آيت الله مهدوي كني در نخستين نشست شوراي مركزي جبهه متحد اصولگرايان (7+8) که در تاریخ سیزدهم مرداد ماه سال جاری برگزار شد، گفت: ما در اين جمع، گروه گرا نيستيم، بلكه اصولگرا هستيم. معناي اصولگرايي اين است كه شاخص اقدامات ما اصول باشد، نه افكار گروهي و خصوصي ما.
به گزارش «تابناک»، یکی از توصیههای ایشان در این سخنان، پذیرش ترکیب موجود 8+7 از سوی همه گروه های اصولگرا بود که طی آن از دیدارش با محسن رضایی سخن گفت و از اینکه او پذیرفته است، مواضعش را به وی و گروه هشت نفره ارایه داده و درخواست نمایندهای جدا در این ترکیب نکند، ابراز خرسندی کرد.
اما آیتالله مهدویکنی، دو گلایه مهم نیز داشت؛ نخست از آنها که در نامهای آمرانه، وارد میدان شدند و مطالب خوبی ننوشتند و دوم از روزنامه رسمی‌دولتی که نقش نهاد روحانیت را نادیده گرفته و میگوید روحانیت اصلاً چه کاره است؟
گزیده سخنان دبیرکل جامعه روحانیت مبارز تهران و رییس مجلس خبرگان رهبری که با یک هفته تأخیر منتشره به شرح زیر است:
ـــ آغاز نشست کمیته وحدت در ماه رمضان را به فال نیک گرفته و امیدوارم که این حرکت، حرکتی خدایی، معنوی و با برکت بوده و نتیجه مبارکی برای انقلاب و اسلام داشته باشد. از گروه‌های مختلف که به ندای جامعتین پاسخ گفتند، متشکرم. این پاسخ به نشانه تعهد شما به انقلاب، نظام و رهبری است، چرا که جامعه روحانیت و جامعه مدرسین همواره در مسیر امام، انقلاب و رهبری حرکت کرده‌اند.
هر جا که روحانیت با بصیرت و وحدت وارد شده است، نتیجه خوبی داشته و در مواقعی که وارد قضایا نشده یا اگر وارد شده، نیمه راه کار را رها کرده، نتیجه مطلوبی برای کشور نداشته است.
ـــ مقصود از وحدت آن نیست که همه گروه‌ها، یک فکر واحد داشته باشند. این مسأله اصلاً شدنی نیست. معنای وحدت از نظر ما این است که در این محدوده با حفظ اصول و احکام شرع، پس از شنیدن نظریات و سلایق، جمع بندی کنیم و به یک نظر جمعی برسیم. معنای وحدت در میان مسلمانان یا گروه ها نیز همین است. تدوین اصول در منشور اصولگرایی که مورد پذیرش بیشتر برادران اصولگرا قرارگرفت، نیز با همین هدف انجام شد. البته در مقام تطبیق یا مصادیق ممکن است اختلاف نظر وجود داشته باشد، که با گفت وگو حل شدنی است.
ـــ باید توجه کنیم که اگر چه افراد حاضر در این دو کمیته (که به عنوان 8+7 مقبول واقع شده) همچنین ما و آقایانی که در مقام اجرا مسئولیت بیشتری خواهند داشت، به حسب ظاهر نماینده گروه ها هستند، اما شاخص و معیار عملکرد همه ما اصول منشور اصولگرایی باید باشد. اگر ما از این نمایندگی تفسیر گروهی انجام دهیم، ممکن است بحث سهم خواهی مطرح شود که درست هم نیست. ما در این جمع، گروه گرا نیستیم، بلکه اصولگرا هستیم. هدف ما از گردهم آیی رسیدن به همان فکر جمعی است، نه اینکه به دنبال افزایش نفوذ خود و کاهش نفوذ دیگران باشیم. اگر این گونه فکر کنیم، اصلاً اصولگرا نیستیم.
