برندسازی در سینمای ایران در حال اوج گرفتن است و در آخرین رخداد در این
زمینه، پوران درخشنده نام فیلم جدیدش را تغییر داد تا غیرمستقیم از
برند فیلم سابقش در گیشه نیز بهره‌برداری کند؛ رخدادی که به نظر می‌رسد در
سال‌های آینده بیش از اکنون نیز مرسوم شود و فیلم موفقی نباشد که قسمت دوم
یا سومش ساخته نشود.
به گزارش «تابناک»، برندسازی در سینما، یکی از روش‌های معمول در سینمای تجاری جهان و به ویژه در هالیوود است. برخی برند‌ها نظیر «بت من» و «سوپرمن» در آمریکا یا «جیمز باند» در انگلیس دهه‌های پیاپی است که استمرار داشته و تا زمانی که سودآوری داشته باشند، بر آن‌ها دنباله‌هایی ساخته می‌شود؛ اما لزوماً بلاک باسترهای برآمده از کمیک استریپ‌ها نیستند که چنین سرنوشتی می‌یابند و تقریباً هر فیلمی که در گیشه موفق شود، باید در انتظار قسمت دومش بود.
این روند ادامه ساختن بر فیلم‌های موفق در گیشه تا هنگامی ادامه خواهد داشت که یک فیلم دیگر موفقیت گذشته را نداشته باشد و در غیر این صورت برنامه ریزی برای تبدیل یک فیلم به سه‌‌گانه نیز ریخته می‌شود، کما اینکه پس از موفقیت کم‌سابقه سه گانه «ارباب حلقه‌ها»، برنامه ریزی از همان ابتدا برای ساخت یک سه گانه با نام «هابیت» در ادامه «ارباب حلقه‌ها» صورت پذیرفت و در این راستا، این مجموعه نیز موفقیت چشمگیری تا این مقطع داشت.
با این حال، این ظرفیت اقتصادی در ایران آنچنان جدی گرفته نشد و نخستین بار «کلاه قرمزی» بود که دومین قسمتش ساخته شد و پس از «کلاه قرمزی و پسرخاله» (۱۳۷۳)، «کلاه قرمزی و سروناز» (۱۳۸۱) و سپس کلاه قرمزی و بچه ننه (۱۳۹۱) به عنوان سومین قسمت از این مجموعه توسط ایرج طهماسب و حمید جبلی ساخته شد و در این میان چندین سریال تلویزیونی نیز آماده شد که برای جبلی و طهماسب دستاورد مالی بزرگی داشت.
اما این برندسازی چندان جدی گرفته نشد تا آنکه نوبت به مسعود ده‌نمکی رسید. او پس از ساخت اخراجی‌ها ۱، قسمت‌های دوم و سوم این مجموعه را ساخت و سپس بر وزن همان فیلم رسوایی و سپس معراجی‌ها را ساخت. او بهترین استفاده قابل تصور از برند را در سینمای ایران کرد تا دیگران نیز سراغ همین رویکرد بروند و آهسته آهسته نگاه‌ها به برند‌ها جدی‌تر شود.
هرچند قرار بود «نیش زنبور۲» و «سن پیترزبورگ ۲» ساخته شود، تاکنون تنها «شهر موش‌ها ۲»، «آتش بس ۲» و «قصه‌ها» ساخته شد که فیلم‌هایی در دنباله آثار پیشین کارگردان‌هایشان هستند و دو فیلمی که از این سه فیلم اکران شده‌اند، در گیشه تجربه موفقی داشته‌اند و حال «شهر موش‌های ۳» و «آتش بس ۳» نیز فیلم‌هایی است که در مسیر تولید هستند.
در همین راستا، پوران درخشنده کارگردان فیلم «هیس! دختر‌ها فریاد نمی‌زنند» که این روز‌ها مشغول تکمیل فیلم‌نامه جدید خود است، فیلم جدیدش که به موضوع طلاق ارتباط دارد و با نام قبلی «خانم مال معرفی کنید» بود، به «هیس! عشق خواب است» تغییر داد تا از برند فیلم پیشینش که در گیشه موفق بود، بهره‌برداری کند؛ اتفاقی که نتایجش از هم‌اکنون پیش‌بینی می‌شود.
در این باره باید گفت، ایده برندسازی در سینمای ایران به سمت و سویی می‌رود که بعید است در سال‌های آینده، فیلمی موفق در گیشه باشد که به قسمت دوم یا سوم نرسد. این یکی از بدیهی‌ترین رویکردهای مورد انتظار برای اقتصاد سینمای ایران در کنار اصلاح ساختار پخش بود؛ رویدادی که خیلی دیر اما بسیار سریع در حال تحقق است و به گردش چرخ‌های صنعت کوچک سینمای ایران کمک ویژه‌ای خواهد کرد.
با این حال در این زمینه نیز فیلم‌سازان باید حساب‌شده کار کنند و از زیاده‌روی در این زمینه بپرهیزند، زیرا برند به همان سرعتی که شکل می‌گیرد، می‌تواند نابود شود. در این زمینه نباید فراموش کرد، ۲۳ قسمت فیلم‌های «جیمز باند» در بیش از شصت سال ساخته شده و درباره دیگر فیلم‌های سینمایی دنبال‌دار که ادامه حیات یافته نیز چنین است. دیگر آنکه در حدود ۴۷ سال عمر سینمایی «بت من»، تنها هفت فیلم سینمایی ساخته شده و این مدیریت برند، باعث ادامه حیات این برند‌ها شده است.
برند سازی راه مشخصی دارد