از جمله ویژگی‌های مسابقات روبو کاپ آزاد امسال، رشد چشمگیر شرکت‌کنندگان به ویژه در بخش دانش‌آموزی است؛ یعنی رقابتی سخت‌تر در این بخش که برنده شدن در آن را برای برگزیدگان دو چندان لذت بخش می‌کند.
به گزارش «تابناک»، نهمین دوره مسابقات بین‌المللی روبوکاپ آزاد ایران که با شرکت ۳۸۸ تیم در محل همیشگی نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران برگزار شد، جمعه شب پس از سه روز رقابت به کار خود پایان داد. این مسابقات در دو بخش دانشجویی و دانش‌آموزی با شرکت تیم‌های ایرانی و خارجی ۲۰ تا ۲۲ فروردین برگزار شد و در پایان تیم‌های بر‌تر هر بخش معرفی شدند.
از جمله برگزیدگان این مسابقات در بخش دانش‌آموزی، تیم فرزانگان ۲ از دبیرستان فرزانگان تهران است که در «نمایش موضوع آزاد» مقام قهرمانی را کسب کردند. به این بهانه به سراغ سرگروه این تیم رفتیم و گفت‌وگوی کوتاهی انجام دادیم که در ادامه می‌آید.
* خودتان را معرفی می‌کنید و بگویید چند سال دارید؟ـ ریحانه واحدی هستم، متولد 1377.
* و اعضای تیمتان؟
اعضای تیم خانم‌ها نسترن پورحافظی، مهسا بخشنده، فاطمه احمد‌نژاد، رعنا فضل‌هاشمی، پانته‌آ حسن‌نیا، سارا کاشفی‌پور، شهرزاد کیانی، سارا محمدی، شیوا فرمیهنی فراهانی، شبنم شجاع اردلان، هلیا ریوند و گیسو شمس هستند.
* چه پروژه‌ای ارائه دادید و کاربرد آن چیست؟ ـ پروژه ما، پروژه کاربردی در زمینه پزشکی و تجهیزات توانبخشی است که در سه بخش مکانیک، الکترونیک و کامپیوتر انجام شده است و هر یک از این زمینه‌ها در بخش‌های گوناگون این مجموعه به کار گرفته شده‌‌اند.
وقتی بر اساس نتایج نظرسنجی‌ها و مطالعات میدانی صورت گرفته، دریافتیم که بیشترین درصد آسیب و ناتوانی، مختص به زانو، انگشتان دست، گردن و مچ پا است، این پروژه را برای ساخت چهار دستگاه در زمینه توانبخشی هر یک از این اعضا کلید زدیم.
* عملکرد این دستگاه‌ها چگونه است؟این گونه است که پزشک یا متخصص، انواع تمرینات لازم را متناسب با ویژگی‌های هر نفر و شدت ناتوانی فرد، از طریق نرم‌افزار طراحی شده انتخاب کرده و پس از آن، دستگاه تمرینات مشخصی را روی عضو ناتوان اعمال می‌کند. این قابلیت برای رفع نقص نمونه‌های پیشین در زمینه ارتباط با کاربر و نیاز به حضور ارتوپد یا فیزیوتراپیست حین استفاده از دستگاه تبیین شده است.
به طور کلی در تمامی بخش‌های این پروژه تلاشمان این بوده که مشکلاتِ نمونه‌های مشابه موجود در بازار را رفع کرده و همچنین کاری کنیم که روند بهبود ناتوانی‌های مربوط به این اندام‌ها به آسانی و در کمترین زمان پیموده شود.
* انجام این پروژه چقدر زمان برد؟
از تیرماه سال ۹۲ تا مسابقات (iran open ۲۰۱۴) امسال تقریبا بیش از ۹ ماه می‌شود که گروه وقت خود را روی این پروژه گذاشته و حتی پنج شنبه‌ها و ایام عید هم به مدرسه می‌رفتیم تا کارهای آن را به پایان برسانیم.
* حامیان و مربیان شما چه کسانی بودند؟غیر از دبیرستان فرزانگان ۲، حامی مادی دیگری نداشتیم که جا دارد از همین جا از همه معلمان، کارکنان و دوستان که برای رسیدن مجموعه به این هدف کمک بزرگی به ما کردند قدردانی کنم و همچنین از آقایان فرشید فرزان، محمدرضا ساکی، سید محمد فاضل شکرآبی و مسئولین بخش پژوهش دبیرستان فرزانگان ۲ و در نهایت از خانواده همه بچه‌ها تشکر کنم.
* کار روی پروژه تأثیری روی تحصیل شما داشته؟ در سال، کلاس‌های درس روند عادی داشته، ولی پنجشنبه‌ها را به مدرسه می‌رفتیم و با کمک استاد‌ها روی پروژه کار می‌کردیم. تعطیلات عید را هم هر روز در مدرسه بودیم و تنها هفته مسابقات بود که همگی از درس عقب افتادیم.
* و سخن پایانی؟ باید از خانواده‌ام تشکر کنم که با همه وجود برای من زحمت کشیده و در این راه لحظه‌ای مرا تنها نگذاشته و تنها تکیه‌گاه من بودند. این تشکر حتی جبران لحظه‌ای از محبت‌های آن‌ها نخواهد بود.
پس از آن از مسئولان می‌خواهم برای ادامه تحصیل در مدارج بالاتر به اعضا گروه توجه ویژه داشته باشند.
خب اینم رفت خارج از کشور زندگی کنه!!! 
متاسفانه آموزش و پرورش به مدارس سمپاد (علامه حلی - فرزانگان - کلا تیزهوشان) به عنوان محلی برای کسب درآمد نگاه می کند. ای کاش از والدین این دانش آموزان سوال می شد که برای تحصیل این عزیزان تیز هوش در دبیرستان دولتی فرزانگان چند میلیون پرداخت کرده اند؟