دفاعیات متهم قتل در نظام آباد در دادگاه انقلاب
تريبون سالن بزرگ دادگاه انقلاب تهران روز گذشته ميزبان جواني بود که متهم است 11 زن و مرد را در نظام آباد تهران با چاقو مجروح کرده و يکي از آنها را به قتل رسانده است. هرچند وکيل متهم در دادگاه ادعا کرد، مدارک پرونده نشان مي دهد او جنون دارد، قاضي پرونده مدارک را براي اثبات اين ادعا کافي ندانست.
به گزارش شرق، ساعت 11:15دقيقه صبح ديروز حسين، جوان 24ساله و لاغراندام با قامتي متوسط است که با لباس لاجوردي مخصوص زندان وارد سالن دادگاه شد. سپس قاضي صلواتي پشت ميز رياست قرار گرفت و آرش سيفي نماينده دادستان تهران و وکيل مدافع متهم نيز در جاي خود نشستند تا جلسه آغاز شود.
قاضي صلواتي در ابتداي جلسه محاکمه گفت: اين جلسه که براي رسيدگي به اتهام حسين 24ساله تشکيل شده است بر اساس ماده 188 قانون به صورت علني و با حضور وکيل مدافع تسخيري متهم برگزار مي شود و خبرنگاران نيز مي توانند اين خبر را انعکاس دهند اما هويت فردي و موقعيت اداري متهم را ذکر نکنند در غير اين صورت تخلف کرده و افترا زده اند و قابل رسيدگي است. همچنين تذکر مي دهم حاضران در جلسه دادگاه نبايد نظم جلسه را به هم بزنند و در صورتي که احدي نظم دادگاه را به هم بزند، قاضي مي تواند او را از يک تا پنج روز توقيف کند.
بعد از توضيحات قاضي صلواتي، آرش سيفي نماينده دادستان تهران در جايگاه حاضر شد تا متن کيفرخواست را بخواند. او خطاب به رييس دادگاه گفت: متهم که سوابق متعدد بازداشت دارد از تاريخ 26مهر سال جاري به اتهام محاربه و افساد في الارض در بازداشت به سر مي برد. اين متهم 24مهر در خيابان مدني شمالي با چاقويي که از مغازه قصابي برداشته بود به عابران حمله و آنها را مجروح کرد. 11 نفر در اين اقدام هولناک زخمي شدند که يکي از آنها به نام محمدقلي- 41 ساله- جان خود را از دست داد.
بر اساس شهادت شهود و مطلعين، متهم موجب رعب و وحشت شهروندان شده است. همچنين به گزارش پزشکي قانوني محمدقلي مقتول پرونده نيز به دست متهم به قتل رسيده است. متهم به اعمال مجرمانه خود اعتراف و صحنه جنايت را هم بازسازي و پزشکي قانوني سلامت رواني او را تاييد کرده است؛ بنابراين او به عمد باعث ايجاد رعب و وحشت ميان شهروندان شده است و بر اساس مواد 183 و 189 تا 195 قانون مجازات اسلامي درخواست مجازات متهم از قلم با کفايت شما را دارم چرا که وي باعث ايجاد احساس ناامني براي اهالي و شهروندان ديگر شده است.
در ادامه متهم در جايگاه حاضر شد و قاضي از او خواست خودش را معرفي کند. متهم گفت: حسين 24ساله هستم و دو سابقه دارم شش سال است تنها زندگي مي کنم. قبلاپيک موتوري يک رستوران بودم. از آنجا بيرون آمده بودم و قصد داشتم وانت بخرم و با آن کار کنم. داشتم براي گرفتن گواهينامه تلاش مي کردم که اين اتفاق افتاد.
قاضي: بر اساس کيفرخواست متهم هستي به محاربه و افساد في الارض با سلاح سرد، از خودتان دفاع کنيد.
متهم: من قصد بدي نداشتم. نه دزد بودم که بخواهم از اين راه پول به دست آورم و نه با اين افراد دشمني داشتم. يکدفعه جنون به من دست داد. بعد هم رفتم و توبه کردم. اصلانمي دانم چرا اين کار را کردم، حالتي شدم که نتوانستم خودم را کنترل کنم. نيم ساعت بعد از اينکه اين اتفاق افتاد به سمت ضريح امام حسين که در راه قم بود رفتم و همه چيز را به امام حسين گفتم و توبه کردم و از او خواستم من را ببخشد. بعد هم خودم را تسليم ماموران کردم. اصلانمي دانم چرا اين کار را کردم، خدا را شکر که يک نفر فوت کرده است. خودم فکر مي کردم پنج يا شش نفر را کشته ام، وقتي با ماموران صحبت کردم، متوجه شدم يک نفر فوت شده و بقيه زنده هستند. از ابتداي بازداشتم هم دروغ نگفتم، قسم مي خورم که حالت جنون به من دست داد.
