یوونتوس یکی از قدیمی ترین باشگاه های فوتبال در ایتالیا و البته یکی از پر افتخارترین باشگاه های اروپا است. این تیم القاب زیادی از جمله:
بانوی پیر(Vecchia Signora)
سیاه‌سفیدها (bianconeri)
گورخرها (Zebre)
بانوی قاتل (Signora Omicidi)
دوست دختر ایتالیا (Fidanzata d'Italia)
این باشگاه در اول نوامبر 1897 در تورین ایتالیا تاسیس شد. این تصویری از یوونتوس در زمان تاسیس این باشگاه است:
در سال 1923 ادواردو آنیلی که پدرش کمپانی بزرگ فیات را تاسیس کرده بود، یوونتوس را خریداری کرد و حیات این باشگاه وارد عصر جدیدی از افتخارات شد. از آن زمان تاکنون کمتر دیده ایم این تیم در اوج نباشد و برای عناوین نجنگد. پسران ادواردو یعنی جیانی و اومبرتو یوونتوس را به اوج دوران خود رساندند و تاکنون که آندره آ آنیلی پسر اومبرتو، ریاست این باشگاه را به عهده دارد، بانوی پیر در دست این خانواده ثروتمند است.
در این متن سعی داریم اشتباه رایج در معنی کلمه بانوی پیر را بدانیم. یکی از القاب یوونتوس در ایتالیا به زبان ایتالیایی، Vecchia Signora است که در اروپا و در زبان انگلیسی به آن Old Lady می گویند که در نگاه اول به فارسی ترجمه آن بانوی پیر است. با این حال معنی بانوی پیر و چیزی که در بین ما ایرانی ها جا افتاده، به خوبی معنای Old Lady را نشان نمی دهد و ممکن است دچار اشتباهی شویم که این اصطلاح به معنای پیرزن است.
در واقع معنی Vecchia Signora یا Old Lady به معنای خانوم باشخصیت یا بانویی-کنایه از زیبایی- است که همیشه در اوج و همیشه مدعی است. روی "همیشه" باید تاکید کرد. یوونتوس در کمتر زمانی از تاریخ خود مانند سایر تیم های اروپایی افت محسوس داشته و حتی در زمان های گذار مانند پس از دوران کالچوپولی، خیلی سریع دوباره بازسازی شده و به سطح اول اروپا بازگشته است. این خصوصیت، باشگاه یوونتوس را متمایز می کند. با وجود آنکه این باشگاه با وجود 8 بار حضور در فینال لیگ قهرمانان، تنها دوبار قهرمان بوده است، اما قدرت مستمر و همیشگی این تیم باعث شد فدراسیون آمار و ارقام فیفا، یوونتوس را پس از رئال مادرید به عنوان دومین باشگاه قرن جهان انتخاب کند. به عنوان مثال ممکن است یک باشگاه در یک دهه 1990 یا 2000 عملکرد بی نظیری از خود نشان دهد اما قبل یا بعد از آن، قابل قیاس نبوده و هرگز آن قدرت را نداشته است.
واژه "پیر" در اینجا به معنی قدرت همیشگی و قدیمی است. به عنوان مثال به کشور انگلیس در سیاست، اصطلاحا "استعمار پیر" گفته می شود و به این معناست که این کشور در عرصه استعمار کشورهای دیگر بسیار قدیمی است و همیشه همین گونه بوده است. دوران این باشگاه، به طور کلی به بخش های مختلفی تقسیم می شود:
دوران تاسیس
زمانی که در دبیرستان ماسیمو لسیوم، گروهی از همکلاسی ها رویای تشکیل یک تیم فوتبال را داشتند، با مدیریت برادران کنفاری، این تیم تشکیل شد. تیمی که ابتدا برای همان دبیرستان به میدان می رفت، با تشکیل دفتر کوچکی در شهر تورین و تاسیس رسمی، نام باشگاه به خود گرفت. کمی بعد آنها به کمک هم، یک خانه که متشکل از چهار اتاق بود را برای این باشگاه مهیا کردند. هنوز نامی برای این باشگاه گذاشته نشده بود. گزینه ها، "جامعه ای که با قدرت پیش می رود"، "جامعه ورزشی ماسیمو داتزلیو" و "باشگاه ورزشی یوونتوس" بودند. سرانجام یوونتوس به معنی جوانان، برای نام این تیم انتخاب شد.
شروع به کار خانواده آنیلی
در ابتدا این تیم کم سرمایه دوران چندان درخشانی نداشت و با وجود کسب دو اسکودتو با حضور ادواردو آنیلی و سرمایه او، این باشگاه کاملا رویکردی متفاوت به خود گرفت. ادوادو آنیلی بین سال های 1930 تا 1935 توانست این تیم را به قدرت بلامنازع ایتالیا تبدیل کند و این تیم موفق شد 5 اسکودتوی دیگر و متوالی به افتخاراتش اضافه کند. رکوردی که اگر یوونتوس امسال موفق به کسب ششمین اسکودتو شود، تازه شکسته می شود.
بین 1935 تا 1955 و حضور جیانی آنیلی
سال های اولیه تحت تاثیر جنگ جهانی دوم قرار گرفت و ساختار سیاسی ایتالیا، روی باشگاه های این کشور نیز تاثیر گذاشتند. حضور جیانی آنیلی به جای پدرش ادواردو، قدرت یوونتوس را دوچندان کرد و با حضور بازیکنان بزرگی نظیر بونیپرتی، کارلو پارولا و جان هاتسن ستاره های آن زمان دنیای فوتبال و همچنین چند قهرمانی در ایتالیا همراه بود. جیانی آنیلیپادشاه بدون تاج ایتالیا خوانده می شد. وی ثروتمندترین مرد ایتالیای مدرن بود.
