صفحه نخست » فرهنگی

بازدید 15782

15782 بازدید

‍ پ

حق «آنتن فروشی» برای رسانه ملی محفوظ است؟

رسانه ملی به واسطه آن که بخش گسترده‌ای از درآمدش از تبلیغات بانک‌ها، خودروساز‌ها و شبکه‌های خطوط تلفن ‌بود، تلویزیون انتقاد بسیار اندکی نسبت به این حوزه‌ها می‌کرد تا احیاناً این مشتریانش را رنجیده خاطر نکند. حال با خرده‌فروشی، دامنه اشخاص و نهادهایی که می‌توان به نقدشان پرداخت محدود‌تر خواهد شد و این به معنای ضعیف شدن کارکرد رسانه‌ای است که قرار بوده تریبون یک ملت باشد

کد خبر: ۳۵۸۴۸۴

تاریخ انتشار: ۲۷ آبان ۱۳۹۲ - ۱۳:۳۰ 18 November 2013

کد خبر: ۳۵۸۴۸۴

۲۷ آبان ۱۳۹۲ - ۱۳:۳۰ 18 November 2013

15782 بازدید

«آنتن‌فروشی» رویداد تازه‌ای است که در رسانه ملی به شدت در حال توسعه ‌است و اشکال گوناگونی به خود گرفته؛ اما آیا این رویکرد تازه به سود مصالح ملی تمام خواهد شد یا سندیت گفتارهای مطرح در پرنفوذ‌ترین رسانه کشور با چالشی جدی روبه‌رو خواهد شد یا در شیوه‌ای مطابق با منطق، برای حفظ اعتبار رسانه ملی، هر گونه فعالیت‌های اینچنینی برای ‌درآمد خرد متوقف خواهد شد؟

به گزارش «تابناک»، دقیقاً مشخص نیست از چه تاریخی آغاز شد؛ اما شاید آن زمان برای مخاطب تلویزیون پررنگ شد که در سریال‌های مهران مدیری، غیرمستقیم تبلیغ برخی کالا‌ها شد. پس از آن نوبت به سریال‌های مناسبتی ماه مبارک رمضان رسید تا با یک متن همراه شود که خبر از مشارکت یک بانک، یک مؤسسه مالی و یا یک مجموعه اقتصادی در تولید سریال نامبرده می‌داد و این به معنای آن بود که عملاً با این تبلیغ و همچنین با وقوع برخی اتفاقات سریال در لوکیشن‌هایی که شعب بانک در آن‌ها برجسته بود، داستان پیش می‌رفت و دو سوی ماجرا سود می‌بردند.

تا اینجای ماجرا هیچ ایرادی ‌نبود و در عین حال که بخشی از هزینه‌های تولید تلویزیون با جذب این اسپانسر‌ها پوشش داده می‌شد، اعتبار رسانه برای حمایت از این مجموعه‌ها به چالش کشیده نمی‌شد و مخاطب نیز در‌می‌یافت ‌این یک آگهی است که بخشی از سریال را پر کرده و تلاشی برای پنهان‌سازی این تبلیغ در لایه‌های زیرین سریال نیز نمی‌شد.

اندکی بعد تبلیغات آشکارتر شد و در تاک شو‌ها رسماً اعلام می‌شد که اسپانسر هدایای مسابقه پیامکی و نظایر این‌ها، این شرکت است و همچنان مشخص بود شرکت مورد نظر در حال تبلیغات است.

