در جریان کشف و رسانه ای شدن فساد اقتصادی بزرگ اخیر در کشور، بحث های
زیادی درباره تبانی، زد و بند و سفارش های غیر معمول برخی عناصر حاضر در
قدرت در رسانه ها طرح شد و از آنجا که چنین شرایطی معمولا برای افراد عادی
پدید نمی آید، سوال اصلی افکار عمومی این است که چرا تنها برخی افراد ـ با
هر میزان پتانسیل و توانایی ـ می توانند از تسهیلات موجود بهره برداری کنند
و عموم مردم در تعامل با سیستم پولی و بانکی کشور همواره دچار مشکل و
گرفتار قوانین دست و پاگیر هستند.
به گزارش «تابناک»، بررسی اجمالی پرونده های کوچک و بزرگ مفاسد اقتصادی در
دو دهه گذشته از یک سو و بررسی روند تعامل مردم عادی با سیستم پولی و بانکی
کشور از سوی دیگر، شاید بیش از هر چیز تنها یک نکته را به ذهن متبادر کند و
آن اینکه، هر چه محجوب تر و قانع تر باشی فشار بیشتری از این سیستم بر تو
تحمیل می شود ولی در غیر از آن، مدیران و تمام دست اندرکاران این سیستم
بانکی با انعطاف بیشتری قوانین موجود را در قبال شما اجرا می کنند!
بنابر این گزارش، گفتگوی شماره جدید نشریه پنجره با «محمدرضا زنوزی مطلق»،
بدهکار بزرگ سیستم بانکی کشور، این مسئله و حس و حال طلبکارانه وی را به روشنی نشان می دهد.
وی که هم اکنون با سرمایه ای حدود 12000 میلیارد تومان، 30 درصد از سهام
بانک گردشگری، 24 درصد از سهام بانک سامان، بخشی از سهام ایران خودوری
تبریز و بخشی از سهام شرکت هواپیمایی «آتا» و... را در اختیار دارد و در
همین حال حداقل 1200 میلیارد تومان به شبکه بانکی کشور بدهکار است، نکاتی
را در این گفتگو طرح کرده که خواندن آن جالب به نظر می رسد:
ـــ نباید کسی را با کسی دیگر مقایسه کرد. من هیچ وجه اشتراکی با امیر منصور خسروی ندارم.
ـــ در مورد پرونده اخیر نباید علیه کشور خوراک تبلیغاتی درست کرد و باید آبروی نظام را با این همه شهید حفظ کرد، چون اگر تخلفی صورت گرفته باشد حتما با آن برخورد خواهد شد.
ـــ من تاکنون از هیچ رانتی برای بهره بردن از تسهیلات استفاده نکرده ام و کاملا بر اساس قوانین موجود کار کرده ام.
ـــ من تنها به فکر کارآفرینی و اشتغال زایی هستم و به این حرف ها کاری ندارم.
ـــ شهرام جزایری و امیر منصور خسروی کار اقتصادی نمی کردند و چون با سیاسیون کار می کردند کارشان به اینجا کشید.
ـــ برخی می گویند پس از رسوایی مالی اخیر، مسئولان بانک مرکزی با من تماس
گرفته و گفته اند بدهی هایم را صاف کنم اما به خدا قسم چنین تماسی گرفته
نشده و چنین بحث هایی نبوده است.
ـــ از رسانه ها می خواهم واقعیات را بگویند.
و اما چند نکته با توجه به آنچه زنوزی در این گفتگو بر زبان رانده است:* اتفاقا چون تاکنون این قیاس ها نبوده، هیچ یک از اتفاقات قبلی مایه عبرت نشده و دوباره همان اتفاقات، بلکه با ابعادی وسیع تر رخ داده است.
* خوراک تبلیغاتی سوء علیه نظام را معمولا مفسدین مرتبط با سیستم تأمین می کنند و رسانه ها ـ البته نه آن دست رسانه هایی که خریده می شوند! ـ اتفاقا موظفند در چارچوب اخلاق و انصاف، افکار عمومی و بلکه مسئولین نظارتی را از عمق فاجعه آگاه سازند.
* در اینکه بسیاری از مفاسد از کانال همین قوانین موجود رخ می دهد شکی نیست، اما نکته اینجاست که چرا همین قوانین موجود در رابطه با همه یکسان اجرا نمی شود. ضمنا بد نیست با این شرایط «رانت» را یکبار دیگر معنا کنیم چون ظاهرا آقایان معنای دیگری از آن برداشت می کنند.
* کارآفرینی و اشتغال زایی اتفاقا حلقه مفقوده امروز اقتصاد کشور است اما باید توجه داشت که نانی که با شغل حاصل از رانتخواری و تخلف از قانون بخواهد بر سفره مردم برود، دقیقا مصداق بارز «بار کج به منزل نمی رسد» است.
* اتفاقا ایراد اصلی شما هم بالا رفتن از نردبان سیاسیون است ـ اسناد آن در وقت مقتضی منتشر خواهد شد ـ و به احتمال زیاد کار شما هم به همین جا خواهد کشید.
* شاید تنها نکته صادقانه در این گفتگو همین تماس نگرفتن از سوی بانک مرکزی باشد، چه، اولا شکی نیست که بانک مرکزی با مدیریت فعلی قطعا فکرش به اینجا قد نمی دهد که یقه بزرگترین بدهکار سیستم بانکی کشور را بگیرد و حق مردم را از او مطالبه کند، ثانیا به صراحت بر بدهکار بودن خود صحه می گذارید ولی از پرداخت آن به راحتی طفره می روید، که امیدواریم حداقل دستگاه های نظارتی حواسشان به این مسئله باشد.
* و نکته آخر اینکه اتفاقا سعی رسانه های دلسوز این است که واقعیات را بگویند البته اگر این هوای گرگ و میش اجازه دهد!
ببینید کار به کجا کشیده که بزرگترین بدهکار به ملت کم کم داره به بزرگترین طلبکار از ملت هم تبدیل میشه.وا مصیبتا 
آقا بگم . مي گويم . اعلام مي كنم ......... 