این روزها استقلال و پرسپولیس بدون مدیرعامل بار دیگر سردرگم هستند و این وضعیت برای چندمین بار است که در دوره وزارت مسعود سلطانی فر تکرار می‌شود.
به گزارش «تابناک ورزشی»؛ دیگر برای هواداران دو تیم پرطرفدار که دولت دست از سرشان برنمی‌دارد، عادی شده که باشگاه محبوبشان مدیرعامل یا هیات مدیره کامل نداشته باشد. عجیب اینکه همین اعضایی که از سوی یک وزیر منصوب می‌شوند هم با هم نمی سازند و جلسات دو تیم در سطح هیات مدیره با تنش و دعوا و اختلاف همراه است.
حالا جدال مدیران سیاسی و اقتصادی حوزه‌های بی‌ربط با فوتبال بار دیگر شدت گرفته است و از در و دیوار گزینه روی میز کار وزیر ورزش قرار می‌گیرد؛ وزیری که خودش خطر جدی استیضاح را بیخ گوش خود حس می‌کند و معلوم نیست صندلی جنجالی‌اش را حفظ می کند یا به انتصاب مدیران غیرمتخصص ادامه می‌دهد!
اوضاع نابسامان دو تیم و آشفتگی در سطوح ارشد وزارت ورزش و جوانان، باعث شده هرکسی که کوچکترین انگیزه‌ای برای تصاحب یکی از کرسی‌های مدیریتی دو تیم دارد، با کمی خبرپراکنی و مطرح کردن خود در رسانه‌ها در پی جلب نظر وزیر و ورود به لیست گزینه‌ها باشد.
پیشکسوتان پرسپولیس با پرچمداری پروین دنبال سهم‌خواهی
دیروز درباره گزینه های مختلف مدیرعاملی پرسپولیس نوشتیم و اینکه این تیم در حال حاضر با دو عضو کمتر شناخته شده خود اداره می‌شوند و استعفای رغبتی بعد از کناره‌گیری مهرداد هاشمی، این تیم را در آستانه مهمترین بازی تاریخش در فینال لیگ قهرمانان آسیا، زمینگیر کرده است.
در این ميان البته پیشکسوتان پرسپولیس هم که مدتی است با تشکیل یک شرکت درپی گرفتن سهم در معادلات قدرت هستند، به سردمداری علی پروین، محمد دادکان را به وزیر ورزش پیشنهاد دادند؛ مدیری که با سلطانی‌فر کارد و پنیر است.
در این میان حمیدرضا گرشاسبی هم عزم بازگشت کرده و تعداد زیادی از روزنامه نگاران معتبر، نام او را در رسانه‌های خود به عنوان گزینه اصلی منتشر می‌کنند؛ انگار نه انگار که گرشاسبی بازنشسته است و اگر امکان مدیرعاملی وی در پرسپولیس بود، از این سمت استعفا و صندلی اش را به یک مدیر ناکارآمد و غیرورزشی به نام عرب تحویل نمی‌داد.
به هر حال شاید گرشاسبی هم فضای بلبشوی حاکم بر باشگاه و ورزش کشور را مناسب دیده تا شاید قانون را دور بزند و مثل انتصابش در باشگاه دولتی پیکان، چندصباحی ریاست را تجربه کند.
از سوی دیگر خطر به قدرت رسیدن معاون اقتصادی باشگاه پرسپولیس را هم نمی‌شود جدی نگرفت. کسی که بر قرارداد پرحرف و حدیث آتیه داده پرداز اشراف دارد و در واقع او را نماینده کارگزار و منافع او در باشگاه می‌دانند. اگر رضا یلوه به صندلی مدیریت پرسپولیس حتی تحت عنوان سرپرست برسد، باید احتمالات و مسائل مرموزی را در ذهن مرور کرد که بوی خوبی از آن به مشام نمی‌رسد.
محله برو و بیای آبی‌ها و گزینه‌هایی که بیرون در باشگاه می‌جنگند
حالا بشنوید از استقلال که ماجرا دقیقا شبیه اردوگاه تیم رقیب در حال پیشروی است؛ با این تفاوت که قدیمی‌های استقلال به جای معرفی یک مدیر فوتبالی معروف از داخل خانواده خود، جسته و گریخته یک فرد گمنام را به وزیر پیشنهاد داده اند.
فعلا استقلال با سرپرستی احمد مددی، موقت اداره می‌شود و اعضای هیات مدیره این باشگاه فرصت چندانی هم برای انتخاب مدیر عامل جدید ندارند. مددی هم نمی تواند مثل رسول پناه چندین ماه سرپرست بماند.
در حال حاضر باشگاه استقلال با اعضایی همچون اسماعیل خلیل زاده، حجت نظری، مهدی عبدیان و زبده شیرکوهی با سرپرستی مددی کارهای مربوط به باشگاه را پیش می برد تا در نهایت وزارت ورزش و جوانان گزینه مدیر عاملی باشگاه را اعلام کند.