با این حال در چند سال اخیر با کاهش اعتبارات تخصیصی رسانه ملی متأثر از بودجه‌ریزی کلی دستگاه‌های کشور که اتفاقاً مصادف با طرح‌های توسعه‌ای کم بازده مدیران سازمان صداوسیما شده، رویکردهای تازه‌ای در پیش گرفته شده که نه تنها استقلال رسانه ملی را بیش از پیش به چالش کشیده، بلکه منجر به آن شده که شاهد پدیده شگرف «آنتن فروشی» برای مدیریت هزینه‌های تولید باشیم و برخی اشخاص با سرمایه گذاری در حوزه‌های تخصصی اقدام به هزینه‌های اعتبار این رسانه برای مطرح ساختن خود کنند؛ این اعتبار از آنجا نشأت می‌گیرد که هنوز برای میلیون‌ها ایرانی، آنچه از تلویزیون بیان می‌شود، عین کلام حق است و به آن باور دارند، ولو آن که در باطن خلاف واقع باشد.

از مهم‌ترین رویکردهای تازه که بی‌گمان مسأله‌ساز خواهد شد، تولید برنامه‌های مشارکتی با حضور فعالان سابق یا فعلی حوزه‌های تخصصی است که طبیعتاً بعید است، برنامه‌ای به این شکل تولید شود و ملاحظات سرمایه‌گذار (هرچند ملاحظات اندک) در تولیدش رعایت نشود و یا حداقل شخص مورد نظر مصونیت نقد نیابد. از این منظر استقلال برنامه مورد نظر کاملاً بر آب است و برنامه‌های تخصصی از‌‌ همان نقطه آغازین دارای سوگیری پرهزینه خواهد شد که اعتبار رسانه ملی را بیش از گذشته هدف گرفته است.

رویکرد دیگری که به تازگی رسانه‌ای شده، برجسته‌سازی اشخاص با دریافت هزینه از آن‌هاست که ظاهراً هزینه دوازده میلیونی برای برنامه‌ای شش دقیقه‌ای سراسر تبلیغی دریافت می‌شود. این رویکرد طبیعتاً به منزله قهرمان‌سازی از اشخاصی است که پول می‌دهند، ولو این که سطح پایینی داشته باشند و اینجاست که مخاطب باور می‌کند با یک قهرمان یا فعال برجسته اقتصادی روبه‌روست و چه بسا تمام زندگی‌اش را برای سرمایه‌گذاری در اختیار شخص مورد نظر یا مجموعه‌ای که او در رأسش نشسته قرار دهد. این اتفاق نیز دقیقتاً به حق پنداری گفتارهای تلویزیون توسط میلیون‌ها مخاطب باز‌می‌گردد که گمان می‌کنند، اصالت هر آنچه روی آنتن تلویزیون گفته می‌شود، مو به مو بررسی شده است.

آنچه مسلم است، چنین درآمدزایی‌های خردی تنها در شأن شبکه‌های ماهواره‌ای است که عواملش به ‌انگشتان یک دست نیز نمی‌رسد و شبکه‌های خصوصی مطرح جهان نیز زیر بار چنین نوع درآمدزایی که حراج به اعتبار و استقلال رسانه است، نمی‌روند و همین ‌مسأله می‌تواند مشخص سازد که چه دورنمایی برای هزینه‌های اینچنینی متصور شده‌اند.

آنچه مشخص است در بسیاری از رسانه‌ها، حتی دریافت کمک یا هدیه از میزان توسط خبرنگار نیز منجر به اخراج سریع خبرنگار ‌می‌شود و با این اوصاف، تکلیف خود رسانه نیز مشخص است.

پیش از این رسانه ملی به واسطه آنکه بخش اعظمی از درآمدش از تبلیغات بانک‌ها، خودروساز‌ها و شبکه‌های خطوط تلفن همراه بود، تلویزیون انتقاد بسیار اندکی نسبت به این حوزه‌ها می‌کرد تا احیاناً این مشتریانش را رنجیده خاطر نکند و حال با خرده فروشی رسانه ملی، دامنه اشخاص و نهادهایی که می‌توان به نقدشان پرداخت، محدود‌تر خواهد شد و این به معنای ضعیف شدن کارکرد رسانه‌ای است که قرار بوده تریبون یک ملت باشد و بودجه کلان ملی دارد؛ آیا با چنین رویکردهایی نباید نگران آتیه این رسانه پررقیب بود؟

اشتراک گذاری

لینک کوتاه

نیمکت نشینی سوپر انقلابی‌ها؛ لاریجانی و ظریف در زمین!

