بحران در آب‌های شرق چین باشد یا در منطقه مرزی استان کرمانشاه، وزرای مختلف برای بازدید شال و کلاه می‌کنند و رنج سفر را به جان می‌خرند، اما اگر در تهران و بیخ گوششان رخ دهد، خیر!
به گزارش «تابناک»، این اشکال بزرگی است که در روزهای اخیر بار دیگر آشکار شده و خودنمایی می‌کند. با بحرانی که در بزرگترین فرودگاه بین‌المللی کشورمان بروز کرده و اگرچه به آبروی کشورمان گره خورده، اما هنوز جدی گرفته نشده است. بحران در فرودگاهی که «مدرن ترین» فرودگاه کشور نامیده می‌شود، اما بارش برف آن را از کار انداخته است.
درباره فرودگاه بین المللی امام خمینی (ره) سخن می‌گوییم که با استاندارد‌های روز جهان بسیار همخوانی دارد تا جایی که می‌تواند پذیرای هواپیما‌های غول پیکری همچون ایرباس ۳۸۰ نیز باشد، اما اگر برف ببارد، تا چند روز از دایره خدمت خارج خواهد شد و برف روبی در آن در قامت یک بحران تمام عیار جلوه خواهد کرد!
درست مثل روزهای اخیر که بسیاری در مسیر رسیدن به فرودگاه گیرافتادند و مجبور شدند شب را در اتومبیل‌های روشن، درست وسط آزادراه، به صبح برسانند و زمانی که به فرودگاه رسیدند، دریافتند که رنج بیهوده برده‌اند وسعی بی فایده کرده‌اند! درست مثل دیگر مسافرانی که با مشقت‌های دیگر از مسیر‌های دیگر روانه فرودگاه شدند و تازه دریافتند که به ابتدای مشکلی جدید رسیده‌اند.
مشکلی از جنس بحران، آن هم از نوع بسیار بزرگش، تا جایی که هنوز رفع نشده و باقی ست. سه روز از پایان بارندگی‌ها گذشته، اما کماکان تقریبا همه پرواز‌ها در فرودگاه بزرگ مجاور تهران با تاخیر‌های طولانی مدت انجام می‌شوند، به ویژه اگر پرواز‌های ایرانی باشند. پرواز‌هایی که شماری شان در زمان براش برف و پس از آن لغو شدند و میشد دلیلش را فهمید، اما وضعیت امروزشان را نه!
بحرانی تمام عیار که برخی تصاویر منتشر شده پیرامونش به شدت دردناک است؛ مثل تصاویری که از تلاش برخی کارگران برای برف روبی با بیل و پارو منتشر شد یا تصاویر مسافران خسته و کلافه‌ای که برای برف روبی اعلام آمادگی کرده‌اند، بلکه گره از کار هم‌نوعانشان بگشایند و امکان انجام پرواز‌های خودشان را هم فراهم آورند.
وضعیت نابسامانی که حتی امکان خروج مسافران از فرودگاه و بازگشت به خانه و زندگی هایشان را هم نمی‌داد چراکه خبری از تاکسی و وسایل حمل و نقل عمومی برای جابجایی مردم نبود. اشکالی که ظاهرا ارتباطی با مسئولان فرودگاه، یا مسئولان مافوق ایشان ندارد که اگر داشت، میشد با اجراه چند دستگاه اتوبوس و استمداد از امثال شهرداری، برای رفع و رجوعش تدبیر کرد.
تدابیری از جنس احترام به مردم و درک شرایط و مشکلاتشان. از جنسی که ظاهرا نایاب شده که اگر موجود بود، میشد با مسافران به دام افتاده در فرودگاه با صداقت سخن گفت: نه اینکه اصطلاحا سنگ قلابشان کرد و پرسش هایشان در خصوص انجام پرواز را با جواب‌های غیردقی و آکنده با دروغ پاسخ گفت. پاسخ‌هایی دروغین که تاخیر در پرواز را دو ساعت اعلام می‌کند و دو ساعت بعد، با عددی دیگر آن را تمدید می‌کند و... .
همه این‌ها در حالی است که می‌دانیم چه در حوزه راه و چه در بخش فرودگاهی، متولی حل و فصل این مشکلات یکی است و نمی‌توان توجیه‌هایی مانند اختلاف بین نهاد‌ها و مشخص نبودن دایره مسئولیت و امثال این‌ها را سپر ساخت و پشتش پنهان شد؛ حوزه مسئولیت وزارت راه و شهرسازی که متولی آن حتی زحمت بازدید از فرودگاه و شنیدن مشکلات مسافران در راه مانده و سرگردان را هم به خود نداد.
وزیری که پیشتر هم در زمان بروز برخی بحران‌ها در حوزه مسئولیتش ثابت کرده درک درستی از دنیای افراد آسیب دیده ندارد و قصدی هم برای رفع این مشکل ندارد. درست مثل این روز‌ها که صدای اعتراضات در فرودگاه امام خمینی (ره) به مدد شبکه‌های اجتماعی و حضور مسافران پرشمار خارجی، به آن سوی مرز‌های کشورمان هم رسیده است، اما نتوانسته دکتر آخوندی را مجاب کند از دفتر کارش در تهران خارج شده و زحمت طی کردن ۲۵ کیلومتر تا بزرگترین فرودگاه کشورمان را به جان بخرد!
تابناک عزیز
وقتی پشت کسی گرم است این است به نحوه صحبت کردن ایشان توجه کنید که چقدر کوچه بازاری است 
