وقتی از در نگرفتن بحث و جدل و حتی لابیگری برای تعیین سازمان محیط زیست مظلوم کشورمان
نوشتیم، یکی از هموطنانمان در واکنش به مطلب، پیامی نوشت که آن روز در قالب مطالبه مطرح شده بود ولی خیلی زود تعبیر شد!
به گزارش «تابناک»، هنگامی که خبرنگار واحد مرکزی خبر در پایان نخستین نشست هیات دولت به سراغ رئیس جمهور رفت تا از جزئیات این نشست آگاه شود، شاید کمتر کسی به یاد داشت که وعدههای انتخاباتی دکتر روحانی در سفر به نقاط کشور چه بوده، ولی رئیس دولت در پایان سخنانش یادآوری کرد که یکی از وعدههایش را به اجرا درآورده و به ذکر توضیحاتی مختصر در این باره بسنده کرد.
ماجرا همان گونه که از متن پیام منتشره پیداست، به وعده در دستور کار قرار دادن معضل خشک شدن دریاچه ارومیه در نخستین نشست هیأت دولت مربوط بود که روشن است شرط ادای آن، انتخاب وی به عنوان رئیس جمهور بود که محقق شده است.
در این نشست که بیش از سه ساعت به طول انجامید، پس از سخنان رئیسجمهور و خواندن منشور اخلاقی دولت، مباحثی برای بهبود وضعیت معیشت مردم مطرح و تصمیماتی گرفته شد تا پس از آن، راهکار نجات دریاچه ارومیه بحث و بررسی شده و در پایان، تشکیل کارگروهی ویژه مصوب شود.
در این نشست، هیأت دولت مصوب کرد که کارگروه نجات دریاچه ارومیه با مسئولیت وزیر نیرو و با عضویت وزرای جهاد کشاورزی و کشور و همچنین رئیس سازمان حفاظت محیط زیست و نماینده معاونت برنامهریزی و نظارت راهبردی ایجاد شود.
این کارگروه مأموریت یافت با استفاده از سوابق مطالعات و اقدامات انجام شده قبلی در این زمینه و بررسیهای تخصصی و میدانی بیشتر، تا دو ماه راهکارهای نجات دریاچه ارومیه را تدوین و جهت تصمیمگیری نهایی به دولت ارایه کند.
بدین ترتیب نه تنها وعده رئیسجمهور محقق شد، بلکه زمان سررسید برونداد این تصمیم برای اجرایی شدن عملیات نجات دریاچه هم تعیین شد تا ماجرای احیای نگین فیروزهای کشور از مرگ تدریجی، نه در قالب طرحهای خلقالساعه که بر مبنای کار کارشناسی و با بهرهگیری از مطالعات و اقدامات قبلی کلید بخورد.
اینجاست که باید جدای از نتایج احتمالی که میتواند بینقص بوده و یا با انتقاداتی مواجه شود، باید از کار رئیسجمهور به وعده انتخاباتیاش تشکر کرد، ولی این همه ماجرا نیست، زیرا یکی از ارکان کارگروه که چه بسا کارآمدترین رکن در رقم خوردن اتفاق کارشناسی خواهد بود، در نشست هیأت دولت نبود.
کافی است یک بار دیگر فهرست اعضای کارگروه نجات دریاچه ارومیه را بازخوانی کنیم تا دریابیم که رئیس سازمان محیط زیست، هنوز تعیین و معرفی نشده و به دنبال آن، غایب بزرگ بحث دولتمردان درباره بزرگترین دریاچه کشور بوده است.
همین گزاره کافی است تا این گلایه را مطرح کنیم که به راستی چرا هنوز رئیس این سازمان معرفی نشده و رئیس جمهور هم توضیحی درباره این پست خالی مانده و معاونِ تعیین نشده خود نداده تا دوستداران محیط زیست و همگان از سردرگمی رهایی یابند؟
آیا این مهم که قطعا با توجه به نخستین تصمیم زیست محیطی گرفته شده توسط دولت یازدهم، از سر بیتوجهی نبوده، نمیتواند عاملی مشکلآفرین در راه یافتن راهکار مؤثر برای نجات دریاچه، به ویژه با آغاز مدت تعیین شده برای ارائه راهکار، به شمار آید؟