ویدئو: رهبرانقلاب برای چه کسانی از اصطلاح "دلم سوخت" استفاده کردند؟

روز جهانی مردان، مکملی برای روز جهانی زنان!

گزارش خطا

نظرات بینندگان

غیر قابل انتشار: ۰

در انتظار بررسی: ۸۰

انتشار یافته: ۸

ناشناس

۱۳:۴۹ - ۱۳۹۲/۰۸/۲۷

182

پاسخ

این روزها به جای تبلیغ کرم حلزون انواع دستگا ههای ورزشی یا کباب پز در تلویزیون تبلیغ میشود اما جالب اینجاست که برای سفارش کالا یا خرید ان باید به همان شماره تلفن هایی زنگ زد که برای فروش کرم حلزون از انها استفاده میشد!!! برنامه های کودک هم که محل جولان رشته های ماکارونی شده......در برنامه های اشپزی هم انواع روغنها و سسها و یخچالها و فرها و ..... تبلیغ میشود وکم مانده در اخبار سراسری مجری خبر هم تبلیغ سواحل خلیج فارس را بخواند یا فلان رستوران را معتبر و عالی اعلام کند و این وسط معلوم نیست بودجه به کجا میرود ؟؟؟

محمد جعفر

۱۳:۵۰ - ۱۳۹۲/۰۸/۲۷

187

پاسخ

ما مالیات میدیم و صدا و سیما از بیت المال ارتزاق می کنه، حالا بیان یه نظر سنجی کنند ببینند چند درصد مردم از اخبار، اطلاع رسانی و عملکرد صدا و سیمای میلی ایران (مطابق میل و سلیقه چند مدیر) راضی هستند؟

ناشناس

۱۳:۵۵ - ۱۳۹۲/۰۸/۲۷

101

پاسخ

مگر همیشه از خوردن هله و حوله (مطمئن نیست املا درست باشد ببخشید) انتقاد نمی شد ولی در برنامه های کودک همچون عمو پ و عمو ق عملا کیک ها و سایر خوراکی ها را به عنوان مقوی و بهترین غذا معرفی می نمایند!!!
نه به اون شوری شور و نه به این بی نمکی!!!!
نقش وزارت بهداشت این وسط چیست؟؟؟

مهدی

۱۴:۰۹ - ۱۳۹۲/۰۸/۲۷

129

پاسخ

یک مقاله ی بسیار ضعیف و آبکی

ناشناس

۱۴:۲۱ - ۱۳۹۲/۰۸/۲۷

108

پاسخ

کرم حلزون فراموش نشود

جواد محسنی

۱۴:۲۴ - ۱۳۹۲/۰۸/۲۷

پاسخ

هزینه 12 میلیونی برای برنامه ای 6 دقیقه ای سراسر تبلیغی؟؟؟
مطمئنی اون که نوشتی میلیونه و میلیارد نیست؟

تآااااااااابنآک

نسیم

۱۴:۳۸ - ۱۳۹۲/۰۸/۲۷

پاسخ

دمت گرم تابناک؛ بودجه دولتی که هیچ وماکاری به آن نداریم ولی اعصاب مارو بعنوان بیننده بخاطر پول بهم ریخته اند ، بطوریکه باهمین برنامه های خسته کننده و فیلم و سریالهای زیرخاکی وعهد بوقی وتبلیغات تکراری من به نوبه خودم اصلا" رغبت دیدن تلویزیون راندارم.... با تهاجم فرهنگی گسترده خدابه ملت رحم کند؟؟؟؟!!!

ناشناس

۱۵:۳۳ - ۱۳۹۲/۰۸/۲۷