ـــ بنده، آیت الله یزدی و دیگر دوستانی که در این گروه هستند نیز نمی‌خواهیم خواسته ها و نظریات خود را به دیگران تحمیل کنیم. فرض بر این است که این افراد هرچند منسوب به گروهی هستند، اما بی طرف هستند. برخی از دوستان می‌گویند در جمع این هفت نفر، یک نفر هم از گروه‌های دیگر اضافه بشود. بنده فکر می‌کنم این برخورد ناشی از سوءظن است؛ یعنی فکر می‌کنند که ممکن است ما افکار و نظرات خود را تحمیل کنیم. اینکه بگوییم در داوری یک نفر هم از ما باشد که خواسته‌های ما را نیز بگوید، نشان از بی اعتمادی به یکدیگر دارد و با این تصور، تا آخر مسأله حل نخواهد شد.
ـــ افرادی که اینجا گردآمده اند، خودشان را نماینده همه افراد بدانند؛ افراد و گروه‌هایی هم که اینجا گردآمده اند(چه آن هفت و چه این هشت)، باید مصالح و شاخص ها را طبق همان اصول منشور اصولگرایی که تدوین شده و اصول قانون اساسی در نظر بگیرند و در نظر داشته باشند که در واقع نماینده یک جریان خاص نیستند و خودشان را نماینده همه افراد بدانند.
ـــ آقای محسن رضایی روزی تشریف آوردند دفتر بنده و گفتند بالاخره من هم اصولگرا هستم یا نه؟ نکند می‌خواهید من را از اصولگرایی حذف کنید؟ پس یک نفر را هم برای ما بگذارید به عنوان نماینده. به ایشان عرض کردم، بالاخره دوستان زیادند. افرادی که در این انقلاب خدمت کرده‌اند و هر کدام جایگاه خاص خودشان را دارند. از طرفی افزایش جمعیت در این گونه امور باعث دشواری تصمیم گیری می‌شود و اگر ما بخواهیم اینطور از افراد دعوت کنیم، به حَدِّ یقِف نخواهیم رسید. شما نظراتتان را بفرمایید، بنده و اعضای گروه هشت نفره، بیان کننده نظرات شما نیز خواهیم بود. ایشان هم قبول کردند و حتی در مصاحبه‌ای نیز این مطلب را عنوان کردند. من از بیان و رفتار ایشان خوشحال شدم و از این برخورد تقدیر می‌کنم. اما از طرفی برخی دوستان دیگر کم لطفی کردند و در نامهای که ارسال کرده‌اند، آمرانه وارد میدان شده‌اند. مطالبی که در آن نامه نوشته شده، خیلی خوب نیست. البته امیدواریم آنان نیز در جلسات دیگر حاضر بشوند. چرا که بنای جامعتین این بود که ما دعوت کننده و هادی به وحدت باشید. محور این وحدت هم که مورد پرسش برخی بزرگان قرار گرفته، همان اصولی است که همه قبول داریم.
ـــ ما باید در کارهای سیاسی و اجتماعی شئونات اخلاقی را کاملاً رعایت کنیم و از دایره انصاف بیرون نرویم. بنا بر فرمایش های امام و مقام معظم رهبری، مواظب باشیم که مبادا حرفی را به یکدیگر و حتی به گروه‌هایی که با آنها مخالفیم، نسبت بدهیم که مخالف شرع و اخلاق باشد. در برخورد با مخالفین هم باید با منطق و استدلال نظراتشان را رد کرد. اما توهین کردن به افراد کار درستی نیست. نسبت‌های ناروا، غیبت، تهمت (که متاسفانه در مسایل سیاسی رواج دارد)، تحلیل‌های نادرست و سوءظن منشأ بسیاری از سخنان بی‌مبناست و بنده جداً عرض می‌کنم که اگر انقلاب را به این امور آلوده بکنیم، صدمه خواهد دید.
ـــ کار خلاف به اسم دین و خدمت به مردم، به انقلاب ضربه می‌زند. ما معتقدیم علاوه بر این عوامل ظاهری و مادی که همه دنیا قبول دارند، عوامل دیگری هست که در حوادث این عالم و به خصوص برای مؤمنین مؤثر است.
ما دست نیاز به سوی گروه‌های خارج از این جمع دراز می‌کنیم و پذیرای نظریات و پیشنهادهای آنان هستیم. باید به صورت واقعی نظرات همه گروه‌های اصولگرا مورد توجه قرار گرفته شود و در تصمیم سازی ها مشارکت داشته باشند.
