هرچند پایان مذاکرات ۹ روزه هسته‌ای در لوزان با بیانیه مطبوعاتی پایان یافت، آنچه از مذاکرات ماند، دعوای میان فکت شیت امریکایی (گزاره برگ) و تفسیر ایران از برآیند مذاکرات بود.
به گزارش «تابناک»، کارکرد اصلی ارائه گزاره برگ توسط امریکا پیچش واقعیت برای تأمین خواسته افکار عمومی داخل امریکاست. به هر حال امریکایی‌ها به سیاق تمام مذاکرات بین المللی، تفسیر و روایت خودشان را از لوزان برای اقناع افکار عمومی داخلی امریکا منتشر کردند. امریکایی‌ها همیشه بعد از هر مذاکره بین المللی از طریق گزاره برگ، سعی می‌کنند ستانده‌ها را برجسته نمایی و داده‌ها را کمرنگ نمایند.
البته در ایران با توجه به ماهیت متفاوت جامعه کشورمان، استفاده از گزاره برگ معمول نیست. با این حال، مسئولین مذاکره کننده کشورمان از طریق مصاحبه‌ها و گفت‌و‌گوهای متفاوت با رسانه‌ها تلاش کردند که روایت ایرانی از دست‌یابی به راه‌حل‌های مذاکرات لوزان را بیان کنند؛ هرچند زمزمه‌هایی نیز از آماده بودن یک فکت شیت ایرانی به گوش می‌رسد که منتظر تصمیم مقامات عالی نظام برای انتشار است.
با این حال بعد از جنجال‌های روزهای اخیر بر سر تفسیر واقعیت‌های لوزان، ۲۱۳ نماینده از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در بیانیه‌ای از وزارت امور خارجه خواسته‌اند که فکت شیت یا جزئیات مکتوب تفاهم لوزان را منتشر کند.
آقای نوبخت سخنگوی دولت نیز در جمع خبرنگاران در واکنش به این خواسته نمایندگان مجلس با تکرار گفته‌های علی اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی گفت: «فکت‌شیت ما همانی است که اعضای تیم هسته‌ای‌مان اعلام کرده‌اند و اگر نیاز باشد مکتوب نیز منتشر خواهد شد».
حال بعد از چند روز کشمکش و درخواست نمایندگان برای انتشار گزاره برگ ایرانی، ابراهیم کارخانه‌ای رئیس کمیته هسته‌ای مجلس شورای اسلامی، طی یادداشتی «گزاره برگ» (فکت شیت) اصلاحی بر بیانیه لوزان را منتشر کرده است. (اینجا)نگاهی اجمالی به این گزاره برگ ایرانی که توسط این نماینده منتشر است و مقایسه آن با فکت شیت امریکایی نشان می‌دهد گزاره برگ ارائه شده توسط این نماینده هیچ شباهتی به یک گزاره برگ ندارد، بلکه بیشتر به یک توصیه نامه و دستورکار مذاکراتی شبیه است.
در حالی که فکت شیت امریکایی‌ها تفسیر و روایت امریکایی‌ها از راهکارهای به دست آمده در لوزان بود، فکت شیت ارائه شده توسط آقای کارخانه‌ای، تفسیر راه حل‌های به دست آمده نیست، بلکه بیانیهٔ مواضع ایشان برای رسیدن به یک توافق جامع است.
این در حالی است که اگر ایران بخواهد بیانیه‌ای برای پیگیری حقوق هسته‌ای خود اعلام نماید،به هیچ وجه این یادداشت نمی‌تواند ارائه کننده خواسته‌های حال و آینده برنامه صلح آمیز هسته‌ای ایران باشد.
جالب اینکه در این فکت شیت به اعداد و ارقامی اشاره می‌شود که در هیچ جای بیانیه لوزان به آن اشاره نشده است و مشخص نیست که این اعداد حاصل توافق چه کسانی است!
برای مثال در بخشی از این فکت شیت اشاره می‌شود، «دوره زمانی برنامه جامع مشترک اقدام تنها یک دوره ۵ ساله است که حدود ۱۰۰۰۰ سانتریفیوژ فعال موجود در نطنز و فردو همچنان به تولید مواد غنی‌شده زیر ۵ درصد به فعالیت خود ادامه خواهند داد».
از سوی دیگر در بخش‌هایی از این فکت شیت، آقای کارحانه‌ای برای گزاره‌های موجود، بخشی را به دلایل توجیهی اختصاص داده است. در واقع مشخص نیست مخاطب این دلایل توجیهی چه کسانی هستند! آیا مخاطب این توجیهات ایرانی‌ها هستند یا طرف مقابل مذاکرات؟ اگر مقصود از این توجیهات طرف مقابل است، این فکت شیت خود نیاز به یک سلسله مذاکرات برای توجیه طرف مقابل دارد!
در حالی این یادداشت در حکم فکت شیت ایرانی و یا اصلاحی بیانیه لوزان منتشر می‌شود که هیچ شباهتی به یک فکت شیت که ارائه کننده تفسیر و روایت از تفاهمات بین المللی است ندارد، بلکه سعی یک کار‌شناس برای نوشتن یک چهارچوب مذاکراتی برای رسیدن به توافق است که به احتمال زیاد در سال‌های اخیر از این گونه نوشته‌ها با جزئیات بیشتر از طریق مجاری رسمی و مسئول به مذاکره کنندگان ابلاغ شده است.
