هر چه مسئولان تأکید می‌کنند که برای مقابله با مشکلاتی که کلان‌شهر تهران را تهدید می‌کند و با توجه به آلودگی روزافزون هوا، باید در توسعه فضای سبز همت گمارد، شنیدن رخدادهایی مشابه آنچه برای «باغ معنوی» روی داده، نشان می‌دهد که راه درازی برای تثبیت وضعیت موجود در پیش داریم، چه برسد به بهبود اوضاع!
به گزارش «تابناک»، خیلی پیش از آنکه ماجرای رانش زمین بر اثر گودبرداری غیراصولی پروژه ایران زمین و مالک مشهورش بر سر زبان‌ها افتاده و معلوم شود که پهنه‌بندی تعیین شده بر اساس طرح تفصیلی پایتخت چگونه میتواند با مصوبه یک کمیسیون تا آنجا دچار استحاله شود که مجوز عمارت دو سه طبقه به برج سی و هشت طبقه جابجا شود، اتفاقاتی رقم خورده بود که کم از آن نداشت اما کمتر مجال رسانه‌ای شدن یافته و به آن پرداخته شده بود.
از جمله آن‌ها، صدور مجوز تغییر کاربری یکی از معدود باغ‌های باقی مانده از باغ‌شهر تهران قدیم به نام باغ معنوی است که مالکیت آن در اختیار بانک ملت است و به لطف شهرداری منطقه یک و با عنایت به مصوبه کمیسیون ماده ۵، روز به روز به تخریب و نابودی نزدیک‌تر میشود، در حالی که بر اساس پهنه بندی تعیین شده در طرح تفصیلی شهر، در پهنه حفاظت ویژه فضای سبز (G ۳۲۳) قرار گرفته است.
این در حالی است که پس از بروز نخستین تخریب‌ها در این باغ، با شکایت اهالی منطقه و به مرور زمان، تمامی نهادهای مرتبط در جریان ماجرا قرار گرفته و موج نامه نگاری آغاز شد؛ از شهرداری و فرمانداری گرفته تا نیروی انتظامی و سازمان محیط زیست و ... .
و کار تا آنجا پیش رفت که مراتب دوباره در فروردین و اردیبهشت امسال به اطلاع دفتر ارتباطات مردمی بیت رهبری نیز رسیده و از طریق آن مرجع به نهادهای قانونی ارجاع داده شد تا پیگیری شود، ولی اکنون خبر می‌رسد که نه تنها طرح پرونده در مرجع قضایی و اعلام رأی نیز مانع از تداوم روند تخریبی این باغ بیست و دو هزار متری نشده، بلکه پروانه ساختمانی (به شماره ۱۰۰۲۱۷۵۰ مورخ ۱۴/۷/۹۲) که شهرداری منطقه یک تهران صادر کرده، بار دیگر باغ را پر کرده از صدای غر‌ش موتور ماشین آلات سنگین ساختمانی که می‌خواهند درختان را کنده و زمین را برای بنا نهادن دست‌کم هفت برج یازده طبقه تسطیح کنند!
حالا پای پرونده به کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی هم باز شده و نمایندگان مجلس در مصاحبه‌های متعدد درباره باغ معنوی سخن گفته و حتی وعده داده‌اند، دست‌های پشت پرده ماجرا را رو می‌کنند، ولی آخرین تصاویر منتشره از باغ حکایت از آن دارد که مالک با قدرت دست به کار شده و پیش می‌رود: یعنی مجوزی که دریافت کرده آنچنان پشت گرمی ایجاد کرده که به رغم مخالفت نهادهایی مانند محیط زیست و شورای شهر، برای تخریب باغ کافی است که اگر غیر از این بود، مگر کسی جرأت داشت باغ معنوی را با وجود حساسیت‌های ایجاد شده و اطلاع مسئولان تخریب کند؟!
شاید بد نیست این تصاویر را دیده و بعد به روایت اسناد، سری به نامه‌نگاری بی اثر مسئولان بزنیم تا دریابیم که باید بیشتر چیزهایی را که راجع به زمین خواری شنیده‌ایم، دور بریزیم، به ویژه آنکه پرونده باغ معنوی ثابت می‌کند زمین خواری لزوما پنهانی نیست، بلکه کافی است به روشی خاص مجوز گرفت و فارغ از اینکه این مجوز قانونی است یا نه، حتی زمانی که نهادهای ذیربط مشغول بررسی این سؤال و پرسش‌های بیهوده دیگر هستند، دست به کار شد!
