با انتخاب نفرات نهایی اعزامی به کره شمالی می شود درباره ترکیب احتمالی تیم ملی در بازی دشوار مقابل کره به حدس و گمانهای نسبتا درست رسید.
دروازه بان : سید مهدی رحمتی
به گزارش گل، رحمتی از معدود گزینه های قطعی تیم ملی برای نبرد پیونگ یانگ است. دروازه بانی که می تواند خاطره دو نمایش تاریخی ناصرحجازی و منصور رشیدی مقابل کره را تکرار کند. البته مرور گل خورده مقابل چین نشان می دهد برای اعطای عنوان بهترین گلر آسیا که ساخته فوتبال نویسهای احساساتی است ، هنوز باید صبرکرد.سید ، که بعد از حضور ثابت در دوره دایی کاری کرد که هیچ کس یاد میرزاپور نیفتد.
رحمتی سخت گل می خورد اما در گلهای خورده می شود برای او نیز سهمی درنظر گرفت. قبلا فکر می کردیم تنها نقطه ضعف او،حالت مرددش برابر سانترهای تیز از طرفین باشد ، اما به صورت کلی او باید سرعت خود را بالا ببرد. رحمتی در عین حال از مردان قابل اتکای قطبی است که در بازی رفت از عوامل مهم برد بود.او در بازی مقابل عربستان ، کره شمالی ، امارات ، کره جنوبی و مجددا عربستان پنج گل خورده که البته آمار خوبی نیست اما اگر او در بازی شنبه دروازه خود را بسته نگه دارد ، قول می دهیم در بازگشت تیم ملی از سفر شرق ماچش کنیم !
به هر حال یک تیم موفق همیشه با یک دروازه بان خوب شکل می گیرد ، به خصوص مهدی رحمتی ،وقتی که گل نخورد!
دفاع راست: حسین کعبی
اگر یکی از شما سال پیش این روزها پیش بینی می کرد حسین کعبی سال بعد کاپیتان تیم افشین قطبی است ، می شد او را به جرم خالی بندی محاکمه کرد اما حسین و قطبی یکسال بعد از آن که کعبی از پرسپولیس به سایپا رفت و مثل همیشه علیه مربی سابقش مصاحبه کرد ، گذشته و قطبی با بزرگ منشی فراموش کرده این خوزستانی باتجربه اما نه چندان مقید، چقدر پشت سرش می گفت قطبی هیچی بلد نیست.بله حسین کاپیتان تیم ملی در دو بازی گذشته بوده و مثل همیشه تلاش خودش را در سمت راست تیم ملی کرد. اما حسین در سه چهار سال گذشته کمتر نشانی از بازیکنی دارد که برانکو سمت راست را به اسمش زده بود و خلاص . اشتباهات بزرگ حسین از بازی مقابل مکزیک در جام جهانی (روی گل اول ) آغاز شد و در دوره دو مربی بعدی ، قلعه نویی ( که اساسا اعتقادی به او نداشت ) و دایی ادامه یافت.
جالب اینکه در این مدت ظهورحتی یک ستاره به نام خسرو حیدری هنوز او را نیمکت نشین نکرده است. قطبی که به حیدری در بازی اندونزی بازی داد و از او راضی بود، در پیونگ یانگ به دلیل تجربه بالاتر از کعبی استفاده می کند اما آرزویش این است که کاش نشاط و ضربات آخر خسرو حیدری با تجربه و کار آیی کعبی مخلوط می شد. محصول لابد کسی در حد دنی آلوس بود!شما مخلوط کن ندارید؟
دفاع وسط : هادی عقیلی
ظهور هادی عقیلی در تیم ملی ایران مدیون شکست تیم ملی در سال 2006 است که قرار شد تیم برانکو با همه بازیکنانش به تاریخ سپرده شود. اما حالا و حدود 4 سال بعد از بازنشستگی یحیی گل محمدی می شود مطمئن بود که هیچ کدام از مدافعین ملی در حد و اندازه های ای مدافع مازندرانی نیستند. یحیی ، بازیساز ، سریع و باهوش بود ، حال آنکه نسل جدید بازیکنان خط دفاعی تیم ملی چندان مناسب بازی در شیوه 4 نفره خطی نیستند.