پرسش و پاسخ در دادگاه
قاضي: از شب قبل از حادثه تا ظهر که آن اتفاق افتاد را برايمان توضيح بده
متهم: خانه ام را تحويل داده بودم و تا زماني که خانه جديد بگيرم به خانه پدربزرگم رفته بودم. وسايلم هم خانه او بود. شب خوابيدم و صبح که بيدار شدم حالم بد بود. يک جوري بودم، تصميم گرفتم آدم ها را با چاقو بزنم. عمويم مي خواست سرکار برود، به او گفتم من را هم برساند البته قبل از آن به نانوايي رفتم و نان خريدم و با هم صبحانه خورديم. بعد با عمويم رفتم و چهار راه نظام آباد پياده شدم. يک چاقو فروشي آنجا بود که بسته بود. مي خواستم از تره بار چاقو بردارم و مردم را بزنم اما شلوغ بود و نتوانستم، بعد به سمت قصابي رفتم چاقويي را از روي دخل برداشتم. يک نفر را جلوي در قصابي زدم و بعد چند نفر ديگر را زدم. انگار خواب بودم وقتي همه را زدم بيدار شدم. تازه فهميدم چه اتفاقي افتاده است. سوار ماشين شدم و به سمت قم رفتم تا توبه کنم. توبه کردم و خودم را تسليم ماموران کردم.
قاضي: چهار نفر از کساني که مجروح کردي، زناني بودند که براي خريد روزانه بيرون آمده بودند. چرا آنها را زدي.
متهم: حالت عادي نداشتم. من اصلاآدمي نيستم که زن و بچه بزنم. آدم شروري نيستم، دو نفري که چند هفته پيش اعدام شدند، کساني بودند که براي پول سرقت کردند اما من حتي انگيزه سرقت هم نداشتم چرا بايد اين کار را مي کردم.
قاضي: جرم مردي که کشتي، چه بود؟ چرا اين کار را کردي؟
متهم: او اصلاجرمي نداشت. من جنون داشتم. دکتر هم مي رفتم و اين موضوع را به دکترم گفته بودم. گاهي اين طور مي شدم که مي خواستم کسي را بکشم. دکتر گفته بود بايد در بيمارستان بستري شوي اما خودم نرفتم. گفتم کار کنم و بعد به بيمارستان بروم. سعي مي کردم خودم را آرام کنم و به کسي آسيبي نرسانم.
قاضي: امنيت جامعه چه مي شود؟ تو مي داني که در جامعه ناامني ايجاد کردي؟ اگر شخصي با خواهر و مادر خودت اين کار را بکند چه مي کني؟
متهم: بله مي دانم اما حالت جنون به من دست داده بود. شنيده ام چند نفر از شاکيان هم ، چون ديدند من مشکل رواني دارم رضايت دادند. اگر کسي با خواهر و مادرم اين کار را بکند خيلي ناراحت مي شوم و ناراحتي شاکيان هم طبيعي است اما واقعا جنون به من دست داد. من دزد نبودم حالاهم پشيمان هستم.
قاضي: اگر جنون داشتي چرا خودت را نزدي؟ چرا اعضاي خانواده ات را نزدي؟
متهم: کسي از درون با من ارتباط برقرار مي کرد و مي گفت بايد بزني. من اصلاحال خوبي نداشتم.
