آقای مختاباد، دقیقاً کدام مداح کشتی خرید و فروش‌ کرد؟!

کشمکش یک گروه با عضو شورای شهر پایتخت، منجر به پاسخ‌هایی شد که در نهایت در اتفاقی غیرمنصفانه ترکش‌هایش مداحان اهل بیت را گرفت و اتهاماتی متوجه آنان شد؛ اما آیا این اتهامات ‌اثبات کردنی است یا تنها طرح اتهاماتی کور در واکنش به اتهامات کوری است که متوجه مختاباد شده است؟

به گزارش «تابناک»، پس از برگزاری کنسرت استاد عبدالحسین مختاباد خواننده پیشکسوت موسیقی سنتی کشورمان در برج میلاد، گروهی با نام «جمعیت دانشجویان حامی عدالت اسلامی» در نامه‌ای سرگشاده به احمد مسجد جامعی، رئیس شورای شهر تهران نوشته بودند: «... چندی است که عکس جناب مختاباد یکی از اعضای شورای اسلامی شهر تهران برای تبلیغ کنسرت موسیقی در برج میلاد در سطح بسیار گسترده در سطح شهر تهران توزیع شده است. لازم است به منظور شفاف سازی نسبت به نحوه تأمین هزینه و امکانات این کنسرت گزارشی مبسوط به مردم تهران ارائه شود‌» که ‌این اظهارات با واکنش مختاباد همراه شد.

البته بخش‌هایی از این گفت‌و‌گو، منطقی و پاسخ به اتهاماتی بود که متوجه این خواننده و عضو شورای شهر تهران شده بود و بخش‌هایی از آن، از اخلاق به دور بود و به نوعی مستنکری در پاسخ به مستنکری دیگر بود که حتی در صورت درستی اتهامات مطرح، ‌چندان امری قابل هضم نیست، چه رسد به آنکه اتهامات مطرح ‌توسط مختاباد قابل تأیید نباشد و حکم تهمت متقابل را پیدا کند.

مختاباد در بخش‌هایی از توضحیاتش در این زمینه گفته است: «مجری این کنسرت شرکت خصوصی «آوای هنر» است که بیشتر ‌کنسرت‌های پاپ و سنتی توسط این شرکت برگزار می‌شود و این تبلیغات و برگزاری این کنسرت‌ها، کار عادی این شرکت است... این کنسرت همچنین پنج اسپانسر بخش خصوصی شامل renuzit، Crystal، head & shoulders crest و سن ایچ داشت که اسامی و تبلیغات آن‌ها در بروشورهای کنسرت و همچنین فضای محیطی کنسرت آمده بود که به همراهی آن‌ها افتخار می‌کنم و به همه آن‌ها که هیچ وابستگی به دولت و شهرداری ندارند...».

وی گفته بود: «... اجاره سالن برج میلاد به‌‌ همان قیمتی که از هنرمندان دیگر گرفته می‌شود از بنده هم گرفته می‌شود و چون برگزار کننده این کنسرت آوای هنر بود و نه من، این هزینه از سوی این شرکت خصوصی و از محل درآمد کنسرت پرداخت می‌شود و باید توجه داشت شرکت آوای هنر با برج میلاد طرف قرارداد است و سالانه ده‌ها کنسرت در این سالن برگزار می‌کند... حدود ۱۸۰۰ نفر بلیت کنسرتم را خریداری کردند که مجموع پول این بلیت‌ها ۱۰۰ میلیون تومان شده است. به عنوان یک خواننده هزینه‌ای حدود ۱۰ تا ۱۵ میلیون تومان بابت اجرا دریافت می‌کنم... همانطور هم که پیش و حین برنامه اعلام شد، بخشی از دستمزد خودم را هدیه کرده‌ام به بنیاد خیریه اوتیسم که بچه‌های نازنین مبتلا به این بیماری را حمایت می‌کنند...‌».

اما بخش قابل نقد این گفت‌و‌گو آنجاست که این خواننده می‌گوید: «... دوستانی که این حرف‌ها را می‌زنند تشریف ببرند و از برخی از آقایان مداح که بنر‌ها و تبلیغات آن‌ها در اقصی نقاط شهر نصب می‌شود و بنا به گفته‌ها شرکت‌های خصوصی، دارند و صادرات و واردات انجام می‌دهند و در کار خرید و فروش کشتی هستند، بپرسند که این پول‌ها را از کجا آورده‌اند و هزینه این تبلیغات وسیع آن‌ها چگونه تأمین می‌شود‌...»!

عضو شورای شهر تهران ضمن توصیه به اینکه ‌جمعیت‌ها سراغ مداحان بروند، با بیان اینکه هیات‌های مذهبی در ماه محرم امسال ۶ میلیارد تومان از شهرداری تهران دریافت کرده‌اند، اظهار داشت: «کمد کار من از درخواست‌های همین حامیان عدالت که برای برگزاری هیأت‌های مذهبی خود در ماه محرم از ۸۰ تا ۱۲۰میلیون تومان هزینه طلب کرده‌اند، پر است! کسانی که برای هر شب عزاداری ۳۰ میلیون تومان هزینه دریافت می‌کنند، با این پول چه کاری می‌کنند، آیا عزاداری برای امام حسین (ع) پول می‌خواهد؟»

البته اینکه بدون استناد، اتهاماتی متوجه استاد مختاباد شود، قطعاً قابل پذیرش نیست و باید گروهی را که اتهامات مذکور را آن هم در قالب «نامه سرگشاده» مطرح کرده‌اند، ‌موآخذه کرد که حتی اگر سوء ذهنی داشته‌اند، چرا در قالب‌های معمول و غیرعمومی مطرح نکرده و خواستار شفاف سازی نشده‌اند تا خود، متهم به سیاسی کاری نشوند؟ اما سوای این رفتار، واکنش غیرمنطقی است که از استاد مختاباد بعید بود و انتظار می‌رفت به‌‌ همان توضیحات مرتبط با اتفاقات کنسرت بسنده شود و در پاسخ، به مداحان اهل بیت (آن هم به صورت عام) تعریض نشود.

بی‌گمان طرح این اتهامات ‌توسط مختاباد نیز محل توجیه ندارد، به ویژه مخاطب مشخصی برای اتهامات مطرح نشده و در شرایطی که به تازگی هجمه‌ نسبت به داوران کاهش یافته، حمله‌ای دیگر علیه کل روضه خوانان اهل بیت تلقی می‌شود و ‌ای کاش مختاباد حداقل صراحتاً مشخص می‌کرد، ضمیر مخاطب این اتهامات کدام مداح یا مداحان است تا هم زمینه پاسخگویی توسط این مداحان فراهم می‌شد و هم کل مداحان با چنین اتهام زنی با یک چوب، رانده نمی‌شدند. شاید بد نباشد در چنین مقاطعی که عصبانیت بر انسان غلبه می‌کند، با کظم غیظ ‌پاسخ داد تا چنین اتفاقاتی رخ ندهد و عده‌ای دیگر مورد ظلم قرار نگیرند.