اومبرتو آنیلی 1955 تا 1971
جیانی ریاست باشگاه را به عهده برادرش اومبرتو (پدر آندره آ رئیس فعلی یوونتوس) سپرد. اومبرتو در سال 1962 به دلیل آنکه در صدد گرفتن مدرک پروفسوری خود بود، ریاست این باشگاه را کنار گذاشت. در این سال ها بونیپرتی، عمر سیووری و جان چارلز فوق ستاره های بیانکونری بودند. دهمین اسکودتوی یوونتوس در سال 1958 به دست آمد و اولین ستاره روی نشان این باشگاه شکل گرفت. در دهه شصیت یوونتوس سه اسکودتو و سه جام حذفی دیگر نیز کسب کرد.
بونیپرتی 1971 تا 1990
ستاره بیانکونری که در سال 1961 توپ طلا کسب کرده بود، پس از بازنشستگی از سوی خانواده آنیلی مقام ریاست این باشگاه را به عهده گرفت. در دوران این اسطوره، یوونتوس 9 اسکودتوی دیگر کسب کرد و توانست ستاره طلایی دوم را نیز روی پیراهنش بگذارد. افتخارات این دوران بسیار زیادی بود. یوونتوس موفق شد در سال 1985 بالاخره قهرمان لیگ قهرمانان یا جام باشگاه های اروپا شود. همچنین این تیم چند بار جام حذفی ایتالیا و جام یوفا را کسب کرد. در دوران بونیپرتی فوق ستاره های بسیار زیادی از جمله پلاتینی، شیره آ، پائولو روسی، دینو زوف و چندین ستاره دیگر در این تیم بازی می کردند. بونیپرتی در حالی از سمت خود کناره گیری کرد که بیانکونری پر از ستاره های بزرگ و در اوج بود.
-1990 تا 2006 هدایت مارچلو لیپی و کالچوپولی
ورزشگاه تازه تاسیس دل آلپی در دهه نود شاهد درخشش ستاره های بزرگ و افتخارات زیادی بود. بانوی پیر حالا با بازیکنانی مانند روبرتو باجو، ویالی، راوانلی، دل پیرو، پروتزی، دشان، کونته، فرارا و زیدان می درخشید. در سال 1994 مارچلو لیپی به جای تراپاتونی که چند بار با یوونتوس اسکودتو را کسب کرده بود، هدایت این تیم را به عهده گرفت. لیپی به محض ورود سه اسکودتوی متوالی را کسب کرد. چند قهرمانی در جام حذفی و قهرمانی دوم یوونتوس در لیگ قهرمانان در سال 1996 و همچنین کسب جام بین قاره ای افتخارات سال های اولیه ورود لیپی بود. یوونتوس در سال های 1997 و 1998 نیز به فینال لیگ قهرمانان رسید اما در فینال مقابل دوتموند و رئال مادرید شکست خورد. پس از آن دو سال آنچلوتی سرمربی این تیم بود اما تنها یک جام اینتر توتو کسب کرد و در سال 2000 با ورود ستاره های جدید قدرت دوباره یوونتوس آغاز شد. در سال 2001 باز هم لیپی هدایت یوونتوس را به عهده گرفت و ستاره هایی مانند پاول ندود، بوفون و ترزگه وارد این تیم شدند. تا سال 2003 لیپی باز هم برای یوونتوس دو اسکودتوی دیگر کسب کرد و در سال 2003 باز هم در فینال لیگ قهرمانان این بار مغلوب میلان شد. پس از لیپی، کاپلو روی کار آمد. حضور کاپلو همراه با حضور ستاره هایی مانند زلاتان، کاناوارو و امرسون بود و یوونتوس باز هم دو اسکودتوی دیگر کسب کرد تا آنکه در سال 2006 اتفاقات کالچوپولی رخ داد.
مارچلو لیپی
-از برلین تا برلین 2006 تا 2015
در جریان رای دادگاه ایتالیا و محکومیت یوونتوس، این تیم به سری بی فرستاده شد و ستاره های بزرگی مانند زلاتان، زامبروتا، کاناوارو، امرسون و تورام این تیم را ترک کردند. ستاره هایی مانند دل پیرو و بوفون که همان زمان در برلین همراه با ایتالیا قهرمان جهان شده بودند، با تیم محبوبشان به سری بی رفتند. یوونتوس با هدایت اسطوره اش دیدیه دشان دوباره به سری آ بازگشت. دوران بازگشت این تیم 3 سال دیگر هم طول کشید تا آنتونیو کونته دیگر اسطوره این تیم دوباره وارد باشگاه شد و هدایت این تیم را به عهده گرفت. کونته از سال 2011 تا 2014 یوونتوس را سه بار دیگر قهرمان ایتالیا کرد و بعد هدایت تیم ملی ایتالیا را به عهده گرفت. پس از کونته الگری سرمربی بانوی پیر شد و ضمن تکرار قهرمانی ها در ایتالیا موفق شد در سال 2015 با یوونتوس در فینال لیگ قهرمانان در برلین حاضر شود. اتفاقی که دل پیرو آن را با این توییت توصیف کرد:
از برلین به سری بی و از سری بی به برلین.
به گواه تاریخ، باشگاه یوونتوس تقریبا همیشه در اوج بوده و لقب Old Lady یا بانوی کهن به همین دلیل به آنها اطلاق می شود.