اظهارات شکات
در ادامه جلسه دادگاه شاکيان در جايگاه حاضر شدند و شکايات خود را مطرح کردند. يکي از زناني که مورد حمله قرار گرفته بود. گفت: داشتم با تلفن صحبت مي کردم که حس کردم يکي با سنگ به من زد. ضربه خيلي سنگين بود. يکدفعه به زمين افتادم و مغازه داران دورم جمع شدند و گفتند چاقو خورده اي. بعد بيهوش شدم. من اصلااين فرد را نمي شناسم و دشمني باهم نداشتيم. شاکي در پاسخ به اين سوال قاضي که حالاوقتي مي خواهي از خانه بيرون بروي آيا احساس امنيت مي کني و چه انتظاري از قوه قضاييه داري، گفت: احساس امنيت نمي کنم و خيلي مي ترسم و فکر مي کنم اين مرد دنبالم است. از قوه قضاييه هم درخواست اشد مجازات براي متهم را دارم. در ادامه پيرمردي که روز حادثه براي خريد ميوه از خانه بيرون رفته و هدف چاقوي حسين قرار گرفته بود براي توضيح واقعه در جايگاه حاضر شد. او گفت: داشتم ميوه مي خريدم حواسم به پشتم نبود و کسي را نمي ديدم. يکدفعه احساس کردم يکي از پشت به کتفم زد بعد هم بيهوش شدم و ديگر نتوانستم کاري بکنم به هوش که آمدم در بيمارستان بودم. اين جوان من را از زندگي انداخته و از ترسم نمي توانم از خانه خارج شوم. سپس مادر و برادر مردي که در اين حادثه کشته شده بود در جايگاه حاضر شدند و درخواست قصاص کردند. برادر مقتول گفت: ما تهران زندگي نمي کنيم و همگي در شهرستان هستيم، وقتي متوجه ماجرا شديم که برادرم در بيمارستان فوت شده بود. من نمي دانم چه اتفاقي بين او و متهم افتاد. در ادامه متهم به دستور قاضي صلواتي در جايگاه حاضر شد تا در مورد گفته هاي شکات صحبت کند. وقتي حسين دوباره گفت از کرده خودش پشيمان است، قاضي صلواتي گفت: بايد توضيح بدهي اين ضربات را به کدامين گناه به اين افراد وارد کردي. متهم گفت: نفهميدم و پشيمان هستم. من بيماري رواني دارم.
قاضي: اينکه تو پشيمان هستي امنيت را به جامعه بازنمي گرداند. دو ماه در بيمارستان رواني بستري بودي و کارشناسان تو را مورد بررسي قرار دادند درست است که اختلال رواني داري اما جنون نداري و يک مقدار اختلالات حاشيه اي داري و اين به معناي آن نيست که اختيار نداشتي.
متهم: من هيچ انگيزه اي براي اين کار نداشتم، توبه کرده ام و خيلي از کارم پشيمان هستم، دروغ هم نگفتم و درخواست بخشش دارم.
قاضي: چندين فقره سابقه داري. اين سوابق از سال 85 است و تو به اتهام آدم ربايي، تجاوز به عنف، سرقت موتور، شرب خمر و مواد مخدر زنداني شدي. درباره اين موارد چه مي گويي.
متهم: من فقط دو مورد سابقه دارم و از اتهاماتي که شما مي گوييد تبرئه شدم.
قاضي: پدرت گفته تو يک بار خودکشي کردي و بعد هم که نجات پيدا کردي گفتي مادر و خواهرت را مي کشي بنابراين تو آدم باانگيزه اي هستي و از قبل قصد آدم کشي داشتي.
متهم: درست است که من خودکشي کردم اما در مورد قتل مادر و خواهرم حرفي نزدم پدرم اشتباه مي کند.
قاضي: تو اعتياد داشتي و مشروب هم مصرف مي کردي هم مادرت اين موضوع را گفته هم خودت نوشته اي.
متهم: من شيشه مصرف نمي کردم. اين اشتباه است. مادرم اشتباه کرده است. مشروب هم نخوردم من هيچ وقت مشروب نمي خوردم اصلاهم چيزي در اين باره در بازجويي ها ننوشتم. نمي دانم چه کسي نوشته است.
اين بار آرش سيفي نماينده دادستان به دستور قاضي صلواتي در جايگاه حاضر شد تا اگر حرفي دارد بزند. سيفي گفت: به عنوان نماينده دادستان اعلام مي کنم متهم هيچ قصدي به جز ايجاد رعب و وحشت نداشت.
سيفي خطاب به متهم گفت: تو با افرادي مي گردي که مثل خودت سابقه تبهکارانه دارند و با آنها دوست هستي و قصد قدرت نمايي داشتي. مي خواستي خودت را ثابت کني و بگويي که چقدر زورت زياد است تو اين روحيه را داري.
