«در
بهمن سال 1369 دیدار محرمانه ای با مرحوم احمدآقا خمینی داشتم که ایشان در
آن دیدار گفته بودند عده ای خبیث دور من جمع شدند و می خواستند بین من و
آقا (مقام معظم رهبری) اختلاف بیندازند... این احمق هایی که می گویند آقای
خامنه ای نه، پس کی؟ خیال کردند اگر دشمن، رهبر فعلی را کنار زد به آنها
تعارف می کند که رهبر ایران شوند، در حالی که اگر این طور شود، کاری خواهند
کرد و حمام خونی به راه خواهند انداخت که تا ده ها سال مردم به سراغ رهبری و
روحانیت نمی روند.»
به گزارش «تابناک»، این جملات بخشی از ناگفته
های محمد نبی حبیبی شهردار سال های دور تهران و دبیر کل کنونی حزب موتلفه
اسلامی است که نزدیک به یک ماه پیش بر مطرح ساخت. حبیبی اگر چه پس از بیست سال
که از آن دیدار می گذرد، راضی به گفتن این ناگفته ها شده است، اما به واقع
بررسی تاریخ انقلاب ایران به رهبری امام خمینی(ره) و نادیده انگاشتن نقش
مرحوم حاج احمد خمینی در این میان، نگاهی ابتر خواهد بود.
بنا بر
این گزارش، مرحوم حاج احمد خمینی جدای از فرزند امام بودن، همواره نقش
معتمد و یار صادق بنیانگذار انقلاب را بر عهده داشت و در بازار مکاره و پر
تهمت بدخواهان و در گذرگاه های سراسر فریب دشمنان، نقش سربازی را داشت که
برای ملک و ملت و ولی فقیه انجام وظیفه می نمود، به گونه ای که امروز و پس
از شانزده سال از رحلتش به وضوح جای خالی اش احساس می شود. مردی که هم و غمش
استمرار گفتمان انقلاب و ارزش ها بود و شاید همین امر بود که برخی معتقدند
در میان تمامی انقلابیون پس از رحلت امام، هرگز فردی که بتواند نقش سید
احمد خمینی را برای مقام معظم رهبری ایفا کند دیده نشد. اما به واقع سید
احمد خمینی که بود؟
بیوگرافی سید احمد خمینیسید
احمد خمینی، دومین فرزند پسر امام خمینی(ره) در اسفند ۱۳۲۴ شمسی در شهر قم
متولد شد و در ۲۵ اسفند ۱۳۷۳ خورشیدی در تهران درگذشت. حاج احمد خمینی در
سالهای پس از انقلاب در سازماندهی روابط امام خمینی با مسئولان نقش مهمی
داشت. از میان این نقشها، نقش وی در روشنگری ماجرای آیتالله منتظری و
نگارش نامه سرگشادهای که با عنوان «رنجنامه» منتشر شد، بسیار پررنگ بوده
است. حاج احمد از خود سه فرزند به نامهای سید حسن، سید یاسر و سید علی به
جای گذاشت.
حاج احمد وقف انقلابمرحوم
سیداحمد خمینی، خود را وقف انقلاب و امام کرده بود. در تأیید این ادعا
همین جمله از امام راحل کافی است که ایشان به احمدآقا فرمودند: «تو شب و
روزت را وقف کرده ای و برای اسلام و انقلاب کار می کنی». به گفته شاهدان
عینی، تراکم کارها و فعالیت های احمدآقا در نوفل لوشاتو به حدی بود که
چندین بار به بستر بیماری افتاد.
