برای كودكان سال های دور كه رسانه ای به نام تلویزیون و برنامه های رنگارنگ و موزیكال آن معنا نداشت، قصه ها از داخل جعبه ای بیرون می آمدند و بی آنكه صاحب صدا را بشناسند و چهره او را در ذهن رصد كنند، روزها و شب های خود را با نجواهای او سپری می كردند.
به گزارش ایرنا شانزدهم دی ماه امسال سالروز خاموشی همیشگی همین صدای ماندگار است؛ 'حمید عاملی' كه به پدر قصه گویی ایران شهره بود، پنج سال پیش دیده از جهان فرو بست.
قصه‌های قشنگ و صدای گرم مرحوم عاملی خاطره بسیاری از كودكان آن سالهای دور است؛ او بحبوحه سال 1320 در تهران زاده شد و از پنج سالگی قصه گویی را در رادیو آغاز كرد.
عاملی با ایفای نقش در نمایشنامه 'پرده آبی' در سن هفت سالگی پا در عرصه نمایش گذاشت و از سال 1337 به گویندگی رادیو در برنامه 'كارگران ' پرداخت.
او در سال 1350 گوینده برنامه رادیویی 'راه شب' شد و از سال 1352 نیز از مرگ فضل‌الله مهتدی (صبحی)، قصه‌گوی برنامه 'قصه ظهر جمعه' شد؛ او در آخرین سالهای كاری خود گوینده برنامه ' یك شب از هزار و یك شب' رادیو بود و 900 قسمت آن را اجرا كرد.
'راه شب '، 'جانی دالر'، 'قصه ظهر جمعه'، 'نغمه‌های خاموشی' و 'زیر آسمان كبود' از جمله برنامه های رادیویی هستند كه یاد او را در كارنامه خود ثبت كرده اند.
آخرین برنامه ای كه از پدر قصه گویی ایران به یادگار ماند، 'قصه یك روز تعطیل' است كه 33 سال به طور مداوم روزهای جمعه از رادیو تهران پخش می‌شد كه در سال 1385به دستور مدیر وقت این شبكه تعطیل شد.
زنده یاد عاملی علاوه بر قصه گویی در رادیو از سال 1334 و از سن 14 سالگی در مجله‌های كیهان بچه‌ها، اطلاعات هفتگی و روشنفكر برای كودكان داستان‌های كوتاه می‌نوشت؛ او توانست كتاب خود را در سال 1352 به چاپ برساند و از سال 1359 دست به تولید نوارهای قصه همراه با كتاب زد.
حمید عاملی وقتی برای بچه‌ها قصه میگفت با تمام وجود احساساتش را به آنان تقدیم می‌كرد و شاید همین عشق او به بچه‌ها بود كه باعث شد نام 'سلام بچه‌ها ' را برای موسسه انتشاراتی خود انتخاب كند. او در سال 1382 از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با بیش از 202 اثر تالیفی و بازنویسی در ردیف پیشكسوتان اهل قلم قرار گرفت.
برخی از آثار او در قصه پردازی می توان به ج‍وج‍ه اردك زش‍ت، ج‍ن‍گ‍ل طل‍س‍م ش‍ده، ان‍گ‍ش‍ت‍ر م‍رم‍وز، ب‍ن‍ف‍ش‍ه، پ‍ه‍ل‍وان ت‍ی‍رداد، پ‍ی‍رم‍رد و خ‍رس، پ‍ی‍ن‍وك‍ی‍و، ت‍ام ش‍س‍ت‍ی، ج‍وج‍ه اردك س‍ف‍ی‍د ب‍ی‍گ‍ن‍اه، خ‍ال‍ه س‍وس‍ك‍ه، خ‍ی‍اط م‍ه‍رب‍ان و ك‍ف‍اش ح‍س‍ود، زی‍ب‍ای خ‍ف‍ت‍ه، س‍ف‍ی‍د ب‍رف‍ی، س‍ی‍ن‍درلا، ش‍ن‍ل ق‍رم‍زی، ع‍م‍و ن‍وروز، ك‍ب‍وت‍ران ف‍داك‍ار، ك‍ف‍اش و ك‍وت‍ول‍ه‌ه‍ا، هفت دلاور، م‍لا ن‍ص‍رال‍دی‍ن اشاره كرد.
وی كه مدتها به بیماری سرطان ریه درگیر بود، سرانجام 16 دی 1386 در بیمارستان كسری بر اثر سرطان در تهران درگذشت، یادش گرامی باد.
يادش بخير