ـــ باید توجه داشته باشیم که قوانین و مقررات را سرلوحه فعالیتمان قرار دهیم. اماممان تأکید داشتند که قوانین جمهوری اسلامی‌که مورد پذیرش قرار گرفته، لازم الاجراست و باید به آن عمل شود. نادیده گرفتن قوانین و مقرراتی که مورد قبول مجلس و تأیید شورای نگهبان قرار گرفته خلاف نظام اسلامی ماست. بنده معتقدم توجه به این مسأله می‌تواند در پیشرفت فعالیت‌های ما تأثیر زیادی داشته باشد.
ـــ توجه داشته باشید که مصاحبه‌ها و سخنرانی‌ها نباید به گونه ای باشد که دشمنان را خوشحال کند. هم اکنون که کمی بحث جدایی (که انشاءالله رفع می‌شود) مطرح شده، می‌بینید که رسانه‌های بیرونی و داخلی چقدر جنجال به پا کرده‌اند که این گروه شرکت کرده و آن گروه شرکت نکرده است. ممکن است در مواردی مصلحت نباشد که ما اظهار نظر کنیم، دشمنان ما سخنانی که ما نگفته ایم را در بوق و کرنا می‌کنند، چه برسد به سخنانی که می‌گوییم.
ـــ کنار گذاشتن روحانیت ظلم به انقلاب است. اسلام منهای روحانیت و نظام منهای روحانیت، خواسته دشمنان اسلام و انقلاب است. ما باید روحانیت را حفظ و تقویت کنیم. اینکه ما این نهاد و نقش آن را، آن هم در یک روزنامه رسمی‌دولتی نادیده بگیریم، ظلم است. اینها مصیبت است که انسان می‌شنود که می‌گویند روحانیت اصلاً چه کاره است؟ اینها کم لطفی است و باعث سوء استفاده دشمن می‌شود.
ـــ اینکه برخی بزرگان نمی‌خواهند وارد مسایل جزیی بشوند، به خاطر حفظ شئون روحانیت است، اما ما بنا بر نظر حضرت امام در مسایل سیاسی در آن حدی که صلاح باشد، باید حضور داشته باشیم. ما باید الان حریم خودمان را حفظ کنیم، وقتی ما احترام یکدیگر را حفظ نمی‌کنیم، می‌خواهید دشمنان، احترام ما را حفظ کنند؟
ـــ باید به گونه‌ای افراد را برای حضور در مجلس انتخاب کنیم که تمام گروه‌هایی که در کشور مؤثر هستند، از اصناف گوناگون، خانم‌ها، دانشگاهیان و... در مجلس حضور داشته باشند و اگر بتوانیم ترکیبی از همه گروه‌ها داشته باشیم، بسیار مناسب‌تر است. به جای اینکه بر مبنای وابستگی‌ها گزینش کنیم، مبنای ما انتخاب اصلح بر اساس اصول و شایستگی‌ها باشد.
ـــ باید نامزدها و گروه‌های شرکت کننده در انتخابات به آن توجه کنند، صرفه جویی و پرهیز از اسراف است. در شرایطی که مردم گرفتاری‌های اقتصادی دارند، تبلیغات پر زرق و برق، باعث اثر منفی در ذهن آنان خواهد بود.
نکته دیگر اطلاع رسانی درست و بموقع است. تصمیماتی که این کمیته 8+7 می‌گیرند، حتماً به آگاهی مردم برسد.
ـــ آخرین نکته که بسیار اهمیت هم دارد، توجه و دقت نسبت به رهنمودهای مقام معظم رهبری در خصوص انتخابات است. توجه داشته باشیم که حفظ ولایت و نظام، همچنین متأثر نشدن از مواضع و مواقع قدرت و ثروت که ایشان فرمودند، سرلوحه قرار گرفته و بیانات و پیام های ایشان همیشه مورد توجه باشد. امیدوارم که این جلسه منشأ خیر باشد.
کدام فرد یا گروه نامه آمرانه نوشته به مردم معرفی شود. شاید همان خواص بی بصیرت باشند که سهم می خواهند