. قرار بود آنها تمرينشان را ساعت 8 تمام کنند و سپس ما وارد زمين شويم، اما به دليل تأخير در رسيدن آنها به زمين تمرين، ما رأس ساعت 8 رسيديم و حضور ما نزديك با تمرين آنها شد و ما اجازه حضور اضافي آنها را در زمين داديم. به همين دليل بود که ما در اواخر تمرين تيم امارات در زمين حضور داشتيم و دليل ديگري نداشت. اگر ما درصدد تعقيب نحوه تمرين تيم ملي امارات بوديم، حتما فرد ديگري را مي‌فرستادم و خودم در زمين حاضر نمي‌شدم، زيرا من همکاراني دارم که خيلي بهتر و دقيقتر از من اين امور را زير نظر دارند و آنها مي‌توانستند به راحتي بازي‌ها و تمارين امارات را بررسي کنند، اما همه اين داستان، تنها به خاطر ديركرد نيم ساعته تيم ملي امارات در ورود به زمين تمرين بوده است.

سؤال: در مجموعه خودتان، آيا راه يافتن تيم ملي ايران و تيم ملي امارات را عادلانه مي‌بينيد، يا آن که تيم‌هاي ديگر مستحق صعود بودند؟
علي دايي: به نظر من، امارات در اين چند ساله، بسيار پيشرفت داشت. بازيکنان اين تيم، چند سال است که در کنار يکديگر بازي مي‌کنند و همديگر را خوب مي‌شناسند. به همين دليل، اين تيم با تيم هفت يا هشت سال پيش قابل مقايسه نيست و در حال حاضر، بسيار هماهنگتر از گذشته شده است، اما در اين گروه سوريه نيز مي‌توانست شانس صعود داشته باشد و تيم خيلي خوبي داشتند، اما خواست خدا بود که ايران و امارات صعود بکنند.

سؤال: شما بازي‌هاي امارات را ديديد. آيا اين تيم با سال‌هاي گذشته تفاوتي کرده است؟ آيا در انديشه بازيکنان و تاکتيک‌هاي فردي تغييراتي رخ داده است؟
علي دايي: به نظر من، تيم ملي كنوني امارات، از نظر تاکتيکي و هماهنگي بين بازيکنان بسيار تغيير کرده است. شناخت بازيکنان از يکديگر بسيار خوب است و شنيده‌ام که بسياري از اين بازيکنان از زمان تيم ملي جوانان امارات در کنار هم بوده‌اند؛ بنابراين، مي‌توان گفت که بازيکنان در اين تيم، جايگاه مهمي در تغيير سطح فني تيم ملي امارات دارند، اما تيم ملي ما تنها حدود دوازده روز کنار هم بودند که با اين تيم در تهران بازي کردند. اين نشان مي‌دهد که ما اصلا وقت کافي نداشتيم. تيم امارات از بازيکنان خوبي بهره مي‌برد و دولت امارات، امکانات بسيار خوبي براي تيم گذارده است و من مي‌توانم بگويم که ما يک‌دهم امکانات تيم ملي امارات را هم نداريم، اما بچه‌هاي ما بسيار خوب بازي خود را نمايش داده و نشان دادند در فوتبال استعداد خوبي دارند. دو بازي ما مقابل امارات خيلي سخت بود و اين نشان مي‌دهد فوتبال امارات بهتر از پيش است.