متهم پاسخ داد: من چنين سابقه اي ندارم. چندين بار اين حالت به من دست داد. وقتي در خانه يا محل کارم بودم اين حالت به من دست مي داد اما سعي مي کردم خودم را کنترل کنم اين بار نتوانستم اين کار را بکنم. سيفي گفت: مگر مدعي نيستي که جنون داري؟ چطور توبه کردن رامي داني و چرا موقع توبه کردن جنون نداشتي؟
متهم گفت: اين حالت هميشه به من دست نمي دهد و گاهي حالت جنون پيدا مي کنم و بعد راحت مي شوم. هميشه که غيرعادي نيستم من بيمارم و نتوانستم خودم را کنترل کنم. در ادامه توکلي وکيل مدافع متهم در جايگاه حاضر شد. او گفت: موکل من فاقد شعور و ادراک است. او در کودکي شاهد جدايي پدر و مادرش بوده، بدون سرپرست بزرگ شده است. بيماري رواني وي به حدي بوده که پزشک دستور بستري شدنش را صادر کرده اما به خاطر مشکلاتي که داشته نتوانسته به بيمارستان برود. او بدون هيچ دشمني به کسبه حمله کرده و افرادي را زده است. او سپس توبه و اظهار ندامت کرده است. متهم داراي مشکلات دماغي و رواني است و اين مساله يکي از مصاديق رافع مسووليت کيفري است. در دو مرحله دفاعياتم را ارايه مي کنم. اول وضعيت رواني متهم است. بنابر اظهارات خودش و صورت جلسه مرکز پزشکي امام حسين متهم داراي سوابق رواني است و به علت مشکلاتي زندگي و اختلالات روحي که دارد بايد مورد بررسي بيشتر قرار گيرد که پرونده در اين مرحله ناقص است. به درخواست کارشناسان براي بررسي بيشتر توجهي نشده است. همچنين متخصصان بيمارستان روزبه و اعضاي هيات علمي دانشگاه تهران ابتلاي موکل را به بيماري رواني تصديق و اعلام کردند متهم داراي مشکلاتي چون اشکال در کارکرد شناختي و اختلال تکلم و شخصيت، ديگر آزاري، عدم کنترل نوسانات عاطفي و... است. بنابراين بايد در خصوص وضعيت رواني متهم اقدامات بيشتري صورت مي گرفت و به درخواست کارشناسان براي تشخيص درست توجه مي شد. آنها درخواست کرده بودند شرح حال مفصلي از زندگي خانوادگي متهم در پنج سال گذشته و مصاحبه با کارفرماي وي و اقدامات بيمار در طول 11 ماه آخر زندگي اش مورد بررسي قرار گيرد همچنين پزشکي قانوني صراحتا اعلام کرده موکل دچار اختلال رواني است و گفته که در حدوث جنون ناتوان است و بدون رد حالت جنون حين ارتکاب جرم گفته اختلال جنون محرز نيست اما اختلال رواني مذکور موثر بوده است و اين احتمال جدي است.
با اين حال در کيفرخواست اعلام شد که متهم داراي سلامت رواني است. با توجه به مسايل مطروحه و مجروح کردن 11 نفر با چاقو و تسليم شدن متهم اولين احتمال که بايد مورد رسيدگي قرار گيرد مجنون بودن متهم است و تا زماني که در خصوص شرايط رواني تعيين قطعي نشود صدور راي ممکن نيست. وکيل متهم ادامه داد: درخواست دارم تيم کارشناسي روانپزشکان مجرب متهم را يک بار ديگر مورد بررسي قرار دهند تا مستندات پرونده تکميل شود. نکته ديگري که بايد به آن اشاره کنم اتهام محاربه است در حدود الهي حدوث شبهه مطابق قاعده درء موجب سقوط حد مي شود در حال حاضر وضعيت رواني متهم و قراين متعدد بر جنون او، مصاديق حدوث شبهه و ترديد وجود دارد و در حد محاربه نيست و تا رفع اين شبهه درء مانع از شمول محاربه است. مطابق ماده 194 و دستور قانون چنانچه محارب پيش از دستگيري توبه کند حد ساقط است و آيت اله شاهردوي هم بر اين نکته تاکيد کرده است و وي در مقاله محارب کيست و محاربه چيست در کتاب فقه اصول توضيح داد که محارب کسي است که سلاح در آورد چه زن باشد و چه مرد و اگر قبل از دستگيري توبه کند بخشيده مي شود و حد محاربه اجرا نمي شود. همچنين عنصر معنوي محاربه هم در خصوص موکل وجود نداشته است چرا که قصد ايجاد رعب و وحشت نداشته است. گفته هاي او در بيمارستان روزبه و دادسرا نيز اين موضوع را تاييد مي کند.
وکيل متهم گفت: در نهايت با توجه به بيماري رواني موکلم و مفتوح بودن پرونده قتل عمدي و جوان بودن متهم درخواست برائت او را دارم. در اين هنگام قاضي صلواتي توضيح داد: متهم دوماه بستري بوده و روانکاوي شده و چندين جسله مشاوره پزشکي داشته و نظر نهايي کميسيون اين است که شدت اختلال در حد جنون نيست و جنون وي محرز نشده است. در پايان متهم در جايگاه حاضر شد و در دفاع آخر گفت: پشيمان هستم و درخواست کمک دارم. قاضي صلواتي در پايان جلسه دادگاه خطاب به حاضران گفت: طبق رهنمود هاي رييس قوه قضاييه کشيدن سلاح سرد يا گرم و سلب آسايش شهروندان در حکم محارب است و دادگاه انقلاب با قاطعيت با اين افراد برخورد خواهد کرد. من به عنوان قاضي رسيدگي کننده ختم جلسه را اعلام کرده و در مهلت قانوني راي را صادر خواهم کرد.