بر پایه طرح جامع و تفصیلی تهران، در پهنه بندی G۳۲۳یا همان «حفاظت ویژه فضای سبز»، تراکم ساختمانی صفر درصد است و
احداث ساختمان مسکونی به کل در زیر پهنه G۳۲ مطلقا ممنوع عنوان شده است (بند۲-۴-۱ تبصره ۶). جدای ممنوعیت ساخت و ساز مسکونی، هرگونه ساخت و ساز در این پهنه بندی [منظور احداث ساختمان با کاربری غیر مسکونی است و این مهم در تبصره تأکید شده است] بر اساس مقررات، صرفا بنا بر طرح‌های ویژه مصوب کمیسیون ماده ۵ با حداقل بنا و سطح اشغال متناسب با زمین به قرار زیر مجاز است:
ده درصد سطح اشغال در قطعات زمین تا هزار متر مربع،
برای اراضی بیش از هزار متر تا پنج هزار متر، معادل پنج درصد سطح اشغال،
برای اراضی بیش از پنج هزار متر مربع [مثل باغ معنوی] معادل سه درصد سطح اشغال لکن حداکثر تا ۵۰۰ متر مربع زیربنا. (بر اساس بند ۹-۲-۴-۱ کتاب ضوابط و مقررات طرح تفصیلی شهر تهران)
علاوه بر آن باید افزود همه زیرپهنه‌های این پهنه (G) مشمول کاربری‌های تثبیت شده بوده و
هرگونه تغییر کاربری در این پهنه‌ها ممنوع است (بند۲-۴-۱ تبصره ۷).
ماجرا هنگامی عجیب‌تر میشود که بدانیم به موجب بند ۱۰-۲-۴-۱، همه زمینهای موجود در زیر پهنه‌های G۱و G۳ به صورت فضای عمومی نیست و
باید توسط شهرداری تملیک شده و به فضای سبز تبدیل و نگهداری شود. 
پاسخ شهردار ناحیه چهار شهرداری منطقه یک تهران به کلانتری 123 نیاوران. این نامه سه بند دارد که در بند دوم آن تاکید شده که در بازدید به عمل آمده، ساخت و ساز غیر مجازی مشاهده نشده و البته هیچ اشاره‌ای نشده که آیا عملیات ساختمانی (خاکبرداری، تسطیح و...) مشاهده شده یا خیر و اگر انجام شده (که دلایل متعددی بر انجام آن موجود است)، بر اساس کدام مجوز بوده که "غیرمجاز" تلقی نشده است؟ از آن عجیب تر، اذعان شهرداری به قطع مکرر درختان باغ و گاه آتش زدن این درختان در زمان‌های مختلف و به کرات است که در بند سه این نامه به آن اشاره شده اما هیچ تبعاتی برای مالک به همراه نیاورده است!!
پاسخ سازمان محیط زیست استان به نامه کلانتری، معمای نامه شهرداری (سند بالا) را آشکارتر می‌کند چراکه در آن اشاره شده خاکبرداری و تسطیح در آن زمان رخ داده بوده وبه رغم اینها شهرداری مدعی شده که اتفاق غیر مجازی رخ نداده است!
در انتهای این نامه به پلمب ورودی باغ اشاره شده که امروز معلوم میشود هیچ اثری برای حراست از آن نداشته است.
پس از اطلاع اهالی به دفتر ارتباط مردمی نهاد رهبری، مراتب به فرمانداری شمیرانات ارجاع شده و این نهاد خواستار پیگیری ماجرا میشود.
پاسخ شهرداری عجیب است: "هیچ گونه پروانه‌ای برای این ملک صادر نشده است"؛ یعنی تسطیح و خاکبرداری صورت گرفته غیر قانونی است و تناقض آشکاری میان این نامه با گزارش قبلی شهرداری به کلانتری مبنی بر مشاهده نشدن ساخت و ساز غیر مجاز، وجود دارد.
درخواست سازمان محیط زیست از دیوان عدالت اداری برای ورود به پرونده از این رو قابل توجه است که در آن اشاره های تلخی وجود دارد؛ از صدور قریب الوقوع پروانه ساخت برای باغ معنوی (تاریخ نامه ششم مرداد ماه است) تا عدم توانایی قانونی و عملی شعبه رسیدگی کننده به پرونده برای جلوگیری از صدور مجوز ساخت. اتفاقی که رخ داده تا امروز لودر و بیل مکانیکی به جان یکی از معدود باغ های مانده از تهران قدیم بیفتند و...
کم کم دارم از زندگی کردن تو ایران میترسم.
علی 12 مگه شما کی هستی که بخوان سرتو زیر آب کنن؟ یه کم خودمونو تحویل بگیریم.... 