سؤال: گفته مي‌شود، وقتي که تيم علي دايي با باخت يا مساوي يا داوري ضعيف روبه‌رو مي‌شود، علي دايي با روشي در برابر رسانه‌ها ظاهر مي‌شود که خبرنگاران آن را نمي‌پسندند. آيا اين‌ها نشانه غرور علي دايي است؟ مثلا شما پس از مساوي در برابر تيم امارات در تهران با قاطعيت گفتيد که اين تيم را در امارات شکست مي‌دهيد.
علي دايي: اصلا و ابدا اين ادعاها را قبول ندارم. من تنها کار خودم را انجام مي‌دهم، اما همه امور بايد دو طرفه باشد؛ احترام احترام مي‌آورد. اگر شما به من احترام بگذاريد، مطمئنا احترام مي‌بينيد. برخي از همکاران مطبوعاتي و رسانه‌اي شما در ايران يا جاهاي ديگر، خواسته‌هاي نابجايي دارند. در ايران هستند بسياري از خبرنگاراني که بسيار شريف و خوبند، اما برخي اقليت هم هستند که شيطنت مي‌کنند و خبرهاي دروغ را در روزنامه‌هاي خود منتشر مي‌کنند. من با اين گروه از خبرنگاران و مطبوعاتي‌ها روابط خوبي ندارم، والا من به جامعه مطبوعاتي کشورم احترام خاصي قايلم و روابط خوبي هم با آنها دارم. اصلا بدون اين جامعه مطبوعاتي، کار ما معنا پيدا نمي‌کند، آنها هستند که به کار ما زيبايي مي‌دهند و مردم را به سوي فوتبال جذب مي‌کنند و آنها کار بزرگي انجام مي‌دهند، اما اين ادعا که من کارم را با غرور ادامه مي‌دهم، هرگز قبول ندارم.

سؤال: گفته مي‌شود که دوران کنوني علي دايي در تيم ملي، دوران تسويه حساب با برخي بازيکنان قديمي تيم ملي همچون علي کريمي و رضا عنايتي است که در تيم ملي ايران پيشتر فيکس بوده‌اند و همچنين کاپيتان علي دايي، بازيکنان هم نسل خودش را از تيم ملي دور کرده است تا بتواند بر تيم ملي سيطره داشته باشد؛ تيمي که اکنون بيشتر از جوانان تازه وارد و کم تجربه تشکيل شده است. اين ادعاها تا چه مقدار درست است؟

علي دايي: من اين ديدگاه را هم اصلا نمي‌پذيرم. مثلا آقاي رضا عنايتي را نگاه کنيد که ما وي را به تيم ملي دعوت کرديم و دو بازي هم براي ما انجام داد، اما در پايان نتوانست انتظارات ما را برآورده کند و يا آن که علي کريمي مصدوم شدند و خيلي وقت است که بازي نکرده است، آيا شما مي‌توانيد بگوييد که چند وقت است بازي‌هاي او را مشاهده نکرده ايد و يا آن که خبري از او شنيده‌ايد؟

سؤال: اما علي کريمي و مهدوي کيا بازيکنان با تجربه‌اي هستند که تيم ملي ايران در لحظاتي به تجربه آنان نياز دارد، براي همين، آيا نبايد به تيم ملي دعوت شوند؟
علي دايي: در کار ما بايد وجود ندارد، آنچه ميزان حضور بازيکنان در تيم ملي ايران است، ميزان آمادگي و انگيزه آنان در تيم ملي است و اين‌که مفيد براي تيم ملي باشند. مطمئنا اگر آقاي مهدوي کيا و يا آقاي کريمي آماده باشند و بتوانند دستورهاي تاکتيکي ما را انجام دهند، ما خيلي از آمدن آنها به تيم ملي استقبال خواهيم کرد. هيچ مربي نيست که بهترين بازيکنانش را از تيمش کنار بگذارد. من آمده‌ام تا موفق شوم؛ بنابراين، از ابزاري که موفقيت من را مي‌سازد، حتما استقبال خواهم کرد. تلاش کرده‌ايم حق را به حقدار بدهيم و کساني را دعوت کرده‌ايم که آماده‌تر و شايسته‌ترند. شايد علي کريمي يک ماه ديگر يا دو ماه ديگر آماده شد، اما الان من نمي‌توانم هر کسي را همين طوري و بدون آمادگي به تيم دعوت کنم.

