اعتبار توافق جامع هسته‌اي در گرو چیست؟

جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز نوشت:

درحالي كه فقط يك هفته به پايان مهلت مذاكرات هسته‌اي ايران و 1+5 باقي مانده، فعاليت‌هاي موافقان و مخالفان شدت گرفته است. موافقان حل و فصل نهائي مسأله هسته‌اي ايران تلاش مي‌كنند توافق‌هاي كلي در توافق‌نامه جامع ثبت شود و در تاريخ مقرر كه سوم آذر ماه آينده است به امضاء برسد و مخالفان نيز تلاش مي‌كنند مانع اين كار شوند.

در اين ميان، تشريح بعضي مقولات براي افكار عمومي توسط رسانه‌هاي مستقل و صاحبنظران خيرخواه و منصف ضرورت دارد. زيرا آمادگي مردم براي پذيرش واقعيت‌ها مي‌تواند مقدمه خوبي براي هر اتفاقي باشد كه بر مصالح جامعه منطبق است. اين ضرورت، هنگامي مشخص‌تر مي‌شود كه به تلاش بي‌وقفه مخالفان حل و فصل نهائي مسأله هسته‌اي براي ممانعت از امضاء توافق نامه جامع و پايان يافتن اين ماجرا توجه دقيق نمائيم. اين تلاش‌ها به ويژه در بخش رسانه‌اي آن، كه متأسفانه با بي‌انصافي‌هاي زيادي همراه است، از ميزان متعارف فراتر رفته و به نوعي لشكركشي براي سركوب كردن هر نوع حركتي كه در جهت پايان دادن به اين ماجراي طولاني و مضر صورت مي‌گيرد تبديل شده است. قوياً معتقديم اظهارنظرهاي موافق و مخالف در تمام مسائل به ويژه مسائل مهم و حياتي، كه مسأله هسته‌اي يكي از آنهاست، حق همگان است و نبايد مانع آن شد. در عين حال، بر اين واقعيت نيز تأكيد داريم كه اظهارنظرها نبايد از چارچوب انصاف خارج شود و به مصالح كشور و منافع ملي لطمه وارد نمايد. درست در همين نقطه است كه روشن ساختن واقعيت‌ها براي افكار عمومي ضرورت مي‌يابد.

يكي از مقولات مهمي كه بايد افكار عمومي در جريان آن قرار داشته باشد، پاسخ به اين سؤال است كه آيا مذاكره بايد به نتيجه "برد - برد" برسد يا فقط يك طرف بايد "برد" كند و طرف ديگر حتماً بايد باخت را تحمل نمايد؟

طبيعي است هر يك از طرفين مذاكره دوست دارند "برد" با آنها باشد و طرف مقابل، باخت را بپذيرد. بنابر اين، هر جا كه مذاكره‌اي باشد هر طرف تلاش مي‌كند پيروز شود و طرف مقابل را شكست بدهد. اما از آنجا كه چنين نتيجه‌اي هميشه قابل دست‌يابي نيست، بايد معياري براي واقعي ساختن مذاكرات در نظر گرفته شود. اين معيار،‌ فقط مي‌تواند رعايت قانون باشد.

در موضوع حقوق هسته‌اي ملت‌ها، آنچه مي‌تواند به عنوان معيار،‌ محور مذاكرات قرار بگيرد مقررات آژانس بين‌المللي انرژي اتمي است. بنابر اين، اگر در مذاكرات ايران و 1+5 كليه حقوق هسته‌اي ايران طبق مقررات آژانس بين‌المللي اتمي تأمين شود، بايد نتيجه اين مذاكرات را مثبت دانست. در اين ميان، طبعاً طرف مقابل نيز از اينكه مطمئن مي‌شود ايران مقررات آژانس را رعايت مي‌كند، خواسته خود را تأمين شده مي‌يابد.

