پسر جوانی که با همکاری پدرش، مرد غریبهای را در خانه خواهر «شیشه»ای اش به قتل رسانده بود، پس از دو مرحله محاکمه در شعبه دهم دادگاه کیفری استان تهران به قصاص محکوم شد.
به گزارش ایران، رسیدگی به این پرونده از آذر ماه سال 91 و با گزارش ناپدید شدن پسر جوانی به نام «منصور» 28 ساله در دستور کار پلیس آگاهی شهریار قرار گرفت. پدر این جوان مدعی بود پسرش ساعتی قبل از خانه خارج شده و هرگز برنگشته است.
با آغاز تحقیقات پلیسی، مأموران دریافتند منصور از مدتی قبل با زنی شیشهای در ارتباط است. به همین خاطر با کشف این سرنخ به خانه زن جوان رفتند. همزمان با کشف جسد منصور، پدر و برادر زن معتاد به اتهام آدم ربایی و قتل بازداشت شدند.
پسر جوان وقتی پیش روی بازپرس پرونده قرار گرفت قتل را پذیرفت و گفت: «از اینکه منصور را کشتم پشیمان نیستم، چراکه وقتی از رابطه شیطانی او و خواهرم باخبرشدم خونم به جوش آمد. من به تنهایی مرد غریبه را کشتم و جنازهاش را آتش زدم و پدرم در این ماجرا نقشی نداشت.خواهرم مرجان به شیشه معتاد بود و سه بار قصد داشت با مقتول فرار کند اما من و پدرم او را در خانه تحت نظر گرفتیم تا ترک کند اما ناگهان ناپدید شد؛ وقتی به خانهاش رفتیم در را باز نکرد و من از روی دیوار به داخل حیاط پریدم. مرجان با دیدن من فرار کرد اما وقتی منصور را دیدم نتوانستم جلوی خودم را بگیرم و دو ضربه چاقو به او زدم. بعد هم جسد را در پتو پیچیدم و در صندوق خودرویم گذاشتم. سپس با پدرم به بیابانهای فشافویه رفتیم و جسد را آتش زدم. حالا هم پشیمان نیستم چراکه منصور مستحق مرگ بود.»
با اعترافات متهم، پرونده به شعبه دهم دادگاه کیفری فرستاده شد و پسر جوان به قصاص و پدرش به حبس محکوم شد. اما این حکم از سوی قضات دیوانعالی کشور رد شد و پرونده بار دیگر به شعبه دهم دادگاه کیفری انتقال یافت.
متهم اصلی پرونده در دومین دور محاکمه که هفته گذشته در شعبه دهم دادگاه کیفری برگزار شد، اعترافات قبلیاش را تکرار کرد و اظهار پشیمانی هم نداشت.
به این ترتیب قضات عالیرتبه این شعبه به ریاست قاضی قربانزاده و مستشاران - قاضی ملکی و قاضی غفاری- وارد شور شدند و متهم ردیف اول - سعید 32 ساله - را به اتهام قتل عمد به قصاص محکوم کردند. همچنین سعید و پدرش به اتهام آدم ربایی نیز هر کدام به 15 سال حبس محکوم شدند.
پیش از این مرجان (زن شیشه ای) نیز محاکمه و به اتهام رابطه نامشروع به 100 ضربه شلاق محکوم شده بود.