به گزارش شرق، ساعت 11:15دقيقه صبح ديروز حسين، جوان 24ساله و لاغراندام با قامتي متوسط است که با لباس لاجوردي مخصوص زندان وارد سالن دادگاه شد. سپس قاضي صلواتي پشت ميز رياست قرار گرفت و آرش سيفي نماينده دادستان تهران و وکيل مدافع متهم نيز در جاي خود نشستند تا جلسه آغاز شود.
قاضي صلواتي در ابتداي جلسه محاکمه گفت: اين جلسه که براي رسيدگي به اتهام حسين 24ساله تشکيل شده است بر اساس ماده 188 قانون به صورت علني و با حضور وکيل مدافع تسخيري متهم برگزار مي شود و خبرنگاران نيز مي توانند اين خبر را انعکاس دهند اما هويت فردي و موقعيت اداري متهم را ذکر نکنند در غير اين صورت تخلف کرده و افترا زده اند و قابل رسيدگي است. همچنين تذکر مي دهم حاضران در جلسه دادگاه نبايد نظم جلسه را به هم بزنند و در صورتي که احدي نظم دادگاه را به هم بزند، قاضي مي تواند او را از يک تا پنج روز توقيف کند.
بعد از توضيحات قاضي صلواتي، آرش سيفي نماينده دادستان تهران در جايگاه حاضر شد تا متن کيفرخواست را بخواند. او خطاب به رييس دادگاه گفت: متهم که سوابق متعدد بازداشت دارد از تاريخ 26مهر سال جاري به اتهام محاربه و افساد في الارض در بازداشت به سر مي برد. اين متهم 24مهر در خيابان مدني شمالي با چاقويي که از مغازه قصابي برداشته بود به عابران حمله و آنها را مجروح کرد. 11 نفر در اين اقدام هولناک زخمي شدند که يکي از آنها به نام محمدقلي- 41 ساله- جان خود را از دست داد.
بر اساس شهادت شهود و مطلعين، متهم موجب رعب و وحشت شهروندان شده است. همچنين به گزارش پزشکي قانوني محمدقلي مقتول پرونده نيز به دست متهم به قتل رسيده است. متهم به اعمال مجرمانه خود اعتراف و صحنه جنايت را هم بازسازي و پزشکي قانوني سلامت رواني او را تاييد کرده است؛ بنابراين او به عمد باعث ايجاد رعب و وحشت ميان شهروندان شده است و بر اساس مواد 183 و 189 تا 195 قانون مجازات اسلامي درخواست مجازات متهم از قلم با کفايت شما را دارم چرا که وي باعث ايجاد احساس ناامني براي اهالي و شهروندان ديگر شده است.
در ادامه متهم در جايگاه حاضر شد و قاضي از او خواست خودش را معرفي کند. متهم گفت: حسين 24ساله هستم و دو سابقه دارم شش سال است تنها زندگي مي کنم. قبلاپيک موتوري يک رستوران بودم. از آنجا بيرون آمده بودم و قصد داشتم وانت بخرم و با آن کار کنم. داشتم براي گرفتن گواهينامه تلاش مي کردم که اين اتفاق افتاد.
قاضي: بر اساس کيفرخواست متهم هستي به محاربه و افساد في الارض با سلاح سرد، از خودتان دفاع کنيد.
متهم: من قصد بدي نداشتم. نه دزد بودم که بخواهم از اين راه پول به دست آورم و نه با اين افراد دشمني داشتم. يکدفعه جنون به من دست داد. بعد هم رفتم و توبه کردم. اصلانمي دانم چرا اين کار را کردم، حالتي شدم که نتوانستم خودم را کنترل کنم. نيم ساعت بعد از اينکه اين اتفاق افتاد به سمت ضريح امام حسين که در راه قم بود رفتم و همه چيز را به امام حسين گفتم و توبه کردم و از او خواستم من را ببخشد. بعد هم خودم را تسليم ماموران کردم. اصلانمي دانم چرا اين کار را کردم، خدا را شکر که يک نفر فوت کرده است. خودم فکر مي کردم پنج يا شش نفر را کشته ام، وقتي با ماموران صحبت کردم، متوجه شدم يک نفر فوت شده و بقيه زنده هستند. از ابتداي بازداشتم هم دروغ نگفتم، قسم مي خورم که حالت جنون به من دست داد.