سؤال: امسال بازيکنان ايراني در ليگ امارات نظير مهرزاد معدنچي به عنوان بهترين گلزن و ايمان مبعلي به عنوان بهترين بازي‌ساز، بسيار خوش درخشيدند. چرا اين بازيکنان را به تيم ملي دعوت نکرديد؟

علي دايي: من منکر توانايي اين بازيکنان نيستم، همه آنها بازيکنان بزرگي هستند و فصل گذشته در امارات هم خوب کار کردند، اما ما در ايران هم بازيکنان خيلي بزرگ و خوبي داريم. شما اگر به تيم ملي ايران نگاه کنيد در پستي که ايمان مبعلي بازي مي‌کند، جواد نکونام، ‌اندرانيک تيموريان، ابراهيم صادقي و کساني چون کيانوش رحمتي و حسين کاظمي را داريم، پس بايد اين اجازه را به من بدهيد که از چه کسي در چه زماني استفاده بکنم. در ضمن درباره پرسش قبلي شما بايد يادآوري کنم که اکنون بازيکناني در تيم ملي هستند که هم بازي‌هاي سابق من بودند؛ مثل ابراهيم ميرزا پور، سيد مهدي رحمتي، حسين کعبي، ستار زارع، جواد نکونام و ‌اندرانيک تيموريان. خيلي‌ها هستند که پيشتر با هم در تيم ملي بازي مي‌کرديم، بنابراين، اين ادعاهايي که مطرح مي‌شود، اصلا درست نيست، ما تنها تلاش کرديم بازيکناني که آمادگي و انگيزه دارند، به تيم ملي دعوت کنيم و به قول خودمان در ايران، دوست دارم که کسي را دعوت کنم که براي تيم ملي سرش را جلوي توپ بگذارد.

سؤال: آيا احساس نمي‌کنيد که برخي از بازيکنان از فوتبال سيراب شده‌اند و ديگر نمي‌توانند چيزي را در زمين ارايه دهند؟

علي دايي: ممکن است اين گونه باشد. من نمي‌توانم از کسي نام ببرم، اما ممکن است اين گونه هم باشد، ولي ما تنها بر پايه سبک و سنگين کردن بازيکنان و اين که کدام‌ها بهترند، «‌ترکيب تيم ملي‌» را انتخاب مي‌کنيم؛ کساني که بيايند و مشکلات تيم را حل کنند. من در اين مدت کوتاه در تيم ملي و نيز دو سال کار در تيم سايپا سياستم اين بوده که از آماده‌ها استفاده کنم و هيچ گاه به نام‌ها توجه نکرده‌ام. اين نام‌ها نيستند که بازي مي‌کنند بلکه بازيکن بايد در زمين خودش را نشان بدهد، ما بازيکنان بسيار بزرگي داريم. شما نگاه کنيد که مثلا امارات از بين 30 تا 35 بازيکن، مي‌خواهد تيم ملي‌اش را تشکيل دهد، اما در ايران ما ناچاريم از بين بيش از شصت نفر يک مجموعه سي نفري را برگزينم و اين براي من سخت است و ناچار مي‌شوم که گاه بازيکناني مثل ايمان مبعلي و مهرزاد معدنچي را دعوت نکنم، اما اگر شرايطي ديگر پيش بيايد شايد آنها را دعوت بکنم. از سوي ديگر، ممکن است اشتباهاتي نيز پيش بيايد، من مدعي نيستم هر کاري که مي‌کنم درست است، هر انساني ممکن است اشتباهاتي بکند اما من هيچ کاري را در تيم ملي درباره دعوت بازيکنان عمدي انجام نداده‌ام و اگر اشتباهي بوده، حتما سهوي بوده و تعمدي در کار نبوده است. باز هم مي‌گويم که هيچ مربي در دنيا نيست که بهترين‌هايش را بيرون زمين بگذارد.

