راهکار دولت یازدهم برای اثبات انقلابی بودن چیست؟!
اگر دولت به واقع معتقد است در صورتی که شغل ایجاد نکند انقلابی نیست، چرا تاکنون در این زمینه شاهد تحولی شگرف نبوده ایم؟ اینکه همه دغدغه بی کاری جوانان را داشته باشیم، امر خوبی است؛ اما اینکه فقط در این باره صحبت شود حل مشکل نمی شود!
ارتش بیکاران و ارتش گرسنگان دو پدیده ای هستند که اگر در جامعه ای شکل بگیرد، هیچ سدی نمی تواند از خروش آنها جلوگیری کند؛ هرچند بسیاری بر این باورند، این بی کاری است که ارتش گرسنگان را شکل می دهد، بنابراین همه باید برای حل معضل بی کاری آستین ها را بالا بزنند.
به گزارش «تابناک»، در دهه های اخیر، اقتصاد ایران همواره با دو معضل رکود و تورم روبه رو بوده و هرازگاهی نیز این دو معضل در کنار یکدیگر با نام «رکود تورمی» گلوی اقتصاد ایران را فشار داده و بر میزان بیکاران افزوده اند؛ مضاف بر اینکه سیاست های اقتصادی غلط، دولتی بودن، نبود ساختارهای اقتصادی بهینه شده و ... نیز بر بی ثباتی اقتصادی کشور افزوده که نتیجه آن، چیزی جز افزایش معضل بیکاری نبوده است.
هرچند تاکنون طرح های متعددی برای حل معضل بیکاری مطرح شده، هیچ گاه نتوانسته است از خیل بی کاران در کشور بکاهد و هر روز شاهد افزایش شمار آنان هستیم. درباره تعداد بی کاران در کشور آمار یکسانی وجود ندارد. آمار رسمی مرکز آمار ایران تعداد بی کاران را نزدیک به 3 میلیون اعلام می کند؛ اما برخی منابع غیر رسمی، حتی از عدد 6 تا 11 میلیون بیکار بر حسب تعریف از بی کاری نام می برند. البته در این نکته که بیشترین تعداد بیکاران در میان فارغ التحصیلان دانشگاهی است، کسی شبهه ای ندارد و بنا بر برخی آمار، نزدیک به 42 درصد از فارغ التحصیلان دانشگاهی بیکارند.
تعداد شرکت کنندگان در آزمون اخیر متمرکز دستگاه‌های کشور نیز شاهدی بر میزان بیکاری سرسام آور در کشور بود. در این آزمون، بیش از 450 هزار شرکت کردند؛ بدان معنا که هم اکنون نزدیک به نیم میلیون نفر دارای مدارک تحصیلی دانشگاهی و دارای شرایط هستند که هیچ آینده شغلی در انتظار آنها نیست.
نگرانی از معضل بیکاری در این روزها به قدری افزایش پیدا کرده که رئیس جمهور و برخی دیگر از مقامات عالی کشور در این روزها بارها به آن اشاره کرده اند. رئیس جمهور در مراسم گشایش بیست و دومین نمایشگاه مطبوعات ـ که در محل مصلای تهران برگزار شد ـ در این باره بیان داشت: اگر ما توانستیم برای جوانان‌مان شغل درست کنیم انقلابی هستیم، اگر نتوانستیم اشتغال درست کنیم و بیکاری توسعه پیدا کرد ما با انقلاب نسبتی نداریم. یا دیروز در نخستین همایش مسئولیت اجتماعی کشور بیان داشت که من به عنوان یک خادم شما مردم عزیز، به صراحت عرض میکنم، امروز هیچ نیازی در جامعه ما بالاتر از مسأله اشتغال جوانان و هیچ خیری بالاتر از زمینه‌سازی برای اشتغال نسل جوان ما نیست.
پرسش اینجاست که اگر دولت به واقع معتقد است در صورتی که شغل ایجاد نکند انقلابی نیست، چرا تاکنون در این زمینه شاهد تحولی شگرف نبوده ایم؟ اینکه همه دغدغه بی کاری جوانان را داشته باشیم، امر خوبی است؛ اما اینکه فقط در این باره صحبت شود حل مشکل نمی شود!
البته این موضوع بدان معنا نیست که شاغل یعنی کسی که در دولت استخدام باشد؛ اما اقدام دولت برای ایجاد فضای رونق کسب و کار، مهمترین موضوعی است که دولت بدون اتلاف وقت باید به آن بپردازد. در واقع در این روزهاست که دولت می تواند انقلابی بودن! خود را ثابت کند، چون خود رئیس جمهور معتقد است که اگر کار ایجاد نکنیم انقلابی نیستیم!
باید گفت که حل معضل بیکاری نیاز به عزم ملی و همه جانبه دارد و با شعار و سخنرانی حل شدنی نیست. اینکه مسئولان مشکل بیکاری را پس از سال ها یافته اند، موضوع قابل تقدیری است اما باید امیدوار بود که جهت درمان این مشکل نیز قدم بردارند، زیرا شناسایی مشکل به معنای حل آن نخواهد بود!