پرسش و پاسخ در دادگاه
قاضي: از شب قبل از حادثه تا ظهر که آن اتفاق افتاد را برايمان توضيح بده
متهم: خانه ام را تحويل داده بودم و تا زماني که خانه جديد بگيرم به خانه پدربزرگم رفته بودم. وسايلم هم خانه او بود. شب خوابيدم و صبح که بيدار شدم حالم بد بود. يک جوري بودم، تصميم گرفتم آدم ها را با چاقو بزنم. عمويم مي خواست سرکار برود، به او گفتم من را هم برساند البته قبل از آن به نانوايي رفتم و نان خريدم و با هم صبحانه خورديم. بعد با عمويم رفتم و چهار راه نظام آباد پياده شدم. يک چاقو فروشي آنجا بود که بسته بود. مي خواستم از تره بار چاقو بردارم و مردم را بزنم اما شلوغ بود و نتوانستم، بعد به سمت قصابي رفتم چاقويي را از روي دخل برداشتم. يک نفر را جلوي در قصابي زدم و بعد چند نفر ديگر را زدم. انگار خواب بودم وقتي همه را زدم بيدار شدم. تازه فهميدم چه اتفاقي افتاده است. سوار ماشين شدم و به سمت قم رفتم تا توبه کنم. توبه کردم و خودم را تسليم ماموران کردم.
قاضي: چهار نفر از کساني که مجروح کردي، زناني بودند که براي خريد روزانه بيرون آمده بودند. چرا آنها را زدي.
متهم: حالت عادي نداشتم. من اصلاآدمي نيستم که زن و بچه بزنم. آدم شروري نيستم، دو نفري که چند هفته پيش اعدام شدند، کساني بودند که براي پول سرقت کردند اما من حتي انگيزه سرقت هم نداشتم چرا بايد اين کار را مي کردم.
قاضي: جرم مردي که کشتي، چه بود؟ چرا اين کار را کردي؟
متهم: او اصلاجرمي نداشت. من جنون داشتم. دکتر هم مي رفتم و اين موضوع را به دکترم گفته بودم. گاهي اين طور مي شدم که مي خواستم کسي را بکشم. دکتر گفته بود بايد در بيمارستان بستري شوي اما خودم نرفتم. گفتم کار کنم و بعد به بيمارستان بروم. سعي مي کردم خودم را آرام کنم و به کسي آسيبي نرسانم.
قاضي: امنيت جامعه چه مي شود؟ تو مي داني که در جامعه ناامني ايجاد کردي؟ اگر شخصي با خواهر و مادر خودت اين کار را بکند چه مي کني؟
متهم: بله مي دانم اما حالت جنون به من دست داده بود. شنيده ام چند نفر از شاکيان هم ، چون ديدند من مشکل رواني دارم رضايت دادند. اگر کسي با خواهر و مادرم اين کار را بکند خيلي ناراحت مي شوم و ناراحتي شاکيان هم طبيعي است اما واقعا جنون به من دست داد. من دزد نبودم حالاهم پشيمان هستم.
قاضي: اگر جنون داشتي چرا خودت را نزدي؟ چرا اعضاي خانواده ات را نزدي؟
متهم: کسي از درون با من ارتباط برقرار مي کرد و مي گفت بايد بزني. من اصلاحال خوبي نداشتم.
اظهارات شکات
در ادامه جلسه دادگاه شاکيان در جايگاه حاضر شدند و شکايات خود را مطرح کردند. يکي از زناني که مورد حمله قرار گرفته بود. گفت: داشتم با تلفن صحبت مي کردم که حس کردم يکي با سنگ به من زد. ضربه خيلي سنگين بود. يکدفعه به زمين افتادم و مغازه داران دورم جمع شدند و گفتند چاقو خورده اي. بعد بيهوش شدم. من اصلااين فرد را نمي شناسم و دشمني باهم نداشتيم. شاکي در پاسخ به اين سوال قاضي که حالاوقتي مي خواهي از خانه بيرون بروي آيا احساس امنيت مي کني و چه انتظاري از قوه قضاييه داري، گفت: احساس امنيت نمي کنم و خيلي مي ترسم و فکر مي کنم اين مرد دنبالم است. از قوه قضاييه هم درخواست اشد مجازات براي متهم را دارم. در ادامه پيرمردي که روز حادثه براي خريد ميوه از خانه بيرون رفته و هدف چاقوي حسين قرار گرفته بود براي توضيح واقعه در جايگاه حاضر شد. او گفت: داشتم ميوه مي خريدم حواسم به پشتم نبود و کسي را نمي ديدم. يکدفعه احساس کردم يکي از پشت به کتفم زد بعد هم بيهوش شدم و ديگر نتوانستم کاري بکنم به هوش که آمدم در بيمارستان بودم. اين جوان من را از زندگي انداخته و از ترسم نمي توانم از خانه خارج شوم. سپس مادر و برادر مردي که در اين حادثه کشته شده بود در جايگاه حاضر شدند و درخواست قصاص کردند. برادر مقتول گفت: ما تهران زندگي نمي کنيم و همگي در شهرستان هستيم، وقتي متوجه ماجرا شديم که برادرم در بيمارستان فوت شده بود. من نمي دانم چه اتفاقي بين او و متهم افتاد. در ادامه متهم به دستور قاضي صلواتي در جايگاه حاضر شد تا در مورد گفته هاي شکات صحبت کند. وقتي حسين دوباره گفت از کرده خودش پشيمان است، قاضي صلواتي گفت: بايد توضيح بدهي اين ضربات را به کدامين گناه به اين افراد وارد کردي. متهم گفت: نفهميدم و پشيمان هستم. من بيماري رواني دارم.