سؤال: شما به خوبي مي‌دانيد که حضور در جام جهاني فوتبال، احتياج به بازيکنان با تجربه دارد. آيا با اين تيمي که بيشتر آنها جوانند، فکر مي‌کنيد که در صورت صعود به جام جهاني، مي‌توانيد بازي‌هاي قابل قبولي به نمايش بگذاريد؛ در جام جهاني که حرفه‌اي ترين بازيکنان حضور دارند؟

علي دايي: من به اين جوان‌ها اعتقاد دارم و نه تنها چيزي کم ندارند، بلکه چه بسا بيشتر از ديگران داشته باشند، من به ستاره اعتقادي ندارم، زيرا حرف اول در فوتبال را بازي گروهي مي‌زند، نه تنها بازي يک ستاره، شما بازي‌هاي جام ملت‌هاي اروپا را ديديد که چگونه تيم‌هايي که به تک ستاره‌ها دلخوش کرده بودند، چه راحت حذف شدند، اما تيم‌هايي بالا آمدند و تيمي قهرمان شد که کار گروهي بهتري داشتند. بازيکنان بزرگ و كارساز، هميشه عصاي دست من خواهند بود، بازيکناني مثل جواد نکونام و‌اندرانيک تيموريان و به ويژه جواد نکونام که به عنوان کاپيتان تيم ملي، خيلي به من کمک کرد. مطمئنا من به بازيکنان بزرگ نيازمندم، اما اين بازيکناني که شما گفتيد ستاره نيستند، اما من بر اين باورم که بازيکنان بزرگي هستند و نشان دادند که مي‌توانند بزرگ باشند. ستاره‌هاي امروزي هم يک روزي مثل آنها بودند، آنها فرصت پيدا کردند و ستاره شدند، اينها هم روزي ستاره مي‌شوند، خود من تنها براي نخستين بار «‌بيست دقيقه‌» فرصت حضور جلوي تيم ملي عمان را پيدا کردم و پس از آن حدود دوازده سال فيکس در تيم ملي ايران بودم، اگر آن فرصت به من داده نمي‌شد، هرگز ستاره نمي‌شدم. پس ما بايد به جوان‌ها و آماده‌ها فرصت دهيم تا خودشان را نشان بدهند.

سؤال: گفته مي‌شود که علي دايي تعداد زيادي از بازيکنان را از تيم سايپا برگزيده، چون در آن تيم مربي بوده است. آيا اين نوع ترکيب مي‌تواند به ترکيب تيم ملي ايران کمک کند؟

علي دايي: اين قضاوت درستي نيست، زيرا من شناخت کافي از تيم سايپا داشته‌ام و معتقدم سايپا بازيکنان خيلي بزرگي دارد، اما اين در حالي است که الان باشگاه‌هايي هستند که بازيکن بيشتري در تيم ملي دارند. ما در تيم ملي تنها از ابراهيم صادقي و سيد جلال حسيني استفاده کرديم، اما آنچه تيم ملي را در نهايت بايد شکل دهد نظر و سليقه مربي است و شما بايد اين اجازه را به من بدهيد که تيم خودم را خودم انتخاب کنم. من چون دو سال در سايپا بودم و بازيکنان قوي در اين تيم ديدم، سه تا چهار بازيکن از اين باشگاه را براي تيم ملي انتخاب کردم که از بين آنها، تنها جلال حسيني فيکس بوده است. از هر باشگاهي چه سايپا چه استقلال چه سپاهان و چه پرسپوليس بازيکن باشد، ما استفاده مي‌کنيم. شما به بازي رفتمان در برابر کويت در اين کشور که بازي با نتيجه 2 به 2 تمام شد نگاه کنيد، من از حسين کعبي استفاده نکردم، اما وقتي خوب کار کرد و آماده شد او را در ترکيب اصلي گذاشتم.

