قدس؛ اعترافهاي علي کفاشيان در قاب يک گفتگوي تلويزيوني بيش از آنکه افکار عمومي را در مورد ويرانه فوتبال ايران اميدوار کند، نااميدي و ياس و انديشه اي خاکستري را به فوتبال ايران هديه داد. آيا کسي بود که جملات رئيس هميشه خندان را بشنود و از آنچه رئيس فوتبال ايران به زبان مي آورد اظهار تأسف و احساس خطر نکند؟
علي کفاشيان رک و بي پرده مدعي ميشود کميته فني تيمهاي ملي در فدراسيون فوتبال کميته اي فرماليته با شرح وظايفي محدود است. او خيلي راحت در مورد چگونگي گزينش نفرات حرف مي زند و بعد خيلي زود از لابلاي حرفهايش مي فهميم که رئيس فدراسيون فوتبال با وجود نقصهاي آشکار در شناختش از فوتبال نظرات کميته فني تيمهاي ملي را بي هيچ مي دارد!
کفاشيان جايي که گفت تمامي تصميمات در مورد تيم ملي را شخص او و مهدي تاج اتخاذ مي کنند، دلهره را به جان فوتبال ايران انداخت! مهدي تاج را مي توان در بخشهايي ديگر از زندگي مديريتي اش بررسي کرد و بعد به اين باور رسيد که تصميم گيريهاي او در کنار علي کفاشيان چقدر مي تواند بي پايه و دور از استدلالهاي لازم و کافي و قوي باشد.
مهدي تاج که از ابتداي دهه 80 خورشيدي صاحب امتيازي يک روزنامه ورزشي را براي خود ديد، در کمتر از 6 سال مديريت خود بر اين جريده ورزشي، 7 مديريت و سردبيري را در مجموعه اش تغيير داد! آيا مردي که طي شش سال نمي تواند حداقل ثبات را در يک مجموعه کوچک مانند رسانه اي نوشتاري حفظ کند و سرانجام در آن را تخته مي کند، مي تواند در مسأله اي ملي صاحب رأيي سرنوشت ساز شود؟
اويي که در چشم برهم زدني از حمايت دايي دست برداشت و خيلي زود هم پشت قطبي را خالي کرد (که خود از بزرگترين حاميانش براي جانشيني مايلي کهن بود) مي تواند يک گزينه مناسب را براي هدايت تيم ملي انتخاب کند و البته همين مرد آيا توانايي ساختن فضايي مناسب را براي مربي بعدي خواهد داشت؟
پاسخهاي منفي در مغزمان رژه مي رود تا اين که از زبان رئيس مي شنويم که شايد سن گوران اريکسون به عنوان دستيار افشين قطبي در تيم ملي ايران مشغول به کار شود! آن چه کفاشيان مي گويد ديگر نه يک لطيفه براي لبخند زدن که دقيقاً به سخره گرفتن باورهاي مردم و توهين به شعور مردم است! تفکر به هيچ انگاشتن آگاهي و شعور مردم را پيش از اين هم در رفتار و گويش مديران فدراسيون ديده بوديم. جايي که نايب رئيس اول فدراسيون فوتبال در برنامه نود مدعي شد مردم ايران قدرت تحليل ندارند و اتفاقها را تنها تأييد يا تکذيب مي کنند، نشانه هاي قوي از بي ارزش کردن خواسته هاي مردم را ديده بوديم.
حالا کفاشيان در برنامه زنده تلويزيوني خود را به کوچه چپ مي زند و به مردم مي گويد مردي که بيش از 30 سال فقط در تيمهاي بزرگ سرمربيگري کرده است، کنار دست مردي خواهد نشست که بزرگترين افتخارش انداختن عکس يادگاري کنار گاس هيدينک بوده! چه کسي شوخي جديد آقاي کفاشيان را باور مي کند؟ چه کسي به شوخي تلخ و توهين آميز آقاي رئيس مي خندد؟ براي آينده اين فوتبال بايد گريست!
***
سالها قبل، سازمان ملل در بررسي خسارتهاي وارد شده به ايران در جنگ تحميلي اعلام کرد که هر يک سال جنگ، ايران را 8 سال در تمامي عرصه هاي سياسي، اجتماعي، بهداشتي و درمان، اقتصادي، فرهنگي و هنري و ورزشي، علم و تحصيل و... عقب انداخته است. هشت ضرب در هشت مي شد 64. حالا بايد بپرسيم هر يک روز مديريت اين مديران در فدراسيون فوتبال چند سال ما را در فوتبال عقب مي اندازد؟ امروز کافي است به ساختمان فدراسيون فوتبال برويد و از تمامي اعضاي هيأت مديره بپرسيد که نام سرمربي تيم رئال مادريد چيست! هيچ يک نمي دانند... هيچ يک! حال ما با اين مديران زندگي مي کنيم و متصور مي شويم که بايد به جام جهاني رفت و قله آسيا را فتح کرد !
