ارتباط پارو کردن برف و سکته قلبی

یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که پارو کردن برف به خصوص برای کسانی که در مناطق برف‌خیز زندگی کرده و به طور مداوم این کار را انجام می دهند،خطر حمله قلبی را افزایش می‌دهد.

به گزارش ایسنا به نقل از مدیکال نیوز تودی، پارو کردن برف یک فعالیت بسیار سنگین است که بر سیستم قلبی و عروقی افراد به شدت تاثیر می‌گذارد.

فعالیت‌های شدید هوازی مفید هستند اما بلند کردن برف در حجم بسیار سنگین، مقدار قابل توجهی از فشار را به جای پاها بر روی شانه‌ها وارد می‌کند که در نتیجه سبب افزایش ضربان قلب، فشار خون و نیاز به اکسیژن می‌شود. این موارد همراه با استنشاق هوای سرد، می‌تواند به حوادث نامطلوب قلبی- عروقی و همچنین انفارکتوسافرادی که برف پارو می‌کنند  منجر شود.

این پژوهش جدید به بررسی ارتباط بین بارش برف، دوره‌های طولانی مدت بارش برف و خطر حملات قلبی و عروقی می‌پردازد.

محققان در مرکز تحقیقاتی بیمارستان دانشگاه مونترال در کِبِک کانادا، اطلاعات به دست آمده از دو پایگاه داده مربوط به 128 هزار و 73 بیمار بستری و 68 هزار و 155 بیماری که بر اثر مرگ و میر ناشی از انفارکتوس میوکارد MI (سکته قلبی) در بین سالهای 1981 و 2014 مرده بودند، مورد بررسی قرار دادند.

آنها این اطلاعات را تنها در مناطقی که مستعد بارش برف سنگین هستند در طول ماه‌های زمستان بین نوامبر و آوریل جمع آوری کرده و مورد تجزیه و تحلیل قرار داده‌اند.

 علاوه بر این، محققان اطلاعات دقیق آب و هوایی مانند بارش برف روزانه و درجه حرارت را برای بررسی هر یک از مناطق مورد مطالعه، از سازمان هواشناسی کانادا دریافت کردند.

به طور کلی، آنها در این پژوهش موفق به کشف ارتباط بین بارش برف سنگین و خطر بالاتری حملات قلبی مرگبار شدند.

بارش برف سنگین که به طور خاص در حدود 20 سانتی متر تعریف شده با افزایش نسبی 16 درصدی انتقال افراد به بیمارستان در اثر MI همراه است.

برف سنگین همچنین با افزایش نسبی 34 درصدی احتمال مرگ ناشی از یک MI در مردان مرتبط بود.

به طور کلی حدود 60 درصد از موارد بستری در بیمارستان و مرگ و میر بر اثر حمله قلبی مردان بودند، اما هیچ گونه عوارض جانبی قلبی عروقی در زنان یافت نشد.

این مطالعه همچنین نشان می دهد که احتمال MI  کشنده متناسب با افزایش تعداد روزهای برفی متوالی افزایش می‌یابد.

این آمارهای به دست آمده به امکان وجود علیت بین پارو کردن برف و MI کمک بسیاری می‌کند.

این پژوهش در Canadian Medical Association Journal به چاپ رسیده است.