با این مقدمه ناامید کننده حالا می خواهیم به بخش روحیه بخش ماجرا برسیم که همانا عز والتماس از هادی عقیلی است، برای اینکه در این بازی سرنوشت ساز بهتر از آنی باشد که در بازی چین نشان داد . و این برای تیمی که ادعایش را چند تریلی هم نمی کشند به شدت افت دارد. در این زمینه مثال دم دست بازی دوستانه با چین است که این دو به حکم عادت با هر حمله حریف توپ را به اوت می زدند.تازه این د ر شرایطی است که هادی به نسبت حسینی دفاع مطمئن تری است و ما می ترسیم اگر ناشکری کنیم خدا با امسال سپهرحیدری ادب مان کند!
البته جایگیری صحیح و تمرین آن، همان کاری که لوکا بوناچیچ با عقیلی و بنگر در سپاهان کرد ، به شدت در رفع این مسئله موثر است. به هر حال اگر شرایط خط دفاع تیم ملی راضی کننده نیست باید از مربیان باشگاهی سئوال کرد.
دفاع وسط : سید جلال حسینی
یادش به خیر اولین تورنمنتی که سید جلال مدافع وسط ما بود ، جام ملتهای آسیا به سرمربیگری امیر قلعه نویی بود که مثل همه مربیان ایرانی جانش در می رود برای مدافعان بلند قامتی که به هوا می پرند ومثل شیر سر می زنند:"...علی!" اما در همان تورنمنت هم وقتی محمدنصرتی در بازی آخر به شرایط بازی رسید قلعه نویی از او به عنوان دفاع آخر استفاده کرد ، حال آنکه به نظر سید جلال بهترین چهره تیم ملی بود.این تغییر در همان زمان بیانگر نوعی عدم اطمینان مربی به این مدافع بلندقامت اهل انزلی است که حالا سه سالی هست در همه بازیها فیکس بازی کرده و البته در بازیهای حساس کمتر نمره قبولی گرفته است.
مشکلات حسینی در دفاع کاملا شبیه به عقیلی است. نوع ایستادن او در بازی در رویاریی های تک به تک مقابل مهاجمان حریف ما را یاد مهدی هاشمی نسب می انداخت که میروسلاوبلاژویچ به او لقب پرنده آسمانی داد و بعد از بازی عربستان از اردو کنارش گذاشت. همانطور که می دانید کره شمالی در حال حاضر یکی از بهترین زوج های خط حمله تیم های ملی در کل آسیا را در اختیار دارد که نلو وینگادا که با تیم ملی اردن مقابل انها بازی کرده ، از حیث سرعت و قدرت آنها را با دوران اوج علی دایی و خداداد عزیزی مقایسه می کرد.
سید جلال برای بهبود نمایش و پیشرفت در فوتبال باید از قالب مدفع یارکوب دربیاید و با هوش بالاتری بازی کند. باور کنید که برای موفقیت در پیونگ یانگ ما چاره ای جز این نداریم که با یک دفاع سازمان یافته وارد میدان بشویم . آنها میخواهند سر شیر را ببرند آقای سید جلال!
دفاع چپ علیرضا محمد
اگر علیرضا محمد انتخاب نهایی افشین قطبی برای بازی مقابل کره شمالی باشد ، کمی متعجب می شویم. او که مصدومیت حسن اشجاری به کمکش آمد ،سرانجام احسان حاج صفی را کنار گذاشت برای این پست محمد نصرتی را هم دارد که در زمان براتکودر همین نقش مقابل کره شمالی بازی کرده است. با این حال نگاه قطبی برای انتخاب غیرمنتظره محمد به دلیل حرکات طولی اوست که اتفاقا می تواند تبدیل به برگ برنده ایران در بازی شنبه شود ، چرا که کره دقیقا به هنگام هجوم طوری آرایش پیدا می کند که بازیکنی مثل محمد می تواند به راحتی صاحب توپ بشود و حتی به دهانه دروازه حریف برسد.
با این حال بازی این مدافع دو پای پرسپولیس یک اشکال عمده دارد. او از این حیث شبیه به رضا رضایی منش دفاع چپ و راست تیم ملی در دوره علی پروین است که با وجود رفت و برگشت های بسیار هرگز موفق به ارسال پاس گل نمی شد. محمد هم که در خلوت با دوستانش بازی خود را با دنی آلوس مقایسه می کند ، کمتر در ارسال پاس آخر و ضربات نهایی موفق بوده است. در این زمینه آمار امسال او با پرسپولیس به عنوان بینه وشاهد به کار ما می آیند.علیرضا جان چند پاس گل دادی ؟یا نه، علیرضاخان ، جان من چند می گیری که اقلا یک پاس گل بدهی؟!
یادمان باشد که محمد نصرتی را هم برای دفاع چپ داریم . آخرین بازیهای او با قطبی مربوط به همین پست می شد...سالی که پرسپولیس قهرمان ایران شد. او البته چندان اهل هجوم ودرنتیجه اهل پاس دادن نیست اما دفاع مطمئن تری است.