سؤال: اشراف شما به تيم سايپا و نيز همزمان بر تيم ملي ايران، وقت زيادي از شما مي‌گيرد. آيا اين حالت باعث نمي‌شود که از نظارت و اشراف بر بازيکناني که در تيم‌هاي ديگر در ايران و خارج از ايران بازي مي‌کنند، غفلت شما و در نتيجه در حق آنها و دعوت نكردنشان به تيم ملي اجحافي صورت گيرد؟

علي دايي: من حرف شما را قبول ندارم، زيرا ما همه بازي‌هاي ليگ امارات را از شبکه دبي اسپورت نگاه و اخبار و تحولات آن را پيگيري مي‌کنيم. بقيه همکاران من نيز اين موضوع را پيگيري مي‌کنند. همان گونه که پيشتر گفتم، اگر قرار باشد همه بازيکنان خوب را در يک تيم جمع کنم بايد دست كم شصت نفر را دعوت کنم و اين عملي نيست. من در انتخاب تيم ملي، علاوه بر بازيکنان ليگ يک و بازيکنان شاغل در امارات واروپا، حتي بازيکنان ليگ 2 را هم در برابر خود قرار دادم که مجموع آنها 63 بازيکن بود. من ناچار شدم از اين تعداد، 25 نفر را انتخاب کنم، من که نمي‌توانم از همه استفاده کنم، اين بازيکناني را که شما نام برديد، من به جاي کدام بازيکن استفاده کنم؟ ما بنا بر نيازها و توانايي‌ها، بازيکنان را انتخاب کرده‌ايم و همه تلاش خود را معطوف کرده‌ايم که بهترين‌ها باشند.

سؤال: فدراسيون فوتبال ايران بين اشراف شما بر تيم سايپا و تيم ملي چگونه برخورد مي‌کند؟ اگر شما مخير بين تيم سايپا و تيم ملي ايران شويد، کدام را برمي‌گزينيد؟

علي دايي: بايد اين توضيح را بدهم که من ديگر مربي تيم سايپا نيستم و قراردادم با اين تيم به پايان رسيده است و هم‌اكنون تنها مسئوليت مربيگري تيم ملي را دارم و عضو هيأت مديره باشگاه سايپا هستم و ديگر مسئوليت فني در تيم فوتبال باشگاه سايپا ندارم. اکنون تمام وقت و حواسم معطوف به تيم ملي فوتبال ايران است.

سؤال: از شما نقل شده که توصيه مي‌کنيد بازيکنان ايراني که قرارداد حرفه‌اي دارند، به ليگ کشورهاي عربي منطقه، از جمله امارات و يا قطر نروند، به اين دليل که اين ليگ‌ها ضعيفند. آيا اين سخنان را تأييد مي‌کنيد؟

علي دايي: موضوع به اين شکل نيست. اکنون هر يک از بازيکنان خوب ايراني و از جمله تيم ملي که پيشنهاد‌هايي از خارج دارند، با من مشورت مي‌کنند و من چون خواهان پيشرفت آنها هستم، اگر مثلا پيشنهاد‌هايي از اروپا داشتند، مطمئنا مي‌گفتم که به اروپا بروند، بهتر است تا امارات، و اين يک حقيقت است. من از شما سؤال مي‌کنم که بازيکنان امارات دوست ندارند که در اروپا بازي بکنند؟

سؤال: اما شروع علي دايي در ليگ قطر بوده است؟

علي دايي: ايرادي ندارد، چون من آن زمان پيشنهاد اروپايي نداشتم. من زماني که به قطر رفتم، آنجا با آرامش کارم را دنبال کردم و سپس در بازي‌هاي جام ملت‌هاي آسيا در امارات، خوب بازي کردم و از آنجا بود که به آلمان رفتم. الان هم مي‌گويم هر بازيکني که از اروپا پيشنهاد داشته باشد، براي پيشرفت از هر جاي ديگري بهتر است، براي همين همه بازيکنان آسيايي دوست دارند اروپا بروند، زيرا آنجا قلب فوتبال دنياست، آن جا هست که بازيکنان چيزهاي جديد ياد مي‌گيرند ، الان ليگ اسپانيا و آلمان را همه کشورهاي آسيايي نگاه مي‌کنند، اما ليگي مثل ايران يا امارات را... .

