«انصارالله در آرزوي حمله زميني آل سعود» عنوان يادداشت روز روزنامه کيهان به قلم جعفر بلوري است که مي‌توانيد آن را در ادامه بخوانيد:
تجاوز رژيم نامشروع آل سعود به يمن و کشتار زنان و کودکان بي‌دفاع اين کشور، از جمله تحولات مهم و تاسف بار اين روزهاي منطقه است که متاسفانه، برخي کشورهاي منطقه با آن همراه شده‌اند. عربستان که بدون اجازه آمريکا و رژيم صهيونيستي آب نمي‌خورد، با چراغ سبز اين دو و همراهي يک «ائتلاف اجاره‌اي»، -به خيال خام خود- در حال يکه تازي در يمن است. کشتار نزديک به 1000 نفر از مردم بي‌دفاع و مظلوم يمن اما، تمام افتخار اين ائتلاف از حدود سه هفته تجاوزگري است.
مدتي است، اين ائتلاف دلاري، زمزمه حمله زميني به يمن را هم بر سر زبان‌ها انداخته و مدام در حال خط و نشان کشيدن براي مردم مظلوم اين کشور است. تلاش آل سعود براي وسوسه پاکستان، به طمع افتادن پاکستان است که گويا دلارهاي نفتي بخش ديگر ماجرا بود. 200 ميليارد دلار براي ژنرال کودتاچي مصري... حقيقتا وسوسه‌انگيز است. نيست؟ اگر چه، تصميم عاقلانه روز جمعه پارلمان پاکستان، مانع از ورود اسلام آباد به جنگ نيابتي عربستان شد و بزرگترين اميد رياض را به ياس بدل کرد.
اما آيا عربستان و ارتش اجاره‌اي‌اش خواهند توانست به اهداف خود در يمن دست يابند؟ آيا حمله زميني به اين کشور صورت خواهد پذيرفت؟ و... در اين يادداشت سعي داريم پس از يافتن پاسخي هرچند کوتاه براي اين سوال‌هاي متداول، پاسخي نيز به اتهامات رياض عليه آنچه«مداخلات تهران در يمن» ناميده بدهيم. اتهاماتي که با گذشت زمان و علني‌تر شدن شکست سعودي‌ها، روز به روز بيشتر و تندتر مي‌شود.
عربستان براي اين جنگ‌افروزي، چند دليل مطرح کرده است از جمله اينکه گفته، اين حمله را به درخواست «عبد ربه منصور هادي»، رئيس جمهور مستعفي و فراري يمن ترتيب داده است. به گفته رياض، چون منصور هادي از آنها خواسته به اين کشور حمله کنند، آنها نيز اطاعت کرده‌اند! اين رژيم همچنين مدعي شده، براي نجات مردم يمن و خارج کردن آن از «اشغال ايران» دست به اين حمله زده است!
به قول سيد حسن نصرالله، رهبر شجاع حزب‌الله لبنان، بزرگترين دروغي که سعودي‌ها درباره اين حمله نظامي بر زبان رانده‌اند، همين دو موردي است که نام برديم. اگر سرنوشت مردم مسلمان کشوري براي سعودي‌ها مهم است، اين کشور تا کنون بايد بارها عليه رژيم کودک کش صهيونيستي ائتلاف تشکيل مي‌داد و پاره تن اسلام، فلسطين را نجات مي‌داد. اين رژيم فرتوت اما نه تنها چنين نکرده بلکه، به گفته مقامات رسمي رژيم صهيونيستي، اسرائيل به درخواست همين کشورهاي مرتجع عربي- بخوانيد عربستان و امثالهم- به غزه و لبنان حمله کرده است تا «مقاومت» را- به خيال خام خود- ريشه کن کند. اصولا تجاوز سعودي‌ها به يمن نيز، با همين هدف صورت مي‌گيرد؛ يعني جلوگيري از گسترش مقاومت. اين يک تحليل نيست؛ خبري است که وزير دفاع آل سعود لابلاي تشريح دلايل حمله بر يمن به زبان راند آنجا که گفت توان ديدن يک حزب الله لبنان ديگر در همسايگي‌اش را ندارد. بنابر اين توهم «نابودي مقاومت» مهم‌ترين و اصلي‌ترين هدف ائتلاف سعودي صهيونيستي از تجاوز به يمن است.
