سرویس ورزشی ـ رئیس اداره ورزش و جوانان شهرستان ری اظهار داشت: چهل و چهارمین سالگرد درگذشت جهان پهلوان غلامرضا تختی در شهر ری برگزار می‌شود.
به گزارش «تابناک»، به باور کسانی که علت مرگ او را خودکشی نمی‌دانند، پروژه حذف تختی یک سال پیش از مرگش و هنگام درگذشت دکتر مصدق بوده است؛ جایی که کشتی‌گیر اسطوره‌ای با اخطار مأموران نظامی و امنیتی هم حاضر نشد، از رفتن به احمدآباد منصرف شود و به افسران گفت: «دستگیرم کنید».
مرحوم تختی در مسابقات جهانی هلسینکی فنلاند، بازی‌های المپیک هلسینکی فنلاند، جشنواره جهانی ورشو لهستان، بازی‌های المپیک ملبورن استرالیا، مسابقات جهانی صوفیه بلغارستان، بازی‌های آسیایی توکیو ژاپن، مسابقات جهانی تهران ـ ایران، بازی‌های المپیک رم ایتالیا، مسابقه‌های جهانی یوکوهاما ژاپن با به دست آوردن مدال‌های طلا و نقره برای کشور ایران نام‌آوری کرد.
او با یک مدال طلا و دو مدال نقرهٔ المپیک، دو طلا و دو نقرهٔ قهرمانی جهان و یک طلای بازی‌های آسیایی در فهرست برترین‌های قرن فیلا در جایگاه سیزدهم و یکی از سه کشتی‌گیر ایرانی (در کنار امام علی حبیبی و عبدالله موحد) است که در تالار افتخارات فیلا قرار دارد.
این عده بر این باورند که در این چهارچوب، نخست تلاش شد، منابع مالی و حقوق تختی تا جایی که می‌شود، محدود گردد و با راهکارهایی که با توجه به سکوت همسر پهلوان در سال‌های اخیر کیفیتش نامشخص مانده، اختلافاتی را میان وی و همسرش پدید آورده و به آن دامن بزنند.
وقتی جهان پهلوان تختی، پیش شاه سر خم نکردغلامرضا تختی روبه‌روی شاه ایستاد. سران کشوری و لشکری و امرای ارتش هم دور تا دور ایستاده‌اند. تختی قرار است بازوبند پهلوانی کشتی ایران را از شاه بگیرد. او می‌بایست سرش را خم می‌کرد تا شاه، مدال را دور گردنش بیندازد؛ اما این کار را نکرد. شاه هم به روی خودش نیاورد و دست‌هایش را بالاتر برد و مدال را دور گردنش انداخت. بسیاری از نزدیکان دربار از این کار تختی ناراحت شدند و پس از مراسم او را نکوهش کردند.
دست آخر نیز تختی که برای دوری از خانواده و دلمشغولیهایی که رژیم برایش درست کرده بود، به گونه‌ای مشکوک به هتل آتلانتیک که در کنار آن دفتر ساواک بود، رفت و احتمالاً در همانجا مسموم شد.
در این باره باید گفت، پس از انقلاب 57 که بسیاری از اسناد ساواک به دست نیرو‌های انقلابی افتاد، هیچ مدرکی دال بر دست داشتن ساواک و یا کشتن وی یافت نشد.
جلال آل احمد در سال ۱۳۴۷ در اشاره به مراسم سوگواری تختی نوشت: «از آن همه جماعت هیچ کس، حتا برای یک لحظه، به احتمال خودکشی فکر نمی‌کرد».
برخی هم گفتند و نوشتند که تختی اگر خودکشی هم کرده باشد، مسئولیت آن با حکومت شاه است که با فشارها و تنگناهایی که برایش درست کرده، او را به این سمت کشاند.
تختی با کشتی‌گیران تیم ملی ایرانداریوش آشوری اما چند روز پس از درگذشت تختی در مقاله‌ای با نام «مردی که محکوم به شکست بود» نوشت: «تختی عالی‌ترین تجلی یا آخرین تپش چراغ سنت پهلوانی ما بود که با خودکشی به مردن، این چراغ قطعیت و صراحت و معنا داد».
در سال‌های پس از مرگ تختی نه علی حاتمی در فیلم ناتمام خود «جهان‌پهلوان» رد روشنی از این ماجرا به دست می‌دهد و نه بابک تختی در پی تحقیق در مورد مرگ پدرش می‌تواند یکی از گزینه‌های بالا را تأیید کند.
شهلا توکلی، همسر تختی، هم نوری بر زوایای تاریک مرگ «جهان‌پهلوان» نیفکنده است.
به هر روی یک نکته انکارکردنی نیست: ویژگی‌های پهلوانی شخصیت تختی در باور مردم ایران بر موفقیت‌های ورزشی و قهرمانی‌های او برتری دارند؛ چه کسانی که معتقد به «قتل» تختی هستند و چه آنان که مرگ او را «خودکشی» می‌دانند.
نعمت میرزاده (نعمت آزرم) پس از مرگ جهان‌پهلوان سرود:...تو اندر سینه‌های گرم خواهی زیستتو با انبوه پاک مردمان خوب‌قلب شهر، خواهی ماندگفتنی است، غلامرضا تختی (متولد پنجم شهریور ۱۳۰۹ در تهران ـ متوفی هفدهم دی ۱۳۴۶ در تهران) کشتی‌گیر ایرانی و در فرهنگ ورزشی ایران، نماد پهلوانی و فروتنی است. وی در المپیک ۱۹۵۶ ملبورن به همراه امام‌علی حبیبی، نخستین مدال‌های طلای تاریخ ورزش ایران در بازی‌های المپیک را به دست آورد.
او با یک مدال طلا و دو مدال نقرهٔ المپیک، دو طلا و دو نقرهٔ قهرمانی جهان و یک طلای بازی‌های آسیایی در فهرست برترین‌های قرن فیلا در جایگاه سیزدهم و یکی از سه کشتی‌گیر ایرانی (در کنار امام‌علی حبیبی و عبدالله موحد) است که در تالار افتخارات فیلا قرار دارد.
اونوقت ببین کیو می خواستن جانشینش کنن... 