در این میان، نام افرادی همچون کاظم اولیایی، حمیداوی مالک باشگاه خصوصی شهرخودرو ـ که تیم مشهدی را بعد از دو فصل پرسروصدا از اغلب ستاره‌های اسمی خالی کرد و گفته می‌شود بدهی هنگفتی هم دارد و دیگر پیشکسوتان استقلال ـ برای مدیر عاملی شنیده می شود.
اما در این ميان یک گزینه گمنام سعی می‌کند با جمع کردن حمایت رسانه‌ای و پیشکسوتان باشگاه استقلال، یکراست به صندلی مدیرعاملی برسد.
رضا الماسی، مدت کوتاهی است در باشگاه ملوان بندرانزلی جایگاهی به دست آورده است؛ اما کسی او را در فوتبال ایران نمی‌شناسد؛ ملوان تیم قدیمی و ریشه دار است که مدیریتش اعتبار می‌آورد، ولی از سال گذشته که مالکیت تیم با حمایت امام جمعه شهر، از نیروی دریایی به پژمان نوری و مازیار زارع واگذار شد، دیگر آن چارت سابق را ندارد و پس از دهه‌ها حالا درگیر مسائل مالی شدید است.
حالا برخی رسانه ها اصرار دارند که احتمال انتصاب وی حداقل به عنوان عضو هیات مدیره را جا بیندازند و هر طور شده، او را نیز به بدنه باشگاه اضافه کنند. فردی که احتمالا در دیدار اخیر نیز از سوی تعدادی از پیشکسوتان استقلال به وزارت ورزش و جوانان معرفی شده تا سکاندار آبی پوشان شود.
به سوابق مدیریتی الماسی به عنوان گزینه مدیرعاملی باشگاه استقلال که نگاه می‌کنیم، جز همین ملوان که هنوز یک سال هم از مسئولیتش نگذشته، ارتباط خاصی نمی‌بینیم. باید توجه داشت که ما درباره استقلال حرف می‌زنیم، نه تیمی در لیگ های پایین تر!
سرمایه گذار مرکز علمی کاربردی صنعت جهانگردی تهران یا عضو هیئت رئیسه فدراسیون کاراته و انجمن ITF ایران بودن چه رزومه‌ای برای گرفتن سکان اداره استقلال آن هم در آستانه خصوصی سازی است؟
تخریب رقیب برای رسیدن به صندلی مدیرعاملی
جالب اینجاست که رضا الماسی هنوز نیامده، شایعه تمایل او به تیم رقیب در فضای مجازی پخش شده است. این خود به معنی زد و خورد شدید کاندیداها برای تخریب رقیب و حذف آنها از میدان است.
گروهی دیگر می‌گویند، هرکس پول بدهد و بتواند از باشگاه حمایت مالی بکند، به چشم وزیر عزیز خواهد شد و می‌تواند به هدف نزدیک‌تر شود!
آیا خریداران در پی شکستن سر سرخابی‌ها قبل از ورود به بورس هستند؟
در این میان اما نکته اینجاست، برخی خریداران سهام باشگاه که گفته می‌شود طی دو ماه آینده در بورس اوراق بهادار عرضه خواهد شد، در صدد رسوخ به باشگاه و آماده سازی زمینه کار برای تصاحب سهام بیشتر یا کاهش قیمت هر سهم هستند تا در قعر قیمت، باشگاه را خریداری کرده و پس از مالکیت، به سود هنگفتی از راه افزایش ارزش سهام و فروش آن در تالار بورس برسند.
باید دید این جنگ تمام عیار مالی بین خواهندگان استقلال و پرسپولیس به کجا کشیده است و وزیر ورزش چه نقشی در این میانه با تغییر و تحولات پیاپی خود و تضعیف دو تیم ایفا خواهد کرد.
در این مورد ابهامات و پرسش های بیشماری درباره نحوه واگذاری فرصت های درآمدزایی دو باشگاه مطرح است که پای قراردادهای بسیار مشکوک به میان باز و گفته می‌شود همه این موضوعات، زمینه سازی برای رسیدن به بزرگترین بلوک سهام باشگاه با کمترین قیمت است.
در این میان گفته می‌شود حضور مدیران ناشناخته و بعضا سیاسی در راس هر دو باشگاه و عزل و نصب‌هایی همچون برکناری فرهاد مجیدی با وجود موفقیت نسبی استقلال و خالی کردن پرسپولیس از ستاره‌های اصلی، همگی پازل هایی از یک برنامه مدون است تا این دو تیم در بدترین شرایط خود وارد بازار سرمایه شوند.
سود این کار در صورت واقعیت چنین گمانه‌زنی‌هایی به جیب چه کسی می‌رود؟ به زودی در این باره با جزییات بیشتری خواهیم نوشت.
نویسنده: مجید کوهستانی
بی اخلاقی ها واتفاقات بهت اوری که اینروزهاشاهدش هستیم نمونه یک بی تدبیری سو مدیریت ازنوع دولتی اش است 
ما به هیچ وجه فساد سیستماتیک در کشور نداریم.بفهمیم... 