و اما در پاسخ به ادعاي مداخله ايران در يمن و اينکه ايران اين کشور را اشغال کرده است، به دو جمله از رهبر معظم انقلاب اکتفا مي‌کنيم و مي‌گذريم. رهبر انقلاب در پاسخ به ادعايي مشابه درباره بحرين فرمودند:
«حکام بحرين ادعا کردند که ايران در قضاياى بحرين دخالت مي‌کند. اين دروغ است. نه، ما دخالت نمي‌کنيم. ما آنجائى که دخالت کنيم، صريح مي‌گوييم. ما در قضاياى ضديت با اسرائيل دخالت کرديم؛ نتيجه‌اش هم پيروزى جنگ سى و سه روزه و پيروزى جنگ بيست و دو روزه بود. بعد از اين هم هر جا هر ملتى، هر گروهى با رژيم صهيونيستى مبارزه کند، مقابله کند، ما پشت سرش هستيم و کمکش مي کنيم و هيچ ابائى هم از گفتن اين حرف نداريم .... ما اگر در بحرين دخالت مي‌کرديم، اوضاع در بحرين جور ديگرى مي شد!»(14/11/90 نماز جمعه تهران)
بايد به تصميم گيرندگان جوان و خام سعودي گوشزد کرد که، ايران اسلامي طبق وظايف ديني و بدون هيچ چشم داشتي به مردم عراق، سوريه، فلسطين و حزب الله لبنان کمک کرد و نتيجه را هم همه ديدند و به قول آقا از گفتن آن هم هيچ ابايي نداريم و اگر چنانچه در يمن دخالت کنيم، قطعا اوضاع جور ديگري مي‌شود!
رهبر انقلاب روز پنجشنبه 20 فروردين ماه سال جاري و در ديدار با جمعي از مداحان اهل بيت(ع) نيز درباره اين ادعاي سعودي‌ها فرمودند: «هواپيماهاي جنايتکارشان آسمان يمن را ناامن کرده و بهانه‌هاي ابلهانه‌اي که از نظر خداوند، ملتها و منطق بين‌المللي مردود است براي دخالت در يمن جور مي‌کنند، اما اين کارها را دخالت نمي‌دانند و در مقابل، ايران را متهم مي‌کنند.»
و اما حمله زميني. به نظر مي‌رسد، اين اظهارات مقامات سعودي و اخبار پيراموني آن، به يک بلوف بيشتر شبيه است تا واقعيت. تاريخ گواه است، مقامات تن پرور و خوشگذران سعودي هيچ گاه و در هيچ نبردي نه عليه مردم يمن و نه عليه هيچ ملت شجاع ديگري نتوانسته‌اند هيچ غلطي بکنند. حتي زماني که انبارهايش با سلاح‌هاي مدرن آمريکايي و صهيونيستي پر شده و سازمان‌هاي مدعي دفاع از حقوق بشر و سازمان ملل هم فقط به بيانيه نويسي اکتفا کرده باشند. در طول تاريخ بزرگتر از سعودي‌ها هم براي به استثمار کشاندن مردم يمن تلاش کرده‌اند اما هرگز به نتيجه نرسيده‌اند. در سال 1316 انگليس به يمن حمله کرد اما دست از پا درازتر بازگشت. اوايل قرن نوزده عثماني‌ها تجربه مشابهي را پشت سر گذاشتند. در سال 1962 هم، مصر شانس خود را با حمله نظامي به اين کشور آزمايش کرد اما به سرنوشت انگليس و عثماني دچار شد و دست از پا درازتر بازگشت.
چرا زياد دور برويم. سال 2009، جنگ ششم صعده. در اين جنگ عربستان در حالي که طبق معمول، حمايت کامل آمريکا، رژيم صهيونيستي و مرتجعين عرب را داشت و از همه مهمتر، ارتش و دولت يمن را هم در کنار خود مي‌ديد، نتوانست بر الحوثي‌ها پيروز شود، چه رسد به امروز که ارتش، قبايل مسلح، حدود 20 حزب يمني و از همه مهمتر، مردم مسلمان يمن تمام قد در کنار الحوثي‌ها ايستاده‌اند. همين چند روز پيش بود که يک قبيله ساده اما انقلابي يمني به نام«طخيه»، با يک پاتک ساده وارد خاک عربستان شد و پس از به هلاکت رساندن 18 نظامي سعودي و فراري دادن الباقي نظاميان، پايگاه نظامي المناره را تسخير کرد. تلاش‌هاي پي‌درپي نظاميان سعودي براي بازپس گيري اين پايگاه نظامي تا اين لحظه همگي با شکست مواجه شده است.
