بدون شک منابع کره زمین بی‌پایان نیست و دیر یا زود، زمانی خواهد رسید که این منابع به پایان برسد که البته با توجه به رشد سریع تکنولوژی، افزایش جمعیت کره زمین و مصرف بی‌رویه منابع، این زمان چندان دور هم نیست؛ اما زمانی که این منابع به پایان برسد و حیات بشر روی کره زمین به خطر افتد، آن زمان تنها علم است که می‌تواند تضمینی برای ادامه بقای بشر باشد؛ علمی که شاید پایه‌های آن از هم اکنون و به تدریج گذاشته شده باشد.
به گزارش «تابناک»، شاید البته کمتر کسی متوجه این موضوع شده باشد و از هم اکنون آمادگی بشر را برای آن زمان ضروری و لازم بداند. بدون شک بیل‌گیتس، خالق مایکروسافت یکی از این معدود افرادی است که اعتقاد خود به علم را در نجات دنیای حاضر و آینده با اقدام اخیر خود به خوبی نشان داده است.
داستانی که حتما شما نیز از آن با خبر شده‌اید، از این قرار است که وی به تازگی یک لیوان از آبی را نوشیده که تا چند دقیقه قبل از آن عملا فاضلاب انسانی بوده است. فاضلابی که با یک دستگاه با نام Omniprocessor – طراحی شده در پروژه‌ای از سوی شرکت جانکی بایو انرژی – به آب آشامیدنی تبدیل شده است. در واقع هدف کل این پروژه که از سوی بنیاد بیل و ملیندا گیتس حمایت مالی شده، تولید آب آشامیدنی و الکتریسیته از فاضلاب انسانی با دستگاه Omniprocessor است.
نیازی نیست بگوییم بیل گیتس فردی است که پولش را جای دیگری به غیر از دهانش هم می‌گذارد. اکنون ثروتمند‌ترین مرد روی زمین ـ که البته ۹۵ درصد از درآمد حدود ۸۲ میلیارد دلاری خود را بعد از مرگ وقف خواهد کرد ـ آبی را می‌نوشد که درباره آن می‌گوید: مانند هر آب دیگری که پیش از این نوشیده بودم، گوارا بود.
قرار است این دستگاه و پروژه آب آشامیدنی
میلیون‌ها انسانی را که اکنون در جهان توسعه نیافته به آب آشامیدنی سالم دسترسی
ندارند، تأمین کند. بیل گیتس در مطلبی که در وبلاگ خود – اینجا – در همین باب
گذاشته، می‌گوید: فاضلاب‌ها سالیانه آب آشامیدنی میلیون‌ها انسان را آلوده می‌کند
که تبعات فاجعه باری دارد. این آب آلوده سالیانه هفتصد هزار کودک را به کام مرگ
می‌برد و بسیاری دیگر را با آسیب‌های جسمی و ذهنی مختلف روبه‌رو می‌سازد.
شاید همین موضوع است که گیتس را وا‌می‌دارد از پروژه‌ای حمایت کند که به گفته خود وی، منجر به تولید دستگاهی است که نسل بعدی آن روزانه برابر با ۸۶ هزار لیتر آب آشامیدنی سالم به همراه ۲۵۰ کیلووات الکتریسیته را از فاضلاب ۱۰۰ هزار انسان تولید می‌کند؛ دستگاهی که خود انرژی لازم برای کار را تأمین می‌کند.
همان گونه که گفته شد، Omniprocessor توسط تیمی مهندسی از شرکت جانکی بایو انرژی در سیاتل طراحی و تولید شده و بنیاد گیتس از این پروژه و ساخت دستگاه حمایت مالی کرده است. هدف نهایی نیز این است که این دستگاه به دستگاهی نه چندان گران قیمت برای کشورهای متوسط و فقیر که دسترسی به آب آشامیدنی سالم ندارند، تبدیل شود. قرار است نسخه آزمایشی این دستگاه برای اولین بار در سنگال در سال جاری شروع به کار کند.
اما صرف‌نظر از مباحث فنی و اقتصادی پیرامون این موضوع، آنچه بااهمیت است، اقدام متهورانه بیل گیتس است؛ اقدامی که ناشی از اعتقاد راسخ به علم و راه‌هایی است که پیش پای بشر می‌گشاید. شاید کمتر کسی از ما بتواند به سادگی یک لیوان آبی را بنوشد که می‌داند تا چند دقیقه قبل فاضلاب بوده است، چه رسد به اینکه ثروت و سرمایه خود را روی چنین پروژه‌ای نیز صرف کند.
واقعیت آن است که چه بیل گیتس را دوست داشته باشیم یا وی را ثرتمندی یک درصدی بدانیم، باید اعتراف کنیم که امثال وی در دنیای امروز ما منحصر‌بفرد هستند؛ کسانی که حتی اگر دغدغه شهرت نیز دارند، اما در کنار این دغدغه، زندگی را برای سایر هم‌نوعان خود ساده‌تر نیز میکنند.
این افراد شاید آینده را جلوتر از همه ما میبینند و با اعتقادی که به علم دارند، سرمایه خود را برای نشان دادن قدرت علم و ایجاد راحت برای انسان امروز و آینده به کار میبرند. حتی اگر هدف از چنین نمایش‌هایی، صرفا کسب شهرت نیز باشد، نتایج آن برای سایر انسانها خوشایند و قابل تمجید است.
دمش گرم... 
شما هم بفرما ! 
