پایگاه خبری صهیونیستی «عاروتص شوع»، مدعی شده در سفر هفته اخیر محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین به مصر، عبدالفتاح السیسی، رئیس جمهوری این کشور به عباس پیشنهاد طرحی را داده که در سابق (سال ۱۹۵۶) نیز مطرح بوده و بنا بر آن در ازای اعطای بخشی از صحرای سینا در مصر به فلسطینی‌ها و الحاق آن به کرانه باختری، فلسطینی‌ها از فلسطینی بودن کرانه باختری و بازگشت به مرزهای اشغالی ۱۹۶۷ چشم بپوشند.
به گزارش «تابناک»، منابع خبری رژیم اسرائیل به نقل از رادیو ارتش اسرائیل مدعی شده‌اند که مطابق این پیشنهاد، ۱۶۰۰ کیلومتر مربع از صحرای سینا که همجوار با غزه است، به تشکیلات خودگردان واگذار می‌شود تا آن‌ها بتوانند کشور فلسطینی را پنج برابر مساحت غزه ایجاد کنند و در مقابل، تشکیلات خودگردان نیز از درخواست برای عقب‌نشینی اسرائیل به مرزهای ۱۹۶۷ صرف‌نظر کند.
بنا بر این ادعا، السیسی پیشنهاد کرده، آوارگان فلسطینی اجازه یابند در این «غزه جدید و وسیع» سکونت یابند که عاری از سلاح خواهد بود؛ افزون بر این، شهرهای فلسطینی در کرانه باختری نیز از خودگردانی برخورداز خواهند بود و کنترل آن‌ها کاملا در دست تشکیلات خودگردان قرار خواهد گرفت که در این صورت، تشکیلات خودگردان نسبت به زمانی که اسرائیل با واگذاری کل کرانه باختری موافقت می‌کرد نیز قلمرو بیشتری در اختیار خواهد داشت.
ادعا شده که نتانیاهو، نخست وزیر رژیم اسرائیل از این پیشنهاد مطلع است و آمریکا نیز برای اجرایی شدن آن چراغ سبز نشان داده است. ناگفته نماند که در این باره، طرح مشابهی چند سال پیش از سوی گیورا آیلاند از طراحان برجسته امنیتی اسرائیل نیز مطرح شده بود، ولی مصر آن را رد کرده بود.
هرچند این خبر اکنون مورد توجه قرار گرفته و از سوی رسانه‌های اسرائیلی برجسته شده، تایمز اسرائیل از چند روز پیش با درج آن به مخالفت محمود عباس با آن اشاره کرده است.
این رسانه اسرائیلی مدعی شده است که یکشنبه هفته گذشته، محمود عباس در یکی از نشست‌های جنبش فتح اظهار داشته که یک مقام ارشد مصری چنین پیشنهادی به وی کرده است.
خبرگزاری مهان به نقل از وی نوشته است: «مصری‌ها آماده‌اند همه آوارگان فلسطینی را بپذیرند تا داستان آوارگان پایان یابد».
از عباس نقل شده این پیشنهاد نخستین بار در سال ۱۹۵۶ از سوی دولت مصر مطرح شده و با خشم رهبران نظامی و فکری وقت فلسطینی روبه‌رو شده است.
در ادامه از عباس نقل شده است که «اکنون دوباره این پیشنهاد مطرح شده است، یک مقام ارشد مصر به من گفت: باید پناهگاهی برای فلسطینی‌ها پیدا شود و ما آماده این کار هستیم. این موضوع به طور خصوصی به من گفته شد ولی غیرمنطقی است که مشکل ما با هزینه مصر حل شود. ما این کار را نخواهیم کرد».
عباس گفته است که اگر راه اسرائیل برای این کار باز گذاشته شود، غزه به دولت فلسطینی تبدیل خواهد شد و در مقابل کرانه باختری تنها یه منطقه خودگردان باقی خواهد ماند.
گزارش‌ها حاکی از این است که السیسی به عباس گفته است: «تو اکنون هشتاد سال داری و اگر این پیشنهاد را نپذیری، جانشین تو خواهد پذیرفت»!
منابع اسرائیلی مدعی شده‌اند که این نخستین بار نیست که عباس با این گونه روش‌ها برای حل مسأله فلسطینی‌ها مخالفت می‌کند. در ان زمان عباس خواستار این شده بود که به فلسطینی‌هایی که از سوریه آواره شده‌اند اجازه داد شود، وارد کرانه باختری شوند ولی نتانیاهو این کار را به این منوط کرد که فلسطینی‌ها از حق خود برای بازگشت به سرزمین‌هایی که اکنون در اشغال رژیم اسرائیل است، صرف‌نظر کنند.
این فضاسازی علیه مردم فلسطین و حقوق آن‌ها در حالی صورت می‌گیرد که حتی با فرض پذیرش چنین پیشنهادی از سوی محمود عباس، دیگر گروه‌های فلسطینی حاضر نخواهند بود از حق آوارگان فلسطینی برای بازگشت به سرزمین اصلی خود صرف‌نظر کنند.
افزون بر این، پیشنهاد احتمالی السیسی تنها پاسخی ناقص به یکی از مشکلات موجود در منازعه فلسطینی ـ اسرائیلی است و به موضوع مهمی مانند سرنوشت قدس اشغالی پاسخ نمی‌دهد. حتی سازشکار‌ترین فلسطینی‌ها هم علاوه بر اینکه خواهان تشکیل دولت فلسطینی به پایتختی قدس شرقی هستند و بنا بر قطعنامه‌های شورای امنیت، قدس شرقی را منطقه‌ای اشغالی می‌دانند، بلکه حاضر نیستند به پایتخت شدن قدس برای رژیم اسرائیل تن دهند.
ضمن اینکه حل مسأله غزه با هزینه مصر، راه را برای تکرار سناریویی مشابه در کرانه باختری باز می‌کند و آن هم ادغام کرانه باختری در اردن و از بین بردن کامل موضوع کشور فلسطینی است. به همین دلایل است که نه تنها گروه‌های مقاومت، بلکه حتی محمود عباس هم بعید است به چنین سناریویی تن دهند؛ افزون بر این هر اقدام یک جانبه عباس در این باره، دولت واحد فلسطینی را که به تازگی بر سر تشکیل آن توافق شده، دچار فروپاشی خواهد کرد. گروه‌های مقاومت حاضر در غزه پس از شرایط خاص پایان جنگ اخیر با رژیم اسرائیل با محبوبیت روزافزونی روبه‌رو هستند و این، شانس پذیرفتن پیشنهاد مصر را به حداقل کاهش خواهد داد.
حالا این وسط چه چیزی به مصر می رسد که حاضر به این کار بشود؟