از همين جا مي‌توان پيش بيني کرد، عربستان جرات لشکرکشي به يمن و ورود به جنگ زميني با انصارالله را نخواهد داشت که اگر چنين کند، شکست آن قطعي خواهد بود. باز به قول آقا، «يقيناً سعودي‌ها در اين مسئله خسارت و ضرر خواهند کرد و به هيچ وجه پيروز نخواهند شد. دليل اين پيش بيني واضح است، زيرا توانايي نظامي صهيونيست‌ها چندين برابر سعودي‌ها و منطقه غزه نيز يک منطقه کوچک بود، اما آنها نتوانستند موفق شوند، در حاليکه يمن، کشوري پهناور و با جمعيت دهها ميليوني است.»
شايد جمع شدن 9 کشور عربي دور عربستان، حاکمان اين کشور را دچار اشتباه محاسباتي کرده باشد. اما بايد توجه کرد، دليل همراهي بسياري از اين کشورها، دلارها و رشوه‌هاي کلاني است که احتمالا به آنها پرداخت شده و يا در آينده پرداخت خواهد شد. به نوشته روزنامه القدس العربي، فقط مصر، براي همراه شدن با عربستان در جنگ نيابتي يمن، مبلغ 200 ميليارد دلار درخواست کرده است.
شايد هم لشکرکشي موفق عربستان به بحرين براي سرکوب تظاهرات آرام مردمي، اين رژيم را دچار اشتباه کرده است. سعودي‌ها اگر توفيقي در سرکوب مردم عادي بحرين حاصل کرده‌اند، نه به خاطر شجاعت، مهارت و توانمندي‌هاي نظامي آنها است، بلکه به اين دليل است که حريفشان در بحرين، مردم عادي و غيرمسلحي هستند که بناي مبارزه مسلحانه را ندارند. اما الحوثي‌ها، هم مسلح‌اند و هم ساليان درازي تجربه موفق در جنگ چريکي با متجاوزان را دارند. به قول برخي کارشناسان، «انصاراللهي‌ها چريک به دنيا مي‌آيند.»
بنابر اين مي‌توان به اين نتيجه رسيد که، لشگرکشي زميني ارتش بي‌عرضه عربستان به يمن تحت فرماندهي شاهزادگان عياش و فرماندهان شکم‌باره نه تنها انقلابيون يمني را نگران نمي‌کند، بلکه چه بسا با استقبال آنها نيز مواجه خواهد شد! ... شايد بهتر است آرزو کنيم عربستان به يمن حمله زميني کند!
مسئله مهم ديگر، ترکيب جمعيتي خود عربستان است. شمار زيادي از يمني‌ها، در خاک عربستان زندگي مي‌کنند. عده زيادي از مردم دو کشور نيز داراي ريشه‌هاي خويشاوندي و نسبي قوي با يکديگرند. اين مسئله فقط به شهرهاي مرزي محدود نمي‌شود. طبق گزارش‌هاي رسمي و منتشر شده، يمني‌ها حتي در رياض نيز حضور دارند. همه اين‌ها سواي از شيعيان خود عربستان است که سالهاست در مناطق شرقي و نفت خيز عربستان زندگي مي‌کنند و دل خوشي نيز از سعودي‌هاي تکفيري ندارند. روز چهارشنبه و پس از انتشار گسترده تصاوير دلخراش نسل‌کشي ائتلاف سعودي-صهيونيستي در يمن، خبر رسيد، در رياض، پايتخت عربستان دو نظامي سعودي به ضرب گلوله از پاي درآمدند ... اين تازه آغاز راه است.
شايد سعودي‌ها از اين واقعيات به درستي آگاه نبودند و به همين دليل خود را در مهلکه يمن انداخته‌اند. اين احتمال نيز وجود دارد که در اين بين بازي خورده باشد. جنگ يمن فقط و فقط اهداف آمريکا و رژيم صهيونيستي را تامين مي‌کند!
افتادن امور کشور عربستان به دست مشتي جوان خام و بي‌تجربه نيز مسئله مهم ديگري است که قطعا در اين اشتباه محاسباتي دخيل است. اما به هر تقدير آل سعود اين جنگ نيابتي را کليد زد، بنا بر اين بايد منتظر تبعات آن هم باشد. اما سعودي‌ها اين را هم بايد بدانند که، به قول نشريه پانوراما الشرق الوسط، يمن مي‌تواند پايان آل سعود باشد.
