«بَگرام»، شهری است باستانی در استان «پروان» در کشور افغانستان که در نزدیکی آن، یک پایگاه نظامی به همین نام قرار دارد. این پایگاه که یکی از عمده‌ترین پایگاه‌های آمریکایی‌ها در افغانستان است، بسیار مجهز و پیشرفته بوده و بیش از 20 هکتار وسعت دارد.
هزینه ساخت پایگاه بگرام، بیش از دویست میلیون دلار بوده و میلیون‌ها دلار دیگر نیز برای تجهیز آن هزینه شده است. مشخصه مهم این پایگاه، وجود یک زندان مخوف است که نزدیک به هفتصد زندانی را در خود جای داده و شکنجه متهمان در آن، همواره مورد اعتراض مقامات افغانی و نهادهای حقوق بشری بوده است.
زندانیان در این محل، با شیوه‌های گوناگون مانند ريختن آب يخ بر بدن زندانيان در زمستان و ريختن آب داغ در تابستان، انداختن سگ‌هاي وحشي به جان زندانيان، محروم شدن از خواب، تهديد با سلاح و آزارهای جسمی مورد شکنجه قرار می‌گیرند؛ زندانيان آزاد شده از بگرام درباره شكنجه در اين پايگاه نظام جواب مثبت داده‌اند.
دکتر «میرکی»، استاد دانشگاه آمریكا در این باره افشا نموده است که همه پانزده مترجمی که در پایگاه نظامی بگرام آمریکا در شمال کابل، فعالیت می‌کردند، مورد تجاوز نیروهای حاضر در این پایگاه قرار گرفته‌اند.
وی در اظهارات خود به یکی از این مترجمان اشاره می‌کند که گفته بود: نزدیک 25 تا 30 سرباز آمریکایی وارد مکانی که در آنجا خواب بودیم، شدند و به ما تجاوز کردند.
در این باره باید گفت که آمریکا با اهداف فرا افغانستانی از این پایگاه برای اجرای سیاست‌های خود در قبال کشورهای منطقه بهره می‌گیرد؛ برای نمونه، جسد بن لادن در مسیر انتقال به آمریکا در این پایگاه نگهداری شد یا شاهد عینی ترور استاد شهید برهان الدین ربانی نیز برای فرار از بازجویی از سوی نیروهای آمریکایی به پایگاه بگرام انتقال یافت.
پس از اینکه یک فروند هواپیمای جاسوسی آمریکا توسط نیروهای امنیتی ایران به زمین نشانده شد، مشخص گردید که این هواپیما از یکی از پایگاه‌های نظامی آمریکا در افغانستان پرواز کرده و در روزهای اخیر نیز یک جاسوس آمریكا ـ که سابقه حضور در پایگاه نظامی بگرام را دارد ـ با هشیاری سربازان گمنام امام زمان (عج) شناسایی و دستگیر شد.
منابع خبری در پاکستان، گزارش کرده‌اند که پس از این رخداد، رییس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) در 72 ساعت، سه بار به پایگاه نظامی آمریکا در بگرام سفر کرده است.
وقوع این رخداد نشان می‌دهد که پایگاه‌های نظامی آمریکا در افغانستان، نه تنها کمکی به حفظ و تقویت امنیت در این کشور نکرده، بلکه به یک تهدید جدی امنیتی ـ اطلاعاتی برای کشورهای منطقه به ویژه همسایگان افغانستان تبدیل شده‌اند.
بی‌گمان، نیروهای نظامی ـ اطلاعاتی آمریکا برای انجام عملیات علیه کشورهای منطقه، نه تنها از دولت افغانستان اجازه نمی‌گیرند، بلکه آنان را در جریان امر نیز قرار نمی‌دهند که البته این رویه، نقض آشکار حاکمیت ملی یک کشور مستقل تلقی می‌‌شود.
تجاوز هواپیمای جاسوسی و دستگیری مأمور اطلاعاتی آمریکا، دیدگاه همیشگی جمهوری اسلامی ایران، مبنی بر اینکه پایگاه‌های نظامی آمریکا در افغانستان یک تهدید جدی برای امنیت منطقه است، تأیید کرده؛ این اقدام دولت آمریکا، یکی از مصادیق شکستن قوانین و مقررات بین‌المللی است و ثابت کرد که بدون برچیده شدن پایگاه‌های نظامی آمریکا در افغانستان، امنیت و آرامش در منطقه در معرض تهدید خواهد بود.
جمهوری اسلامی ایران، تهدید پایگاه‌های آمریکا نسبت به کشورهای منطقه را بارها در مجامع گوناگون، از جمله کنفرانس بن دوم، مطرح و تأکید کرده که هر تلاش بین‌المللی برای ایجاد امنیت در افغانستان، نخست باید تکلیف پایگاه‌های نظامی بیگانگان در افغانستان را روشن کند.
اینک جامعه بین‌الملل و به ویژه کشورهای منطقه که در معرض تهدید این پایگاه‌ها هستند، باید طی مخالفت با حضور پایگاه‌های آمریکا در افغانستان، تدابیر لازم را برای ایجاد امنیت پایدار در منطقه بیندیشند؛ البته دولت افغانستان و مجلس این کشور که قرار است امضای پیمان استراتژیک افغانستان با آمریکا را بررسی کند، وظیفه‌ای سنگین برای دفاع از حاکمیت ملی خود و جلب اعتماد کشورهای منطقه بر عهده دارند.
