هرچند رئیس‌جمهور برگزیده از آخرین لحظات نخستین برنامه تلویزیونی انتخاباتی مستقیم خود برای معرفی مفهوم کلید تدبیر بهره گرفت و با استفاده از آن، توانست آرای بسیاری به سوی خود جلب کند، تا پایان انتخابات و نخستین کنفرانس خبری در قامت رئیس‌جمهور منتخب، فرصت نیاز بود تا کلید در مقابل داس قرار بگیرد.
در همین کنفرانس خبری بود که وی در پاسخ به پرسشی درباره میزان تغییرات در دولت آینده گفت: «من گفتم کلید دارم، داس ندارم. دولت آینده دولت کارآمد و شایسته‌سالاری خواهد بود. همه آن عزیزانی که در این هشت سال کار و تلاش کردند و شایسته هستند، در برابر آن‌ها تواضع می‌کنم و از آن‌ها استفاده خواهد شد؛ البته اگر کسی اتوبوسی و بدون بلیت آمده باشد، خودش آمده است».
جدای از این که پس از تغییر دولت، میزان عزل و نصب‌ها در بدنه دولت چه میزان خواهد بود و این که تغییرات اعمالی در مدیران و توسط مدیران دولتی چقدر خواهد بود و از قاعده برخورد با کلید تدبیر پیروی خواهد کرد یا داس عزل‌ها، نمی‌توان این نکته را از نظر پنهان داشت که وزارت کشور (یکی از سیاسی‌ترین وزارتخانه‌های دولتی) می‌تواند در معرض برخورد شدید داس تغییرات قرار بگیرد؛ هر چند هنوز معلوم نیست این وزارتخانه بیشتر باید به توسعه سیاسی مورد انتظار برخی از اصلاح‌طلبان بپردازد یا دیگر اموری که در چهارچوب وظایف گسترده وزارت کشور است.
بنا بر این گزارش، به ظاهر رئیس جمهور منتخب در کنار کمیته‌های بررسی گزینه‌ها و انتخاب وزرای دولت آینده، کمیته‌ای نیز برای انتخاب استانداران دولت آینده تشکیل داده است. تاریخ سیاسی ایران در سال‌های اخیر نشان داده که مدت کوتاهی پس از تغییر دولت، بیشتر استانداران تغییر می‌کند و به سرعت تغییرات به سطح فرمانداری‌ها و بخشداری‌ها نیز خواهد رسید.
اختیار دولت جدید در انتصاب مدیران مطلوب خود، بر مبنای شایستگی‌های مورد انتظار آن انکارناشدنی است، ولی این روز‌ها دولت روحانی، علاوه بر دوستان پیش از انتخابات، دوستان جدیدی دارد که از شنبه پس از انتخابات به وی پیوسته‌اند و از سوی دوستان قدیمی‌تر، «شنبه‌ای‌ها» نامیده می‌شوند و اکنون به سهم‌خواهی از دولت آینده مشغولند.
رمضان شجاعی کیاسری، نماینده ساری و سخنگوی فراکسیون رهروان در مجلس، پس از این که از حضور هم استانی و رئیس سابق خود در صدا و سیما، یعنی علی لاریجانی در انتخابات ریاست جمهوری نا‌امید شد، به حمایت جدی از قالیباف پرداخت و وی را نامزد اصلح دانست و پس از انتخابات ریاست جمهوری نیز همچنان اصرار دارد که قالیباف باید شهردار تهران بماند و در مورد سایر گزینه‌های مطرح برای شهرداری تهران اظهار داشته: «این بیشتر شبیه آرزو و امیال این گزینه‌هاست و این آرزوی آن‌ها محقق نمی‌شود، زیرا آقای قالیباف شهردار می‌ماند».
جالب این است که روز گذشته، این عضو مجمع نمایندگان مازندران با اشاره به در پیش بودن تشکیل دولت یازدهم دکتر روحانی، گفته است: «رایزنی‌ها برای تغییر استاندار مازندران آغاز شد» و «امیدواریم وزرای دولت یازدهم دکتر روحانی در عزل و نصب استاندار و مدیران استان با نمایندگان مشورت کنند».
البته آقای نماینده در جایی دیگر از سخنان خود گفته است: «رئیس جمهور منتخب بیشترین رأی خود را در مازندران کسب کرده که امیدواریم شماری از وزرای دولت یازدهم اهل مازندران یا خطه شمال باشند».
تنها در فضای رنگارنگ سیاسی ایران است که معیار عجیبی مانند هم استانی بودن در مورد تعیین وزرای دولت کشوری با نزدیک با هشتاد میلیون انسان مطرح می‌شود، اما خطر آنجایی است که آینده کشور و استانداری‌ها به چنین افکاری سپرده شود. اگر کلیدهای دولت در دستان چنین افکاری قرار بگیرد، با هر یک از آن‌ها یک در باز می‌شود، البته در انباری که پر از داس است! 
این کلیده هم عجب درد سر هایی داره ها ! ! ! 
عزیزم دوباره مطالعه کن منظور تابی جون درصد نبود تعداد بود 