قاضي: اينکه تو پشيمان هستي امنيت را به جامعه بازنمي گرداند. دو ماه در بيمارستان رواني بستري بودي و کارشناسان تو را مورد بررسي قرار دادند درست است که اختلال رواني داري اما جنون نداري و يک مقدار اختلالات حاشيه اي داري و اين به معناي آن نيست که اختيار نداشتي.
متهم: من هيچ انگيزه اي براي اين کار نداشتم، توبه کرده ام و خيلي از کارم پشيمان هستم، دروغ هم نگفتم و درخواست بخشش دارم.
قاضي: چندين فقره سابقه داري. اين سوابق از سال 85 است و تو به اتهام آدم ربايي، تجاوز به عنف، سرقت موتور، شرب خمر و مواد مخدر زنداني شدي. درباره اين موارد چه مي گويي.
متهم: من فقط دو مورد سابقه دارم و از اتهاماتي که شما مي گوييد تبرئه شدم.
قاضي: پدرت گفته تو يک بار خودکشي کردي و بعد هم که نجات پيدا کردي گفتي مادر و خواهرت را مي کشي بنابراين تو آدم باانگيزه اي هستي و از قبل قصد آدم کشي داشتي.
متهم: درست است که من خودکشي کردم اما در مورد قتل مادر و خواهرم حرفي نزدم پدرم اشتباه مي کند.
قاضي: تو اعتياد داشتي و مشروب هم مصرف مي کردي هم مادرت اين موضوع را گفته هم خودت نوشته اي.
متهم: من شيشه مصرف نمي کردم. اين اشتباه است. مادرم اشتباه کرده است. مشروب هم نخوردم من هيچ وقت مشروب نمي خوردم اصلاهم چيزي در اين باره در بازجويي ها ننوشتم. نمي دانم چه کسي نوشته است.
اين بار آرش سيفي نماينده دادستان به دستور قاضي صلواتي در جايگاه حاضر شد تا اگر حرفي دارد بزند. سيفي گفت: به عنوان نماينده دادستان اعلام مي کنم متهم هيچ قصدي به جز ايجاد رعب و وحشت نداشت.
سيفي خطاب به متهم گفت: تو با افرادي مي گردي که مثل خودت سابقه تبهکارانه دارند و با آنها دوست هستي و قصد قدرت نمايي داشتي. مي خواستي خودت را ثابت کني و بگويي که چقدر زورت زياد است تو اين روحيه را داري.