هافبک دفاعی :فرزاد آشوبی
فرزاد آشوبی دومین تغییر مهم قطبی در تیم ملی است . هافبکی که نمی دانیم اگر جوادنکونام محروم نبود فرصت بازی پیدا می کرد یا نه؟ آشوبی زمانی در فوتبال ایران ظهور کرد که از عقاب تهران سر جدا شد و سر از پرسپولیس دنیزلی در آورد.او بازیکنی است که قطبی بهترین تعریف را از او کرده است :"آشوبی بازیکنی است که کار خاصی انجام نمی دهد . " بهترین مسابقه ای که از او به خاطر داریم ، بازی سپاهان مقابل پرسپولیس است که آشوبی هیچ کار خاصی انجام نداد جز اینکه توپ بگیرد و توپ بدهد. این خصیصه ایست که در میان کمتر بازیکن ایرانی وجود دارد .
بازیکنان ایرانی دوست دارند کارهای قهرمانانه بکنند ، سرنوشت بازی را به تنهایی در دست بگیرند ، گل بزنند یا حداقل پاس گل بدهند اما فرزاد با بازی ساده اش نوع دیگری از فوتبال را نمایش می دهد. سهراب بختیاری زاده بازیکن سبق تیم ملی درباره آشوبی می گوید :"او در دوره قطبی ژاوی پرسپولیس بود."بازیکنی که به دور از بازی نمایشی وظیفه بزرگ تنظیم ریتم بازی را به بهترین نحو انجام می دهد.او که قرار است در بازی کره شمالی یکی از دو هافبک دفاعی ما باشد اولین بازی ملی کاملا رسمی خود را انجام خواهد داد.در دوبازی قبلی مقابل اندونزی و چین، آشوبی هنوز آنی نبود که باید باشد ولی امیدواریم در مسابقه شنبه دوباره فرزاد را در نقش بازیکنی ببینیم که هیچ کاری نمی کند الا اینکه تنفس ما را تنظیم کند.
هافبک دفاعی :آندرانیک تیموریان
آندو ، یک فوتبالیست دونده و تکل زن بود که به عنوان کشف بزرگ برانکو ایوانکوویچ از ابومسلم به تیم ملی رسید و در جام جهانی بازی کرد. برانکو با وجود اختلاافات میان او و نکونام ، این زوج را برای جام جهانی شکل داد و نمایش آنها در نیمه اول بازی مکزیک نشان داد که این انتخاب درستی بوده است.اما امیر قلعه نویی با تغییر تاکتیک تیم ملی این زوج را ناکار کرد.
برانکو عقیده داشت آندو پوشش خوبی برای جواد است که در عین آنکه وظایف هافبک دفاعی را انجام می دهد گاهی مواقع بی خیال برای حمله به قلب دفاع حریف می زند.با تغییرات قلعه نویی ، نکو در قلب هافبک تنها شد و آندو نیز دیگر جای خود را در تیم ملی پیدا نکرد. این مسئله در دوران دایی نیز ادامه داشت و آسیب دیدگی تیموریان نیز مزید بر علت شد تا چهره های دیگری مثل حسین کاظمی برای حضور درپست هافبک دفاعی تست شوند.
آندو که با آمادگی بدنی خوب به تیم ملی ملحق شده در بازی کره شمالی یکی از کلیدی ترین بازیکنان است، یک بازیکن که افریده شده برای اینکه روی کین تیم ملی ایران باشد ، اما خب ، هرگز نشده است . اوبرای آنکه هافبک دفاعی کاملی باشد ، علاوه بر یورش به سازماندهی تهاجمی حریف ، باید درمواقعی تبدیل به نقطه اطمینان خط دفاعی تیم ملی نیز بشود.یادمان باشد که اگر بارسا تیم موفقی است بخشی از موفقیت خود را مدیون یحیی توره ایست که مثل هیولا مغز تهاجمی حریف را می خورد. این یک مساقه ویژه رای عرق ریختن است. بنابراین زمین را شخم بزن ...آندو!