در چنين وضعيتي است كه مي‌توان گفت طرفين "برد" كرده‌اند و عنوان "برد - برد" در اين وضعيت، ضمن اينكه يك عنوان صحيح است، به زيان هيچيك از طرفين نيست. از آنجا كه طرف ايراني، از رئيس‌جمهور گرفته تا رئيس گروه مذاكره كننده و اعضاء گروه همگي بارها اعلام كرده‌اند كه خط قرمزهاي ترسيم شده توسط رهبر معظم انقلاب را رعايت نموده و از هيچ حقي از حقوق ملت چشم پوشي نكرده‌اند و نخواهند كرد، طبعاً بايد مطمئن باشيم كه معيار مورد نظر در مذاكره توسط طرف ايراني رعايت شده است. اين اطمينان هنگامي بيشتر مي‌شود كه گروه مذاكره كننده ايراني با روشن‌ترين عبارات مورد تأييد رهبري قرار گرفته‌اند.

مقوله مهم ديگر، پاسخ به اين سؤال است كه آيا لازم است عموم مردم در جريان مذاكرات و توافقات باشند يا نه؟

طبيعي است كه هيچيك از جزئيات و زواياي مذاكرات و توافقات براي هميشه پنهان نخواهد ماند و در زمان لازم همگان در جريان همه چيز قرار خواهند گرفت. اينكه تا پايان مذاكرات و رسيدن به توافق جامع، جزئيات توافقات و مذاكرات اعلام نشود، با توجه به اينكه يك تصميم حكومتي اتخاذ شده توسط نظام است، هيچ منافاتي با حقوق ملت ندارد. در جريان جنگ تحميلي و در بسيار مسائل ديگر نيز تصميماتي از اين قبيل گرفته مي‌شد كه به نفع مصالح عمومي بود. روشن است كه اين جزئيات براي هميشه پنهان نمي‌مانند و هنگامي كه مسئولين نظام صلاح بدانند دسترسي به آنها براي عموم ميسر خواهد بود. بدين ترتيب، هياهوي افرادي كه به بهانه عدم انتشار جزئيات مذاكرات و توافقات، گروه مذاكره كننده را زير سؤال مي‌برند، فقط يك مغالطه و كاملاً فاقد منطق عقلاني است. بخشي از اين مغالطه همانست كه بعضي نمايندگان مجلس گفته‌اند نخست‌وزير اسرائيل از توافق‌ها خبر دارد، ولي ما خبر نداريم! پاسخ اينست كه نخست‌وزير رژيم صهيونيستي با اصل اينكه ايران بتواند به يك موفقيت برسد مخالف است و از كليات اطلاعاتي كه وزير خارجه آمريكا در اختيار او قرار داده خشمگين شده و آن سخنان را گفته است. حيف است شما خود را با كسي كه در صف اول دشمنان ملت ايران و بدخواهان نظام جمهوري اسلامي قرار دارد مقايسه كنيد.

و سومين مقوله، ميزان اعتبار و استحكام توافقي است كه صورت مي‌گيرد. از آنجا كه گروه مذاكره كننده ايراني از آغاز كار تا امروز و تا پايان همواره در چارچوب رهنمودهاي رهبري عمل كرده و خواهد كرد، طبعاً توافقي كه حاصل مي‌شود، ‌در همين چارچوب خواهد بود و به همين دليل مي‌تواند از استحكام بالائي برخوردار باشد. بدين ترتيب، افرادي كه به شكل‌هاي مختلف تلاش مي‌كنند عملكرد گروه مذاكره كننده را زير سؤال ببرند، به راه خطا مي‌روند.

نكته جالب اينست كه عموم مردم از عملكرد گروه مذاكره كننده رضايت دارند و خواهان حل و فصل نهائي مسأله هسته‌اي مي‌باشند. بنابر اين، كساني كه تلاش مي‌كنند مانع توافق جامع شوند و براي رسيدن به اين هدف خود از اهرم‌هائي همچون مجلس شوراي اسلامي استفاده مي‌كنند بايد به اين واقعيت توجه داشته باشند كه نتيجه مذاكرات، اعتبار خود را از رهبري و مردم مي‌گيرد،اعتباري كه با چنان اهرم‌هائي نمي‌توان آن را زير سؤال برد. منافع ملي و مصالح عمومي ايجاب مي‌كند همگان به تصميم نظام در مورد نتايج مذاكرات هسته‌اي پاي‌بندي نشان دهند و وحدت كلمه خود را در اين زمينه، كه يكي از مهم‌ترين موضوعات ملي است، به ظهور برسانند.