سؤال: اما علي دايي در قطر، علي کريمي در امارات، جواد نکونام در امارات، شجاعي در امارات بازي کردند و از ليگ امارات به اروپا رفتند. گمان نمي‌کنيد صعود به اروپا به صورت مستقيم سخت باشد؟

علي دايي: کاملا حرف شما را قبول دارم، اما آن هنگام که علي دايي از اروپا پيشنهادي نداشت، جواد نکونام و علي کريمي و يا مسعود شجاعي که از اروپا پيشنهادي نداشتند. من به قطر رفتم و حاشيه‌هاي کاري در آنجا نداشتم و تمرين‌هاي خوبي کردم... الان اگر يکي از بازيکنانم به من بگويد که هم از قطر و هم از اسپانيا پيشنهاد دارد، حتما مي‌گويم به اسپانيا برود و اين يک امر طبيعي است، چرا که من خواستار تجربه و پيشرفت بازيکنانمان هستم، چرا که تجربه آنها بعدها به درد تيم ملي ايران خواهد خورد.

سؤال: بر گرديم به بازي‌هاي مقدماتي مرحله نخست جام جهاني. تيم ملي ايران به دليل نتايج ضعيف در بازي‌هاي رفت مورد فشار رواني شديد و نيز فشار رسانه‌ها بود. گمان نمي‌کنيد در مرحله دوم نيز با همين فشارها روبه‌رو شويد و منجر به نتايج ضعيفي براي تيم ملي ايران شود؟

علي دايي: هميشه فشار بر تيم ملي وجود دارد، رسانه‌هاي گروهي و مردم هميشه خواهان پيروزي تيم ملي‌شان هستند. مثلا اگر الان بازي بين ايران و برزيل باشد، باز هم مردم دوست دارند که تيم ايران پيروز شود. ما در دور دوم بازي‌ها نيز با همين فشارها روبه‌رو خواهيم بود، اما من با آگاهي به تمام اين امور آمده‌ام تا خدمت کنم و براي من يک افتخار است که سرمربي تيم ملي فوتبال ايران هستم و باعث افتخار من است که 75 ميليون ايراني را خوشحال کنم، هر کسي اين لطف الهي شاملش نمي‌شود که بتواند به مردمش خدمت کند، اما اين لطف امروز شامل حال من شده است، يک زمان به عنوان بازيکن در خدمت مردم بودم و الان به عنوان مربي تيم ملي. از خدا مي‌خواهم که بتوانم آنها را باز هم خوشحال کنم، زيرا آنها هميشه حامي من بوده‌اند، من تنها براي همين آمده‌ام و شايد اگر کس ديگري جاي من بود، اين مسئوليت مهم را نمي‌پذيرفت، من دوست دارم با اين تيم براي خوشحالي مردم در جام جهاني آينده نيز باشم.

سؤال: شما اطمينان خيلي بالايي به بازيکنان جوان تيم ملي ايران داريد. آيا اين اطمينان باعث ايجاد فشار روحي روي اين بازيکنان نمي‌شود؟

علي دايي: ما در تيم ملي يک جمع متحد هستيم، اما هميشه تلاش کرده‌ايم تا فشار رواني را هرگز به بازيکنانمان انتقال ندهيم، باخت و مساوي در تيم ملي را هميشه من به عهده مي‌گيرم، اما بردها هميشه مال آنهاست، چرا که اين بازيکنان از همه وجود مايه مي‌گذارند و تا کنون هم خيلي خوب کار کرده‌اند، اما ما هيچ‌گاه مسائل بيرون و اموري که منجر به فشار روحي مي‌شود به تيم انتقال نمي‌دهيم تا تيم بتواند خوب نتيجه بگيرد.