هافبک راست : مهدی مهدوی کیا
وقتی کیا از کمند مدافعان سخت گیر عربستان گریخت ، هنوز همان بازیکنی بود که در اوج جوانی با سرعتش می توانست تمام مدافعان بوندس لیگا را پشت سر بگذارد.ستاره ای که گرچه با افزایش سن طراوت خود را تا حدی از دست داد اما در تیم ملی ایران با کاراکتر ویژه اش هنوز یک ستاره واقعی است . ستاره ای که حالا در پایان یک فصل ناموفق با انرژی به پیونگ یانگ رفته است. انرژی ای که امیدواریم در بازی فردا غلیان کند و مثل بازی رفت ما را به بر برساند. کیا که در آن بازی بعد از مدتها به تیم ملی دعوت شده بود ، در صحنه ای کمیاب با سر گل زد و مثل همیشه این وقتها با ابروهایی در هم کشیده به شادی پرداخت، درست مثل بازی ایران مقابل آمریکا در جام جهانی 1998 که در فریادهای بعد از گلش خشمی بزرگ نهفته بود.
مهدوی یا که حالا عضو باشگاه صدتایی های جهان است در چهار سال گذشته دستاورد چندانی در فوتبال ملی و باشگاهی نداشته است اما همه آنچه که برای ما و فوتبال انجام داده آنقدر هست که امیدواریم مشیت در این باشد که ورق برگردد و کیای دوست داشتنی فوتبالش را کاپیتانی در جام جهانی تمام کند.
در مسابقه فردا ایران به تجربه، سرعت و و مهارتش در ضربات ایستگاهی نیاز دارد،به خصوص که سناریوی قطبی گل زدن در نیمه اول است و در اینصورت فضای بیشتریی برای کیا باز خواهد شد .اگر او ، کعبی و کریمی هر سه در زمین باشند ، احتمال هر چیزی هست . روزگاری این سه شرق آسیا و برادر بزرگ کره شمالی را با سرعت و تکنیک خود آشنا کرده اند و حالا زمان تکرار نمایشی است که ساقهای کیا کارگردان و آکتور ان خواهند بود.مثل بازی رفت وقتی گل زد و به سمت عکاسها دوید...می دانی ، ماههاست که عکاسها منتظرند تا تصویری را ثبت کنند که پر از امیدواری و شادی باشد،بیش از این متتظرشان نگذار کاپیتان !
هافبک بازیساز : علی کریمی
بدون شک سخت است که از بین علی کریمی ومسعودشجاعی یکی را برای تیم ملی انتخاب کرد.تازه ما در این پست فریدون زندی و ایمان مبعلی را داریم که دومی در تراکم بازیکنان بزرگ خط خورده است. علی کریمی ستاره بزرگ فوتبال ایران بعد از یک سال و سه ماه دوری از تیم ملی بالاخره با تغییر کادر فنی خداحافظی اش را پس گرفته و با شماره 8 وارد میدان خواهد شد. البته مسعود شجاعی در لیگ بهتری بازی می کند و تیمش به مراتب بهتر از پرسپولیس است اما با وجود درخشش او در بازی رئال که منجر به بقای اوساسونا در لا لیگا شد ، انتخاب اول کریمی است چرا که فاکتوری در فوتبالش دارد که هنوز در ستاره ارانی اوساسونا یافت می نشود.
کریمی غیرقابل پیش بینی است و اگر از نظر روحی آماده باشد بزرگترین خطر برای کره شمالی خواهدبود که احتمالا بازیکنی برای مهار علی ندارد. البته علی که قطبی در بازی چین آگاهانه از وی استفاده نکرد ، اگر از نظر بدنی آماده باشد برای توپگیری از هافبکهای حریف و ارسال پاسهای عمقی به مهاجم ایران هم مهره ایده آلی است.این البته به شرطی است که کریمی در بازی اولش با تیم ملی مثل روزهای بازگشت به پرسپولیس از نظر روحی برانگیخته شده باشد.او که با وجود هه سروصدا ها نتوانست در پرسپولیس نا بسامان امسال کاری کند که به فتح یک جام منجر شود ، سال ناموفق فوتبالش را با نمایش عالی مقابل کره شمالی به فراموشی خواهد سپرد. چیزی که دوست داران پرشمارش از وی انتظار دارند، اضافه کردن تصویری است به کلیپی که از علی کریمی روی یوتیوب هست. گلچینی از حرکات تکنیکی مارادونای آسیا.همان که میشائیل بالاک را در یک دستمال دریبل زد و مستقیم به بایرن رفت.یک تصویر ناب مثل گلهایی به کره جنوبی زد یا مانور فوق العاده اش میان مدافعان رم.آه گه اگر رویمان را زمین نیندازی!
