پسر يک کارخانه دار که براي تأمين مخارج اعتياد خود دست به سرقت زده بود، فرش عتيقه را به ۱۰۰ هزار تومان فروخت اما اين فرش قبل از آن که توسط افراد سودجو از مرز خارج شود کشف شد.
به گزارش خراسان، حدود ۳ ماه قبل مالک يک ويلا در منطقه تفريحي طرقبه و شانديز با مأموران انتظامي تماس گرفت و از سرقت لوازم ويلا خبر داد اما او گفت: من فقط نگران فرش عتيقه ام هستم که چندين ميليون تومان قيمت دارد!
در پي اعلام اين شکايت، مأموران انتظامي تحقيقات خود را با دستورات سرهنگ عباس صارمي ساداتي (فرمانده انتظامي طرقبه و شانديز) براي دستگيري سارق يا سارقان آغاز کردند. پي گيري اين پرونده، مأموران را به جواني ۲۲ ساله در مشهد رساند که پسر يک کارخانه دار بود. اين جوان پس از آن که دستگير شد اعتراف کرد اموال مسروقه را در اتاقک آسانسور محل سکونتش در بولوار هاشميه پنهان کرده است اما از فرش عتيقه خبري نبود.
متهم اين پرونده در ادامه اعترافاتش گفت: من به مواد مخدر از نوع شيشه اعتياد دارم و براي تأمين مخارج اعتياد، فرش مذکور را به قيمت ۱۰۰ هزار تومان در بولوار هاشميه فروختم. وقتي مأموران به سراغ خريدار فرش رفتند مشخص شد که او نيز فرش را به قيمت يک ميليون تومان به فردي در تهران فروخته است.
اين گزارش حاکي است: مأموران انتظامي در تحقيقات خود متوجه شدند که فرش به فردي در سنندج فروخته شده است و افراد سودجو قصد دارند آن را به خارج از کشور منتقل کنند به همين دليل کارآگاهان با اخذ نيابت قضايي بلافاصله عمليات بازگرداندن فرش عتيقه را آغاز کردند و موفق شدند فرش مذکور را در نزديکي مرز کشف کنند.
متهم اين پرونده در ادامه اعترافاتش گفت: پدر و مادرم مرا درک نمي کردند و آن ها مدام با يکديگر دعوا مي کردند. من تک پسر و تنها بودم. مادرم هم دنبال کارهاي خودش بود تا اين که در پارک مشهد دوستي پيدا کردم و در ۱۲ سالگي سيگار کشيدم. بعد از آن هم در سن ۱۵ سالگي به مصرف قرص هاي ترامادول (داروي ترک اعتياد) روي آوردم و ۳ سال بعد مصرف شيشه را شروع کردم. وي اضافه کرد: اما به خاطر اين که هزينه هاي تأمين مواد مخدر بالا بود با کساني که مواد مصرف مي کرديم تصميم به سرقت گرفتيم و به همين خاطر هم اموال مذکور را از يک ويلا در منطقه طرقبه و شانديز سرقت کرديم.
تحقيقات مأموران با دستورات مقام قضايي براي کشف سرقت هاي احتمالي ديگر وي ادامه دارد.
