سازمان سینمایی مجوز می‌دهد، ارشاد استان‌ها باطل می‌کند

پرونده‌های ناهماهنگی مدیریتی در سال 1391، به تدریج گشوده می‌شوند و با سرعتی که این ناهماهنگی‌های مدیریتی در همین آغاز سال به خود گرفته است، باید از هم اکنون دست به دعا برد.

به گزارش «تابناک»، هرچند سینمای کشور در سال جدید، شاهد اکران نوروزی فیلم‌های  محتوا و فاخر نبود، همین فیلم‌های موجود و دم دستی هم، حاشیه‌های فراوانی برای سازمان تازه ساز سینمایی آفریده است.

بنا بر این گزارش، دو فیلم «گشت ارشاد» و «خصوصی» که هم اکنون در حال اکران نوروزی در سینماهای کشور هستند، به تدریج در شهر‌های گوناگون کشور و به دستور مدیریت ارشاد شهرستان‌ها و با استناد به درخواست مردم برای جمع آوری این فیلم‌ها از روی پرده برداشته می‌شوند و گاه مدیریت ارشاد شهرستان‌ها، اقبال نکردن مردم را دلیل لغو نمایش این فیلم‌ها می‌دانند، در حالی که سازمان سینمایی مدعی است، نمایش یا لغو نمایش فیلم‌ها، تنها در صلاحیت مسئولان سازمان سینمایی است.

ناگفته نماند حاشیه‌های این دو فیلم، به درون وزارت ارشاد محدود نشده است و تریبون‌های گوناگون از ائمه جمعه گرفته تا برخی کارشناسان فرهنگی به اعتراض برخاسته‌اند، به گونه ای که خطیب نماز جمعه تهران هم این دو فیلم را مستهجن خوانده و اکران آنها را در شأن وزارت ارشاد اسلامی ندانسته است.

اکنون این پرسش برای افکار عمومی پیش آمده است: چگونه فیلم‌هایی را که مسئولان مربوطه در وزارت ارشاد برای نمایش آنان مجوز داده‌اند، یکجانبه توسط مسئولان محلی توقیف می‌شوند؟ اگر درخواست‌های مردمی و حساسیت‌های فرهنگی، باعث چنین تصمیمی شده و اگر عمومیت داشته است که باید در یک هماهنگی با مسئولان مربوط یک تصمیم واحد گرفته می‌شد تا این همه حاشیه در همین آغاز سال جدید پدید نمی‌آمد و این گونه نمی‌شد که یک فیلم در یک شهر صلاحیت نمایش داشته باشد و در شهر دیگر نداشته باشد؛ چنین مدیریتی در عرصه فرهنگ مایه شرمساری خواهد بود.

افزون بر این، اگر این فیلم‌ها همان گونه است که خطیب نماز جمعه تهران گفته و این دو فیلم را مستهجن خوانده، چرا مسئولان سازمان سینمایی، اجازه اکران عمومی به این فیلم‌ها داده‌ند؟ مگر اینکه فرض شود که حساسیت‌های بخشی از مردم و ائمه جمعه با حساسیت‌های مسئولان وزارت ارشاد هماهنگی و همخوانی ندارد.

در زمینه مدیریت حواشی این فیلم‌ها هم اکنون ممکن است با توقیف این فیلم‌ها، با توجه به اکران اولیه آنها، با ورود به بازار قاچاق فیلم، در چشم بر هم زدنی این دو فیلم از حوزه‌های فرهنگی خارج شده و به ابزاری سیاسی و امنیتی تبدیل شوند و از فردای روز، شبکه‌های اجتماعی و ماهواره‌ای، موضوع این دو فیلم را دستمایه تحرکات سیاسی خود قرار می‌دهند.

این در حالی است که در همان آغاز، وجود اندکی هماهنگی در سطح کلان بین نهادهای فرهنگی، اصولا چنین حواشی و البته پیامدهای بعدی را پدید نمی‌آورد.