متهم پاسخ داد: من چنين سابقه اي ندارم. چندين بار اين حالت به من دست داد. وقتي در خانه يا محل کارم بودم اين حالت به من دست مي داد اما سعي مي کردم خودم را کنترل کنم اين بار نتوانستم اين کار را بکنم. سيفي گفت: مگر مدعي نيستي که جنون داري؟ چطور توبه کردن رامي داني و چرا موقع توبه کردن جنون نداشتي؟
متهم گفت: اين حالت هميشه به من دست نمي دهد و گاهي حالت جنون پيدا مي کنم و بعد راحت مي شوم. هميشه که غيرعادي نيستم من بيمارم و نتوانستم خودم را کنترل کنم. در ادامه توکلي وکيل مدافع متهم در جايگاه حاضر شد. او گفت: موکل من فاقد شعور و ادراک است. او در کودکي شاهد جدايي پدر و مادرش بوده، بدون سرپرست بزرگ شده است. بيماري رواني وي به حدي بوده که پزشک دستور بستري شدنش را صادر کرده اما به خاطر مشکلاتي که داشته نتوانسته به بيمارستان برود. او بدون هيچ دشمني به کسبه حمله کرده و افرادي را زده است. او سپس توبه و اظهار ندامت کرده است. متهم داراي مشکلات دماغي و رواني است و اين مساله يکي از مصاديق رافع مسووليت کيفري است. در دو مرحله دفاعياتم را ارايه مي کنم. اول وضعيت رواني متهم است. بنابر اظهارات خودش و صورت جلسه مرکز پزشکي امام حسين متهم داراي سوابق رواني است و به علت مشکلاتي زندگي و اختلالات روحي که دارد بايد مورد بررسي بيشتر قرار گيرد که پرونده در اين مرحله ناقص است. به درخواست کارشناسان براي بررسي بيشتر توجهي نشده است. همچنين متخصصان بيمارستان روزبه و اعضاي هيات علمي دانشگاه تهران ابتلاي موکل را به بيماري رواني تصديق و اعلام کردند متهم داراي مشکلاتي چون اشکال در کارکرد شناختي و اختلال تکلم و شخصيت، ديگر آزاري، عدم کنترل نوسانات عاطفي و... است. بنابراين بايد در خصوص وضعيت رواني متهم اقدامات بيشتري صورت مي گرفت و به درخواست کارشناسان براي تشخيص درست توجه مي شد. آنها درخواست کرده بودند شرح حال مفصلي از زندگي خانوادگي متهم در پنج سال گذشته و مصاحبه با کارفرماي وي و اقدامات بيمار در طول 11 ماه آخر زندگي اش مورد بررسي قرار گيرد همچنين پزشکي قانوني صراحتا اعلام کرده موکل دچار اختلال رواني است و گفته که در حدوث جنون ناتوان است و بدون رد حالت جنون حين ارتکاب جرم گفته اختلال جنون محرز نيست اما اختلال رواني مذکور موثر بوده است و اين احتمال جدي است.
با اين حال در کيفرخواست اعلام شد که متهم داراي سلامت رواني است. با توجه به مسايل مطروحه و مجروح کردن 11 نفر با چاقو و تسليم شدن متهم اولين احتمال که بايد مورد رسيدگي قرار گيرد مجنون بودن متهم است و تا زماني که در خصوص شرايط رواني تعيين قطعي نشود صدور راي ممکن نيست. وکيل متهم ادامه داد: درخواست دارم تيم کارشناسي روانپزشکان مجرب متهم را يک بار ديگر مورد بررسي قرار دهند تا مستندات پرونده تکميل شود. نکته ديگري که بايد به آن اشاره کنم اتهام محاربه است در حدود الهي حدوث شبهه مطابق قاعده درء موجب سقوط حد مي شود در حال حاضر وضعيت رواني متهم و قراين متعدد بر جنون او، مصاديق حدوث شبهه و ترديد وجود دارد و در حد محاربه نيست و تا رفع اين شبهه درء مانع از شمول محاربه است. مطابق ماده 194 و دستور قانون چنانچه محارب پيش از دستگيري توبه کند حد ساقط است و آيت اله شاهردوي هم بر اين نکته تاکيد کرده است و وي در مقاله محارب کيست و محاربه چيست در کتاب فقه اصول توضيح داد که محارب کسي است که سلاح در آورد چه زن باشد و چه مرد و اگر قبل از دستگيري توبه کند بخشيده مي شود و حد محاربه اجرا نمي شود. همچنين عنصر معنوي محاربه هم در خصوص موکل وجود نداشته است چرا که قصد ايجاد رعب و وحشت نداشته است. گفته هاي او در بيمارستان روزبه و دادسرا نيز اين موضوع را تاييد مي کند.
وکيل متهم گفت: در نهايت با توجه به بيماري رواني موکلم و مفتوح بودن پرونده قتل عمدي و جوان بودن متهم درخواست برائت او را دارم. در اين هنگام قاضي صلواتي توضيح داد: متهم دوماه بستري بوده و روانکاوي شده و چندين جسله مشاوره پزشکي داشته و نظر نهايي کميسيون اين است که شدت اختلال در حد جنون نيست و جنون وي محرز نشده است. در پايان متهم در جايگاه حاضر شد و در دفاع آخر گفت: پشيمان هستم و درخواست کمک دارم. قاضي صلواتي در پايان جلسه دادگاه خطاب به حاضران گفت: طبق رهنمود هاي رييس قوه قضاييه کشيدن سلاح سرد يا گرم و سلب آسايش شهروندان در حکم محارب است و دادگاه انقلاب با قاطعيت با اين افراد برخورد خواهد کرد. من به عنوان قاضي رسيدگي کننده ختم جلسه را اعلام کرده و در مهلت قانوني راي را صادر خواهم کرد.