سؤال: رئيس‌جمهور ايران با فوتبال بسيار نزديک است و از اردوي شما هم بازديد و از تيم شما حمايت کرد و خواستار بخشش علي کريمي و بازگشت او به تيم ملي شد. من از رئيس جمهور ايران به عنوان يک مقام بسيار بالا ياد مي‌کنم که از تيم ملي حمايت مي‌کند، اما به نظر مي‌رسد به نظر وي براي بازگشت علي کريمي به تيم ملي توجهي نشده است؟

علي دايي: رئيس‌جمهور آدم بزرگي در اين کشور است و کارهاي بزرگي در پيش دارد که بزرگتر از مشکلاتي است که ما داريم. ايشان هميشه از ما حمايت کردند و به ما لطف و محبت کرده‌اند، آمدن ايشان به کمپ تيم ملي روحيه بچه‌ها را بسيار بالا برد. بله، ايشان از فدراسيون خواستند تا علي کريمي به خاطر انتقادي که کرده بود و تنبيه شده بود، مورد عفو قرار گيرد و مورد عفو هم قرار گرفت، اما من مسئوليت فني تيم را به عهده دارم و بازيکني را که آماده نباشد، نمي‌توانم به تيم ملي دعوت بکنم، رئيس جمهور آدم بزرگي است و کارهاي خيلي بزرگي دارد و ماها بايد کارهاي کوچک را انجام دهيم.

سؤال: بازيکنان تيم ملي بازي‌هاي رفت را خوب برگزار نکردند و در خانه به عنوان ميزبان مشکل داشتند، اما در بازي‌هاي برگشت خوب ظاهر شدند. چه نقاط ضعفي در بين آنهاست که اين‌گونه ظاهر مي‌شوند؟

علي دايي: مشکل ما در بازي‌هاي پيش، تنها کمبود وقت بود. تيم ما خيلي کم کنار هم بودند. ما پيش از بازي با کويت فقط هشت روز کنار هم بوديم و پيش از بازي با امارات، ليگ ايران بسيار فشرده برگزار شد و در آن روزها هم تنها سيزده روز وقت براي بازي با امارات فرصت داشتيم، ما فقط يک بازي دوستانه با زامبيا داشتيم، اما ما نياز به بازي‌هاي تدارکاتي بيشتري داشتيم، كه اين امر محقق نشد، اما پس از دو بازي اول با کويت و امارات، روز به روز بهتر شديم، در تهران شناخت خوبي از امارات به دست آورديم و توانستيم اين تيم را در العين ببريم، سوريه را در سوريه برديم و اين روند رو به رشد تيم ما بود، اگر زودتر دور هم جمع مي‌شديم، حتما بهتر نتيجه مي‌گرفتيم. در حقيقت بازي‌هاي اول ما در دور نخست، «‌حکم بازي‌هاي تدارکاتي‌» را براي ما داشت.

سؤال: مجموعه خود را در بازي‌هاي مرحله دوم با حضور تيم‌هايي چون عربستان و کره جنوبي و شمالي و نيز امارات چگونه ارزيابي مي‌کنيد؛ آيا از اين گروه صعود خواهيد کرد؟

علي دايي: تيم‌هاي خيلي بزرگي در گروه ما هستند و همه بازي‌هاي ما بسيار سخت است و ما بايد خود را براي بازي‌هاي سخت‌تري نيز آماده بکنيم، اما با همه احترامي که براي تيم‌هاي گروهمان قايلم، مطمئنم که به عنوان تيم نخست از گروهمان صعود مي‌کنيم، زيرا توانايي بچه‌هاي ما بيشتر از بازيکنان تيم‌هاي ديگر است.

