حضرت امام خمینی(ره) در آغاز سال 65 اینگونه دعا کردند که خدایا! ما را در این سال نو از این حالی که داریم عوض کن. ما گرفتار هواهای نفسانی هستیم و تو میدانی، و تو میتوانی ما را نجات بدهی.
اگر دعوت به عمل صالح شده است، اگر دعوت به تهذیب نفس شده است، اگر دعوت به معارف شده است، تمام برگشتش به این است که آن نقطه اصلی را که در فطرت همه انسان ها هست، حجاب را ازش بردارند تا انسان برسد به او، و او معرفت حق است، مقصد عالی همین است.
انبیا نمیخواستند که جنگی باشد و نمیخواستند که دعوتی باشد به غیر از این دعوت، دعوت به گرفتن کشور و دعوت به این ها، هیچ وقت در آن ها نبوده است.
ما اگر چنانچه در این پیروزی ها که بحمد اللَّه به طور چشمگیر حاصل شده است، ما از آن راهی که انبیا دارند منحرف نشدیم، این سال نو بر ما مبارک است و ما پیروز هستیم و اگر خدای نخواسته، اینها اسباب یک غروری شد، اسباب یک دلبستگی به دنیا شد، ما هم بخواهیم یک توسعهای در کشورمان حاصل بشود، حکومتی بکنیم بر مردم، ما هم با سایر ابرقدرت ها فرقی نداریم، بلکه ما عقب تر از آنها هستیم.
آنها به صراحت حرف های خودشان را میزنند که ˈما میخواهیم دنیا را بگیریمˈ. این را میگویند که ˈما همه باید چیزهایی که منافع ماست محفوظ باشد و لو به لگدمال شدن همه کشورهاˈ. ما که این طور نمیگوییم، ما که خودمان را تابع اسلام میدانیم، اگر خدای نخواسته، در قلب ما این معنا باشد که ما هم یک قدرت زیادتری پیدا بکنیم، ما هم برای خودمان یک شخصیت بیشتری پیدا بکنیم، یک حکومتی بکنیم، توسعهای در مِلک خودمان حاصل کنیم، ما از آنها حالمان بدتر است، برای اینکه مساله ریا هم در کار میآید.
** از پیام امام خمینی(ره) به مناسبت آغاز سال 1365
