در دوران بازيگري ، يك وجه مشترك مهدوي كيا و علي كريمي را به هم نزديك‌تر كرد. آنها همديگر را در مسابقات جام ملت‌هاي آسيا، لبنان 2000 يافتند، زماني كه كريمي پديده تازه وارد تيم ملي بود و مهدوي‌كيا، ملي پوشي كه انتظارات را برآورده نكرد.
به گزارش گل؛ كريمي در بازي پاياني ايران مقابل كره يك فرصت عالي را از دست داد، تا در صحنه بعدي اشتباه ناشيانه علي دايي نسخه تيم را در هم بپيچد. آنها سپس در دوران مربيگري ميروسلاو بلاژويچ به هم نزديك‌تر شدند. علي كريمي دردانه شيرو بود و مهدوي‌كيا،ستاره‌اي در جناح راست. در همين روزها بود كه اين دو دريافتند، با علي دايي كمترين وجه مشتركي ندارند.
اين تقابل، با مصاحبه جنجالي كريمي با نشريه تماشاگران اوج گرفت و بزرگتر شد و در دوران برانكو به اوج رسيد. روزي هادي مهدوي‌كيا برادر مهدي از تمريني مي‌گفت كه دايي در جمع بازيكنان سايپا، مشغول به مسخره كردن مهدي بود كه به زعم دايي بعد از مصدوميت يحيي گل محمدي در دقيقه 80 بازي ايران ـ پرتغال در جام جهاني، سريع خودش را به يحيي رساند تا بازوبند را از او بگيرد.
اين در حالي است كه مهدوي كيا، بازيكني خوش اخلاق و صاحب منش بود، كسي كه در بازي‌هاي ملي سبك شركت نمي‌كرد تا براي جوان‌هايي مثل كاظميان و كعبي جا باز شود. اما تقابل دايي و او، نه آن چنان واضح اما در زير پوست تيم ملي جريان داشت. تا آنجا كه دايي در مصاحبه‌اي اعلام كرد چند نفر در جام جهاني در چشمش نگاه مي‌كردند و به او پاس نمي‌دادند ...
تشابهات در اوج اختلافات
نوشتن از حكايت اختلافات بين دايي و مهدوي كيا ـ كريمي، تكرار مكررات است، اما نكته جالب اين است كه اين سه با وجود آن تقابل عميق، در شرايطي نسبتاً مشابه تيم ملي را ترك كردند. علي دايي، بعد از جام جهاني، در ميان موج افكار منفي عمومي و فضاي سياست‌زده فوتبال، و اين دو در شرايطي كه اتفاقات پشت سر هم و باورنكردني، تيم ملي را از جام جهاني دور كرد.
اين خداحافظي درست در شرايطي اتفاق افتاد كه علي دايي ديگر سمتي در تيم ملي نداشت و به نظر، مهدوي كيا و كريمي بايد تيم را به جام جهاني مي‌رساندند.
جالب اينكه، مهدوي كيا زماني تصميم به خداحافظي گرفت كه يكي از دوستان نزديك او با يادآوري اتفاقاتي كه پيرامون علي دايي رخ داد توجه او را به اين نكته جلب كرد كه در فضاي بي‌رحم فوتبال ايران بهتر است قبل از آنكه سرنوشت مشابه‌اي دايي پيدا كند ميدان را به بقيه بسپارد و اين پايان دوران ملي مردي بود كه هرگز فراموش‌اش نخواهيم كرد.