مشاور اماممرحوم
حاج سیداحمدآقا مشاوری خبره و در عین حال امین برای امام بود. پیشنهاد
سفر حضرت امام از عراق به پاریس، از سوی احمدآقا مطرح و باعث شد، صدای
مظلومیت ایران و امام، در دل اروپا طنین انداز و انقلاب ایران به اروپا
صادر شود. بازگشت امام از پاریس به تهران، آن هم در آن ایام سرنوشت ساز دهه
فجر و آن موقعیت حساس، پیشنهاد سازنده و سرنوشت ساز احمد آقا بود که خطاب
به امام فرمود: «باید به ایران برویم و الان وقت ماندن در پاریس نیست» و آن
سفر تاریخی، نقطه عطفی در دوران انقلاب و ایام پیروزی نظام مقدس جمهوری
اسلامی ایران شد.
فعالیت های سیاسیمرحوم
سیداحمد آقا خمینی پس از قیام 15 خرداد 1342 و پس از تبعید حضرت امام
رحمه الله و مرحوم حاج آقا مصطفی خمینی به ترکیه و سپس به عراق، در حالی که
هجده سال بیش نداشت، وارد جریانات سیاسی و انقلابی شد و به عنوان حلقه
ارتباطی بین مبارزان انقلابی و امام راحل، نقشی بس مهم را ایفا کرد. دریافت
اعلامیه از نجف، تکثیر آن در قم و پخش گسترده آن در سطح وسیع کشوری، تنها
گوشه ای از اقدامات مهم ایشان در آن روزهای پرمخاطره است.
حاج سيد
احمد در سال هاي تبعيد حضرت امام وظيفه سنگين ارتباط بين مردم و امام را
برقرار مي کرد. در سالهاي تبعيد حضرت امام، حاج سيد احمد نقش مهمي در صيانت
از دفتر حضرت امام به عهده داشتند و به امور رسيدگي مي کردند.
تثبیت انقلابپس از رحلت حضرت امام خمینی ـ رحمت الله ـ یک بار دیگر احمدآقا خمینی رحمه الله،
در نقشی تازه ظاهر شد. پس از ارتحال حضرت امام به عضويت مجلس خبرگان
رهبري و نمايندگي مقام معظم رهبري در شوراي عالي امنيت ملي کشور برگزيده شد
و توليت «موسسه نشر و تنظيم آثار امام خميني» را بر عهده گرفت و بسياري از
کتاب ها و نوشتارهاي امام را به زيبايي منتشر نمود و همزمان به تحصيل
فلسفه اسلامي پرداخت.
در اين سال ها حاج سيد احمد منصب دولتي
نپذيرفت. حجت الاسلام والمسلمين محمد شريعتـــــي مي گويد «ازخود حاج احمد
آقا و برخی از دوستان شنيدم که بعد از رحلت حضرت امام، مقام معظم رهبري
حضرت آيت الله خامنه اي و آيت الله هاشمي رفسنجاني، همواره به مرحوم حاج
احمد آقا اصرار داشتند که ايشان به مجلس شوراي اسلامي بروند و رياست مجلس
شوراي اسلامي را به عهده بگيرند ولي ايشان به هيچ عنوان قبول نکردند و اين
در حالی بود که ايشان شايستگي هاي فراواني براي احراز پست هاي گوناگون داشت».
انتقاد از ملیگراها و نهضت آزادیسید
احمد خمینی در نامهای به عموی خود آیت الله سید مرتضی پسندیده ضمن انتقاد
شدید از ملی گراها، با عنوان اینکه مسأله ملیگراها مسألهای خطرناک است،
ملیگرایی را مقابل اسلام گرایی دانست و گفت: «اینها (ملیگراها) اصل و
اساس برایشان ریاست است. اگر به میهن هم علاقه دارند، میهنی است که رئیسش
آنان باشند... آنان پس از انقلاب لحظهای در کنار امام نماندند. متلک و
فحش و ناسزا به امام از کارهای رایج این از خدا بیخبران بود.»