هافبک چپ : محمدرضا خلعتبری
معلوم نیست که افشین قطبی درباره نفر نهایی خط هافبک در سمت چپ به جمع بندی رسیده باشد اما اگر ملاک دو بازی دوستانه گذشته والبته آخرین بازی رسمی تیم ملی باشد بدون تردید محمدرضا خلعتبری ستاره این فصل ذوب آهن باید جزء یازده نفری باشد که بازی را شروع می کنند. این بازیکن خوش تکنیک مازندزانی در بازی قبلی به محض ورود به زمین شرایط را کاملا به سود ایران کرد و در بازی اندونزی هم بخش مهمی از بازی خوب نیمه دوم را به او مدیون بودیم .
البته ایران دو گزینه دیگر نیز برای این پست دارد اما مهرزادمعدنچی بعد از یک فصل نسبتا ضعیف در النصر امارات در بازی چین نشان داد که با ستاره ای که از پرسپولیس به الشعب امارات رفت ، فاصله ای بسیار دارد. همچنین فریدون زندی نیز بارها در این پست به میدان رفته و با بازی تک ضرب و با کیفیت خودش همواره کمک بزرگی برای تیم ملی بوده است . او در ارسال ضربات ایستگاهی نیز متخصص است و در صورت اینکه کار گره بخورد می تواند کمک بزرگی برای تیم ملی باشد.
اما خلعتبری . مهمترین تفاوت او با سایرین انگیزه بسیار و دوندگی اوست و البته سرعتی که به طور کلی بسیار مورد نیاز تیم ملی است. او قدرت گریزهای طولانی و صاحب توپ شدن پشت دفاع کره را نیز دارد و این در صورتی است که با وحید هاشمیان یا دیگر گزینه قطبی برای خط حمله تیم ملی به هماهنگی و درک رسیده باشد. ضمنا هماهنگی انتخاب قطبی در این پست با دفاع چپ تیم ملی نیز بسیار اهمیت دارد ، چیزی که البته با یک هفته تمرین حاصل نمی شود مگر آنکه این دو هوش بالایی داشته باشند.
به هرحال ...هریک از این سه با خصائص متفاوت و گاه مشابه بار مهمی بر دوش دارند و دعایشان می کنیم.
مهاجم نوک : وحید هاشمیان
تعدادگل هایی که در پنج بازی گذشته توسط مهاجمان ما در خط حمله تیم ملی به ثمر رسیده است ، به خوبی بیانگر همه مشکلاتی است که ما با مهجمان خود ، به خصوص وحیدهاشمیان د اشته ا یم . در بازی اول این جواد نکونام بود که به عربستان گل زد. در بازی دوم ، مهدوی کیا و نکونام، در بازی سوم کریم باقری ، در بازی چهارم جوادنکونام و در بازی آخر مقابل کره بازهم یک هافبک: مسعود شجاعی . تا زمانی که دایی هدایت تیم را بر عهده داشت او از ترکیب غلامرضا رضایی و هاشمیان استفاده می کرد که آمار بیانگر میزان موفقیت آنهاست.
با آغاز به کار قطبی او ، تنها در مدت زمانی کوتاه بازیکنان ثابت خط حمله خود را در اختیار داشته . آرش برهانی در دوبازی با مربیگری قطبی 135 دقیقه به میدان رفت و به اندونزی گل زد و خلیلی و هاشمیان 45 دقیقه مقابل چین به میدان رفتند که نمایش آنها به هیچ وجه راضی کننده نبود. در حال حاضر آرش برهانی با پشتوانه آقای گلی لیگ آماده ترین مهاجم اردو به نظر می رسد و با قابلیتهای غیرقابل پیش بینی اش می تواند انتخاب اول باشد ، اما به احتمال زیاد ، این وحید هاشمیان است که بعد از پایان خوش یک فصل بد با بوخوم نقش مهاجم اصلی را برعهده خواهد گرفت.
وحید قدرتمند و سرزن است و اگر در روز خوبش باشد می تواند به هر تیمی گل بزند ، گرچه از ابتدای رقابتهای مقدماتی ما هرگز اثری از روز خوب او ندیده ایم . او که در زمان اوجش در ورزشگاه کیم ایل سونگ دروازه کره شمالی را باز کرده کلا مناسب بازی با حریفان شرق آسیاست که این البته بسته به شکل بازی تیم ملی است. به هرحال اگر هدف استفاده از ضدحمله هاست آرش برهانی گزینه مناسب تری ا ست اما اگر تاکتیک شبیه به شکل کاری برانکو در تیم ایران است آن وقت است که باید منتظر هاشمیان بود.بازیکنی که بهتر است هرگزبرای توپگیری از هافبک ها به عقب بازنگردد و برای بازیسازی به گوشها نرود... آیا وحید طلسم خود و تیم ملی را باهم می شکند؟
