حکایت پناهجویانی که خطر احتمال غرق شدن در دریا را به جان می‌خرند و به رغم آنکه می‌دانند کسی در مقصد چشم انتظارشان نیست، باز راه کوچ به اروپا را پی میگیرند، این سؤال را به وجود می‌آورد که چرا آنان به کشورهای ثروتمند عرب حوزه خلیج فارس که به سوریه نزدیک تر است، پناه نمی‌برند؟
به گزارش «تابناک»، شعله های جنگی که چهار سال پیش برافروخته شد، حالا به اروپا رسیده و هر روز تصاویر دردناکی پیرامون آن منتشر می‌شود؛ تصاویری از مهاجران آواره سوری که در به در کشورهای اروپایی هستند، بلکه پناهی برای زندگی بیابند و عجیب اینکه هیچ یک چشم امیدشان به همسایگان عربشان نیست.
عجیب اینکه کشورهای عرب، به ویژه آنهایی که در حاشیه جنوبی خلیج فارس قرار دارند، از کمبود نیروی کار رنج می‌برند و با پناه دادن به مهاجران، می‌توانند از نیروی کار ایشان هم بهره بگیرند و مشکلات خود را احتمالا با هزینه های کمتر، سر و سامان دهند؛ بماند که قوانین سخت اعطای تابعیت در این کشورها، تضمینی برای مدام نشدن اقامت آوارگان به شمار می‌آید.
با این حساب به نظر میرسد، این کشورها باید در جذب آورگان سوری و دیگر پناهجویان منطقه پیش قدم باشند، ولی این گونه نیست. شاید همین دلیل انبوه مهاجران را ترغیب می‌کند که راهی جز مرزهای کشورشان با همسایگان عرب در پیش گرفته و به جای آنکه به سرزمین های اعراب مسلمان کوچ کنند، از اروپایی هایی یاری بطلبند که دین دیگر و فرهنگ متفاوتی دارند و در مسیر این درخواست، گاه تن به مشقت و دشواری های غیرقابل تحملی بدهند.
اما آیا این دلیل کافی است و می‌توان ادعا کرد چون کشورهای عرب از آوارگان استقبال نکرده‌اند، جنگ زدگان راهی اروپا شده‌اند؟ مگر در اروپا کسی از ورود ایشان استقبال می‌کند که فوج فوج راهی قاره سبز می‌شوند؟
به نظر شما دلیل رویگردانی پناهجویان از همسایگان، کشورهای هم دین، هم کیش و هم زبان و البته ثروتمند عرب چیست و چرا حتی شاهد کوچ دسته های کوچکتر آوارگان جنگ خانمان برانداز چند ساله در غرب خاورمیانه به سرزمین های تحت حاکمیت اعراب نیستیم؟
نظرات خود را برای ما تا ساعت هفت غروب بفرستید. (به دلیل پایان یافتن زمان مقرر، نظرات این خبر دیگر منتشر نخواهد شد)
به نظر شما چرا بايد بشوند؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ 
خودتون رو بگذارید جای مهاجران!
