پرونده اجرای زنده آلبوم «چرا رفتی» به خوانندگی همایون شجریان و آهنگسازی تهمورس پورناظری پس از دوازده اجرا در شرایطی بسته که گردش مالی سنگین این اجرا در حوزه موسیقی، تقریباً بی‌سابقه بود و حتی با لحاظ کردن تورم، دست کم در یک دهه گذشته چنین استقبال گسترده ای از هیچ کنسرتی اینچنین ندیده ایم؛ اما این استقبال سنگین نشانه چیست؟
به گزارش «تابناک»، تالار وزارت کشور روزگاری حتی میزان جشنواره موسیقی فجر بود و به عنوان وسیع‌ترین سالن دارای امکان اجرای موسیقی ـ هرچند صدای سالن فاقد استانداردهای ایده‌آل برای برنامه‌های موسیقایی است ـ مورد بهره برداری قرار می‌گرفتند و هنوز برخی اجراهای پرجمعیت در این تالار به فراموشی سپرده نشده اما در چند سال اخیر این سالن تعطیل شده بود و بزرگ‌ترین سالن برای اجراهای موسیقی سالن برج میلاد با ظرفیت دو هزار صندلی بود.
یکی
از مهم‌ترین دلایل تعطیلی کنسرت‌ها در تالار بزرگ وزارت کشور، ترافیک سنگین و مصائبی بود که با هر اجرا در اطراف میدان فاطمی شکل می‌گرفت و به واسطه نبود پارکینگی متناسب با ظرفیت بیش از ۳۰۰۰ صندلی این سالن، مدیریت حمل و نقل بسیار دشوار می‌شد و افزون بر این، مدیریت اشخاص حاضر در کنسرت نیز به واسطه شکل سالن اندکی دشوار بود و هست اما به تازگی و پس از چند سال این چالش‌ها مرتفع شده و از تیرماه بار دیگر سالن فعال شده است.
اجرای آلبوم معتبر «چرا رفتی» اثر تهمورث پورناظری و با نوای همایون شجریان، قرار بود سه روز و هر روز در دو سانس، نخستین برنامه وسیعی باشد که در این بازگشایی صورت پذیرد؛ اما پیش فروش ۱۹ هزار بلیت برای این کنسرت در تیرماه، باعث شد، اجرا‌ها افزایش یابد و پی در پی تمدید شود تا اینکه سرانجام «چرا رفتی» دوازده اجرا داشته باشد و در مجموع ۳۸ هزار بلیت برای این دوازده اجرا به فروش رفته باشد که با یک حساب سرانگشتی به درآمدی حدود ۲.۵ میلیارد تومان بدون در نظر گرفتن درآمد حاصل از اسپانسرهای این برنامه می‌رسیم.
افزون بر این، در این اجرا‌ها، طیف وسیعی از چهره‌های مطرح به کنسرت شجریان آمدند و در این شب‌ها محمدرضا شجریان، علی جنتی، محمدجواد ظریف، انوشیروان روحانی، کیخسرو پورناظری، لوریس چکناواریان، بیژن بیژنی، بیژن کامکار، نجمه تجدد، بهمن فرمان‌آرا، حمید نعمت الله، داریوش فرهنگ، گلاب آدینه، شیرین بینا، صابر ابر، سپند امیرسلیمانی، پیمان قاسم‌خانی، سیامک انصاری و... به دیدن این کنسرت نشستند.
اما چرا چنین استقبالی از سوی عموم و خواص از این کنسرت شد؟
آلبوم «نه فرشته‌ام، نه شیطان» در استودیوهای ام دی‌ام استانبول، راسل لس آنجلس، فانتزی برکلی و استودیوهای شمس و بل تهران ضبط و توسط «تهمورس پورناظری» و «دیوید گارنر» تنظیم شده است. «شجاعت حسین خان» استاد نامدار ساز سیتار اشاره کرد که در آلبوم افسانه شو هم با تهمورث پورناظری همکاری کرده بود، «پدروائو ستاچه» نوازنده سازهای بادی و «جیمی جانسون» نوازنده گیتار باس از دیگر هنرمندان هستند که با بودجه‌ای ۲۰۰ هزار دلاری تولید و با اقبال عمومی در کشور روبه رو شد.
این کیفیت اثر هرچند در اجرای زنده مورد توجه قرار نگرفت و نوازندگان اصلی برای اجرا به ایران آورده نشدند و نوازندگان داخلی، اجرای ساز‌ها را بر عهده داشتند، کیفیت اثر آنچنان بالا بود که مردم به امید شنیدنش بلیت‌های نسبتاً گرانقیمت این کنسرت را بخرند.
این کنسرت یک پیام مشخص داشت و آن هم تأکید بر نقش کیفیت و نوآوری در موسیقی سنتی کشورمان در افزایش فروش آلبوم‌های موسیقی و بلیت فروشی کنسرت‌هاست.
مردم ایران مشتاق شنیدن حرف تازه در موسیقی اصیل ایران زمین هستند و این حرف نو بود که بیان باکیفیتش، برای مشتاقان موسیقی آنچنان جذاب بود که چنین استقبالی از اجرای «چرا رفتی» داشتند و در واقع در همین دوران هم که موسیقی از اولویت‌های اقتصادی معمول مردم نیست، ارائه اثری باکیفیت و استاندارد جهانی، اقبال وسیع مردم را در پی خواهد داشت و مردم تفاوت آلبوم ۵۰ میلیون تومانی با آلبوم ۲۰۰ هزار دلاری را به خوبی درک می‌کنند و سرمایه گذاری در این بخش، بازدهی اقتصادی خواهد داشت.