به گزارش «تابناک»، در دهه های اخیر، اقتصاد ایران همواره با دو معضل رکود و تورم روبه رو بوده و هرازگاهی نیز این دو معضل در کنار یکدیگر با نام «رکود تورمی» گلوی اقتصاد ایران را فشار داده و بر میزان بیکاران افزوده اند؛ مضاف بر اینکه سیاست های اقتصادی غلط، دولتی بودن، نبود ساختارهای اقتصادی بهینه شده و ... نیز بر بی ثباتی اقتصادی کشور افزوده که نتیجه آن، چیزی جز افزایش معضل بیکاری نبوده است.
هرچند تاکنون طرح های متعددی برای حل معضل بیکاری مطرح شده، هیچ گاه نتوانسته است از خیل بی کاران در کشور بکاهد و هر روز شاهد افزایش شمار آنان هستیم. درباره تعداد بی کاران در کشور آمار یکسانی وجود ندارد. آمار رسمی مرکز آمار ایران تعداد بی کاران را نزدیک به 3 میلیون اعلام می کند؛ اما برخی منابع غیر رسمی، حتی از عدد 6 تا 11 میلیون بیکار بر حسب تعریف از بی کاری نام می برند. البته در این نکته که بیشترین تعداد بیکاران در میان فارغ التحصیلان دانشگاهی است، کسی شبهه ای ندارد و بنا بر برخی آمار، نزدیک به 42 درصد از فارغ التحصیلان دانشگاهی بیکارند.
تعداد شرکت کنندگان در آزمون اخیر متمرکز دستگاه‌های کشور نیز شاهدی بر میزان بیکاری سرسام آور در کشور بود. در این آزمون، بیش از 450 هزار شرکت کردند؛ بدان معنا که هم اکنون نزدیک به نیم میلیون نفر دارای مدارک تحصیلی دانشگاهی و دارای شرایط هستند که هیچ آینده شغلی در انتظار آنها نیست.
نگرانی از معضل بیکاری در این روزها به قدری افزایش پیدا کرده که رئیس جمهور و برخی دیگر از مقامات عالی کشور در این روزها بارها به آن اشاره کرده اند. رئیس جمهور در مراسم گشایش بیست و دومین نمایشگاه مطبوعات ـ که در محل مصلای تهران برگزار شد ـ در این باره بیان داشت: اگر ما توانستیم برای جوانان‌مان شغل درست کنیم انقلابی هستیم، اگر نتوانستیم اشتغال درست کنیم و بیکاری توسعه پیدا کرد ما با انقلاب نسبتی نداریم. یا دیروز در نخستین همایش مسئولیت اجتماعی کشور بیان داشت که من به عنوان یک خادم شما مردم عزیز، به صراحت عرض میکنم، امروز هیچ نیازی در جامعه ما بالاتر از مسأله اشتغال جوانان و هیچ خیری بالاتر از زمینه‌سازی برای اشتغال نسل جوان ما نیست.
پرسش اینجاست که اگر دولت به واقع معتقد است در صورتی که شغل ایجاد نکند انقلابی نیست، چرا تاکنون در این زمینه شاهد تحولی شگرف نبوده ایم؟ اینکه همه دغدغه بی کاری جوانان را داشته باشیم، امر خوبی است؛ اما اینکه فقط در این باره صحبت شود حل مشکل نمی شود!
البته این موضوع بدان معنا نیست که شاغل یعنی کسی که در دولت استخدام باشد؛ اما اقدام دولت برای ایجاد فضای رونق کسب و کار، مهمترین موضوعی است که دولت بدون اتلاف وقت باید به آن بپردازد. در واقع در این روزهاست که دولت می تواند انقلابی بودن! خود را ثابت کند، چون خود رئیس جمهور معتقد است که اگر کار ایجاد نکنیم انقلابی نیستیم!
باید گفت که حل معضل بیکاری نیاز به عزم ملی و همه جانبه دارد و با شعار و سخنرانی حل شدنی نیست. اینکه مسئولان مشکل بیکاری را پس از سال ها یافته اند، موضوع قابل تقدیری است اما باید امیدوار بود که جهت درمان این مشکل نیز قدم بردارند، زیرا شناسایی مشکل به معنای حل آن نخواهد بود!
غیر قابل انتشار: ۴
در انتظار بررسی: ۵
انتشار یافته: ۱۷
این بیکاری حاصل سه سال روی کارآمدن این دولت نیست. نتیجه هشت سال واردات بی رویه و فساد اقتصادی دولت قبل و سالها رانت در بین خواص و آقازاده ها وبرخی مسئولان و عدم برخورد قاطع با فساد اقتصادی و رسیدگی به موقع توسط دستگاه قضا در گذشته است.با اینهمه دولت فعلی هم مبری نیست و نباید وعده وشعارهای توخالی سر میداد چون بهتر از مردم عادی از این مشکلات خبر داشت و هنوز هم برخی مدیرانش دروغ میگویند اما برای پیروزی در انتخابات ، بهترین شعار همان وعده های توخالی هستند !!