سؤال: شما تجربه بازي حرفه‌اي در اروپا در تيم‌هايي مثل بايرن مونيخ را داريد. از اروپا که برگشتيد هم داراي محبوبيت مردمي بوديد و هم يک تاجر در زمينه مسائل اقتصادي بوديد. آيا اين ديدگاه درست است؟

علي دايي: من از اول تلاش کردم تا در زندگي‌ام برنامه داشته باشم. زندگي شخصي‌ام را در ورزش و امور تجاري‌ام را نيز در ورزش مخلوط نکردم و توانستم با يک برنامه‌ريزي درست و با کمک خدا به اين مرحله برسم، شايد شما ندانيد، اما من مدرک مهندسي‌ام را در يکي از بهترين دانشگاه‌هاي ايران (دانشگاه صنعتي شريف) گرفتم و الان نيز فوق ليسانس تربيت بدني‌ام را گرفته‌ام و انشاء‌الله دکترايم را نيز خواهم گرفت و در کنار همه اين‌ها فعاليت‌هاي تجاري‌ام را نيز ادامه مي‌دهم، چون برنامه‌ريزي‌ام درست بوده است، توانسته ام تا حدودي در زندگي ام نيز موفق باشم. در کنار اين موفقيت‌ها، افرادي بوده‌اند که هميشه به من کمک کرده‌اند مانند همسر خوبم که هميشه در کنارم بوده و همين طور خانواده‌ام و نيز دوستان خوبي كه داشته‌ام و هميشه يار و ياورم بوده‌اند.

سؤال: نقش خانواده شما و به ويژه پدرتان در موفقيت‌هايتان چگونه بوده است؟

علي دايي: من هر چيزي که دارم، از پدر و مادرم دارم و به ويژه پدرم که مشوق اصلي‌ام در ادامه تحصيلم بود. هنگامي هم که به دانشگاه راه يافتم، او نيز مشوقم براي ادامه ورزش فوتبال بود و هميشه تلاش کرد که بهترين‌ها را در اختيارم بگذارد، کسي بود که خانواده‌اش را خيلي دوست داشت و براي خانواده‌اش اصلا کم نگذاشت، من موفقيت‌هايم را مديون پدر و مادرم هستم.

سؤال: ما از علي دايي سخن مي‌گوييم که در دنياي فوتبال پله پله موفقيت‌ها را پست سر گذاشته و اکنون مربي تيم ملي کشورش است. پس از تيم ملي به چه چيزي فکر مي‌کنيد؟ آيا به دنبال مسئوليت‌هاي اداري و رياستي نيز هستيد؟

علي دايي: من عاشق کار کردن در زمين فوتبال هستم، عاشق مربيگري هستم و کار در زمين را به مديريت در پشت ميز ترجيح مي‌دهم. شايد روزي نيز برسد که به مديريت روي آورم، اما در اين صورت حتما در زمينه فوتبال خواهد بود، اما الان دوست دارم تنها به مربيگري‌ام در تيم ملي فکر کنم و به اطلاعات فني‌ام بيفزايم و در کلاس‌هاي مربيگري نيز شرکت کنم.

سؤال: حضور در اروپا براي هر بازيکن و مربي يک آرزوست. آيا به روزي فکر مي‌کنيد که به عنوان مربي در قراردادهاي حرفه‌‌ايتان به اروپا نيز برويد؟

علي دايي: طبيعتا اکنون تمام افکارم متوجه تيم ملي است، اما هر مربي در دنيا به فکر ارتقاي سطح کاري‌اش و فعاليت در مراحل بهتري است و انشاءالله تلاش مي‌کنم و تلاش خواهم كرد تا روزي بتوانم در اروپا مربيگري بکنم.

سؤال: آخرين سخني که دوست داريد به بينندگان دبي اسپورت بگوييد؟!

علي دايي: دوست دارم از همينجا از مردم خوب امارات تشکر کنم، من يک سال در امارات بازي کردم و هميشه نسبت به من لطف داشتند و الان نيز هر گاه به امارات مي‌آيم، به من لطف و محبت دارند، من آرزوي موفقيت و سلامتي همه آنها را دارم و از شما و دبي اسپورت نيز تشکر مي‌کنم.
تور تابستان ۱۴۰۳
اشتراک گذاری
برچسب منتخب
# مسعود پزشکیان # نتایج انتخابات # تنفیذ حکم ریاست جمهوری # انتخابات ریاست جمهوری