سرویس مجلس «تابناک» ـ خشک شدن دریاچههای متعدد و آلودگیهاب زیاد شهرهای ایران بر اثر دو پديده جهاني و منطقهاي است.
اميرحسين قاضيزاده، نماينده مردم مشهد و كلات در گفتوگو با خبرنگار ما در ادامه گفت: پديده جهاني همان توسعه گازهاي گلخانهاي، گرم شدن هوا و جابهجايي اقليمهاست كه مقصرترين كشورها در اين مورد آنهايي هستند كه بيشتر از همه گاز دي اكسيد كربن توليد ميكنند و يا به عبارت ديگر، آنهايي هستند كه بيشترين مصرف انرژيهاي فسيلي را دارند
كه در صدر اين كشورها آمريكا و چين هستند. به همين دلیل هم زير بار پيمانهايي نظير كيوتو نميروند.
این عضو كميسيون بهداشت و درمان مجلس شوراي اسلامي در ادامه خاطرنشان کرد: به اين موارد بايد استفاده نابجا از سموم و سوختهاي فسيلي غيرمجاز و ناخالص را نيز بیفزایيم. در اين مورد نيز چين بيشترين آلودگي را ايجاد ميكند، چون بيشترين مصرف زغال سنگ را دارد. در كشور همسايه ما هم تركيه از زغالسنگ و چوب به عنوان سوخت استفاده ميكند كه نقش چشمگیري در آلودگيها دارد.
این عضو فراکسیون اصولگرایان مجلس هشتم همچنین تصريح كرد: در حوزه منطقهاي، ايران مقصرترين كشور است، چون بالاترين ميزان شدت مصرف انرژي در منطقه خاورميانه و منطقه شمال آفريقا متعلق به ايران است. در واقع يك درصد گازهاي گلخانهاي در دنيا توسط ايرانيها توليد ميشود؛ اما نه مانند چين و آمريكا در راستاي صنعت و توليد ثروت، بلكه به خاطر مصرف سوخت بالا در كشور است.
از سوی ديگر، چون جمعيت افزايش پيدا كرده و مصرف بالاتر رفته، نسبت چراي دام به مراتع موجود نيز افزايش پيدا كرده و در نتيجه، مراتع به مرور از بين رفته است. نیز به دليل توسعه شهرنشيني، باغها و ييلاقها را نابود كرديم و با ماشينآلات بيشتر، آلودگي را نيز افزايش داديم. حال به اين موارد اضافه كنيد، كاهش بارندگي را؛ بنابراين، نسبت فضاي سبز كه معكوس تنفس انسانها عمل ميكند، به هم ميخورد. ما همه اين كارها را به دست خودمان انجام ميدهيم.
عضو كميسيون بهداشت و درمان مجلس يادآور شد: روند صنعتي شدن و تخريب محيط زيست در كشور ما از پنجاه سال پيش آغاز شده و تاکنون نيز ادامه يافته است؛ بنابراين، اگر ما از امروز آغاز كنيم و كارهايي را براي بهبود اين شرايط انجام دهيم، دستكم پنجاه سال طول ميكشد تا آثار خود را نشان بدهد.
اميرحسين قاضيزاده در پايان با اشاره به نقش سازمان محيط زيست در اين باره تصريح كرد: سازمان محيطزيست به ویژه در شهرهاي بزرگ به وظايف خود رفتار نميكند. در واقع همينكه صنعت و ماشينآلات و خودروهاي غيراستاندارد وجود دارد؛ اين يعني يك مديري، يك روزي و در يك جايگاهي در مقابل فشار صنعت كوتاه آمده و به وظايف خود رفتار نكرده است.