باسلام البته کمابیش اشتغالی هم ایجاد می شود ولی عمدتا برای خواص و بستگان واقربای سببی و نسبی به ترتیب اولویت ازدرجه یک به پایین خواهدبود وباز هم نیازمندان سرشان بی کلاه می ماندیا مثل جندسال پیش اشتغال اجباری دردستگاههای دولتی ووابسته ایجاد می شود آنهم برای خودی ها وستادی ها هرچند آنهاهم حق کار دارند ولی برمبنای حق وعدالت و شایستگی و تحصیلات و رقابت واقعی انشاالله بازهم منتظر می مانیم. چاره کار برکنار کردن آقایون چند شغله هست که دستگاه های دولتی و خصوصی و خصولتی و دانشگاه ها و ... را هم زمان باهم اشغال کرده اند.طرف هم زمان مدیر کل اینجا و رئیس آنجا و معاون جای دیگر و استاد دانشگاه است ... هیچ کس منکر بیکاری نیست اما سوال من از شما این است که شما که اینقدر نگران بیکاری هستید آن هشت سال که از در و دیوار پول میبارید و در سفرهای استانی حیف ومیل میشد و طبق آمار فقط هفده هزار شغل ایجاد شد کجا بودید و چرا حرفی نزدید وحالا دلسوز مردم شدید این دولت هم مانند دولتهای قبلی فقط حرف زد و در عمل هیچ کاری برای جوانان انجام نداد. این ارتش خیلی وقت شکل گرفته و هر روز داره بهش اضافه میشه.اقایون رانت خوار اگر بیخیال واردات و دزدی ها شن هم کار تو ایران زیاده هم فقر از بین میره.این نکته حضرت علی از یاد اقایون رفته که از هر دری که فقر بیاد ایمان از در دیگه میره بیرون. نبود کار یا درآمد ناکافی=۱-ناهنجاری۲-طلاق۳-فحشا۴-سکته۵-سرطان۶-افسردگی۷-دین زدگی۸-شرمندگی۹-اعتیاد .و...... وقتی به نوعی سه سال وقت تلف شود و همه چیز منوط شود به سرانجام برجام، دیگر نمی‌توان این عقب افتادگی را جبران کرد. متاسفانه دولت فرصت های طلایی بسیاری را از دست داد. آیت الله هاشمی هم در مصاحیه اخیر خود تصریح کرد که حرکت دولت برای خروج از رکود و ایجاد اشتغال سه سال دیر شروع شده است!! چرا باید حق همیشه مظلوم باشه؟یعنی باری تعالی هم همچون ما جوانانِ بیکار مظلوم است؟
الحق من ربک فلا تکن من الممترین
یادداشت جالب و در عین حال تندو نیشدار است . از نویسندهء بی نام و محترم سئوال میکنم آیااین موضوع تنها بدولت آقای روحانی مربوط است ، یا از سالها قبل بوده ؟ این دولت در سه سال و اندی از زمین و هوا و دریا ( بعضی نشریات ،نماینگان و .......) مورد هجوم غیر منصفانه و حتی باز دارنده از انجام وظایف عادی قرار گرفته ،آیا حمایت جدی از ایشان شده است ؟ یا کرده اید .؟ لابد انتظار دارید با این مقاله شمای نوعی ، انقلابی مطرح شوید . خدا یا همهء ما را براه راست و بدور از حب و بغض هدایت فرما . آمین ..... به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت غصه هم میگذرد. لازم نیست آقای روحانی انقلابی بودنشان را اثبات کنند . از آنجایی که آقای علم الهدی انقلابی بودنشان محرز است ، پس چه بهتر ایشان یا شخصی با همان خصوصیات بارز رییس جمهور شوند که مشکل بیکاری در اسرع وقت حل گردد . نتیجه این انقلابی بازیها فقر و بیکاری بوده دیگه که الان به عینه داریم میبینیم. دیگه چیو می خواد ثابت کنه؟ دیدیم احمدی نژاد انقلابی چه گلی به سرمون زد !!! هشت سال هر کاری دلش خواست کرد همگی لال شدیم . حالا همه بلبل زبونی می کنیم . ایشالا سعید جلیلی میاد، بیکاری می ره زیر صفر درصد! پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۱۶:۲۸ - ۱۳۹۵/۰۸/۲۵
کاملا موافقم. چون ایشون ید طولایی در سرکار گذاشتن مردم دارن. شما دستور بدید کاسبان تحریم چند وقتی از کارشکنی و افترا و .... امثالهم دست بردارند ببینیم آقای روحانی فضای آرام برای پیش برد برنامه هایش پیدا می کند ؟