حمایت از رهبری آیت الله العظمی سید علی خامنه ایمرحوم
حاج سید احمد خمینی در اظهارنظرهایی در سال ۱۳۶۹ با نام بردن از آیت الله
خامنهای به عنوان شاگرد امام خمینی و بیان اینکه هیچ کس حق شکستن حریم
رهبری را ندارد، حرمت رهبری نظام اسلامی را از اصول خدشهناپذیر انقلاب
اسلامی دانست و از همه خواست به دستورهای رهبری عمل کنند. وی در بخشی از
این اظهار نظرها میگوید: «ما امروز موظف هستیم پشت سر مقام رهبری حضرت
آیتالله خامنهای حرکت کنیم. هر چه ایشان گفت، گوش کنیم، اگر روزی حرکت ما
با حرکت ولی نخواند، بدانید که نقص از ماست... اطاعت از خامنهای، اطاعت از
امام است. هر کس منکر این معنا شود، مطمئن باشید در خط امام نیست و هر کس
بگوید که اطاعت از امام غیر از اطاعت از حضرت آیتالله خامنهای است در خط
آمریکاست.
من پس از رحلت امام، با خدا و امام عهد کردهام که کوچکترین
قدمی را علیه رهبری و برخلاف رهبری و حتی برخلاف میل رهبری برندارم. »
مظلومیت خمینی گونهسیداحمدآقا
خمینی اهل سازش کاری با کسی نبود و با صراحت لهجه، آنچه در راستای اهداف
بلند و آسمانی وی نبود، طرد می کرد. موقعیت ایشان بسیاری از احزاب را بر آن
داشت که وی را جزو گروه و تشکّل خویش معرفی کنند، ولی ایشان با تیزبینی و
درایت خاص خویش، به صراحت اعلام می کرد که از هیچ دسته و گروهی نیست؛
بنابراین، گروه هایی که ایشان را در گروه و حزب خویش نمی دیدند، از وی
رنجیده خاطر می شدند و چه اتهامات که نثار آن دریادل نکردند و شگفت آنکه او
هرگز لب به شکوه نگشود و از خود دفاعی نکرد؛ بلکه به عکس حتی در نوشته ای
اعلام کردند که این جانب راضی نیستم این نامه هایی را که حضرت امام راحل
ـ رحمت الله ـ در دفاع از مظلومیت من نوشته اند، در کتاب ها بیاورند.
غروب مهرمرحوم
سیداحمد خمینی تا پاسی از شبِ 23 اسفند ماه 1373 در سلامت کامل بود و پس
از فعالیت های روزمره، به خواب شبانه رفت، ولی دیگر برنخاست. احمدآقا دچار
ایست قلبی شده بود. زمانی که پزشکان بر بالین ایشان حاضر شدند، ساعتی از
ایست قلبی می گذشت و به دنبال آن، خون به مغز نرسیده بود و احمد آقا دچار
مرگ مغزی شده و اعمال مغزی ایشان از کار افتاده بود. تیم پزشکی هر آنچه
تلاش کرد نتیجه ای نگرفت. هرچند در اثر این تلاش ها، قلب به کار افتاد و
ضربان قلب به حالت طبیعی برگشت و منظم شروع به کار کرد، ولی اعمال حیاتی
مغز به حالت طبیعی بازنگشت تا اینکه در روز 26 اسنفد ماه 1373 ضربان قلب
ایشان نیز متوقف شد. و یادگار یار به سوی او پر کشید.
وصيت نامه يادگار امامسید
احمد خمینی در تاریخ سی ام شهریور سال 1371 و دو سال و نیم پیش از رحلتش وصیت
نامه ای را تنظیم کرد که پس از وفات وی منتشر شد. مهمترین بخش های این
وصیتنامه، مربوط به وصیتی است که به حاج سید حسن آقا فرزند بزرگ ایشان برای
حمایت از رهبری نظام شده است:
«به حسن و برادرانش اين توصيه را مي
نمايم كه هميشه سعي كنند در خط رهبري حركت كنند و از آن منحرف نشوند كه خير
دنيا و آخرت در آن است و بدانند كه ايشان موفقيت اسلام و نظام و كشور را
مي خواهند. هرگز گرفتار تحليل هاي گوناگون نشوند كه دشمن در كمين است.»