در حالی که سال‌هاست در ایران بر لزوم حمایت از کالا و تولیدات داخل و حمایت از آنان در مقابل تولیدات وارادتی تأکید می‌شود و در شرایط کنونی هم سال 91 سال حمایت از کار و تولیدی ایرانی نام گرفته، لازم است که بدانیم بیشتر ده کالای عمده وارادتی در سال گذشته، از فراورده های دامی و کشاورزی بوده است.
به گزارش «تابناک» و بنا بر آمار گمرک ایران از میان ده قلم عمده‌ترین کالاهای وارداتی در سال ۹۰ به ارزش نزدیک به ده میلیارد دلار، پنج قلم به ارزش تقریبی پنج میلیارد دلار از میان محصولات کشاورزی و دامی است؛ محصولاتی که بی‌گمان، امکان سرمایه‌گذاری و تولید آن در کشور موجود است و تنها خواهان حمایت دولت و پشتکار مردمی است.
نگاهی به این اقلام نشان می‌دهد، با توجه به مزیت نسبی ایران برای تولید این اقلام، اتفاقا به جای اینکه این اقلام در فهرست ده کالای عمده وارداتی کشور قرار گیرند، باید در فهرست صادرات غیر نفتی کشور قرار گیرند.
قطعا با توجه به پتانسیل‌های کشور و بارندگی مناسب در سال گذشته، به سادگی می‌توان با پیگیری مناسب، وابستگی کشور را در این اقلام به شدت کاهش داد و با تولید، این مصرف پنج میلیارد دلاری در کشور، پانصد هزار شغل در زمینه کشاورزی با درآمد ماهانه یک میلیون تومان ایجاد کرد.
برای تبدیل واردات این پنج قلم عمده به تولید ملی قطعا همان گونه که رهبر معظم انقلاب فرمودند:
سهم دولت در اين كار، پشتيبانى از توليدات داخلىِ صنعتى و كشاورزى است. سهم سرمايه‌داران و كارگران، تقويت چرخه توليد و اتقان در كار توليد است و سهم مردم مصرف توليدات داخلى است.
گویا درباره برنج ـ که با واردات ۱.۱۴۵ میلیارد دلاری که در رتبه دوم در رده بندی عمده ترین کالاهای وارداتی قرار گرفته است ـ هم باید الگوی مصرف را مردم تغییر دهند و هم دولت و مجموعه‌های دست‌اندرکار از قبیل قانونگذار و ... شرایط را برای تولید بهینه داخل فراهم کند. تبدیل این اقلام وارداتی به صادرات در همین سال جاری رویایی ناشدنی نیست؛ مردم و دولت می توانند اگر بخواهند.
جالب اینجاست که سال 90 رفته بودیم آستانه اشرفیه ، معدن برنج ایران ، خیلی خنده داره که توی داهاتها برنجای هندی می خورن ، البته که قبلا خورده برنج های محصول خودشون رو می خوردند. ولی اینکه تو مغازه های شهر برنج ، برنج خارجی پر باشه واقعا تاسف باره. 
