شهید «حسن طهرانی مقدم» پدر موشکی ایران، نماد اراده نیروی انقلابی و جهادی و مظهر تلفیق دانش و تجربه با توکلی الهی بود؛ مردی که بازوی قدرتمند انقلاب اسلامی به همت او و همرزمانش، آنچنان بلند و کوبنده شد که بازدارندگی ایران را در مقابل تهدیدات دشمنان تضمین می‌کند و بی‌شک این مهم تحقق نمی‌یافت، مگر آنکه اراده‌ای به همین استحکام استوار و به بلندای دماوند، پای کار ایران می‌بود؛ شهیدی که اکنون الگوی بسیاری از جهادگران ایران اسلامی به ویژه دانشمندان و جهادگران عرصه خودکفایی دفاعی ایران است.
به گزارش «تابناک»؛ «حسن طهرانی مقدم» ششم آبان ۱۳۳۸ در محله سرچشمه تهران متولد شد. در ۲۱ سالگی و در ابتدای شکل‌گیری رسمی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، به عنوان مسئول اطلاعات منطقه سه سپاه شمال، مشغول به فعالیت شد و تا ۳۱ مهر ۱۳۵۹ در این سمت ماند. در زمان بروز ناآرامی‌ها در نقاط مرزی که مهم‌ترین آن‌ها حوادث تجزیه‌طلبانه در کردستان بود، سپاه را در ۱۵ ماه اول عمر خود متوجه ضرورت تقویت صبغه نظامی کرد. حاج حسن بعد از عملیات ثامن الائمه (ع)، متوجه ضعف آتش پشتیبانی خودی مستقر در خطوط مقدم جنگ شد.
در پاییز ۱۳۶۰ طرح ساماندهی آتش پشتیبانی (خمپاره‌اندازها) را سنجیده و مدون تقدیم حسن باقری کرد. در پی آن سردار محسن رضایی، فرمامده سپاه پاسداران در دوران دفاع مقدس در حکمی نخستین ماموریت او در این عرصه تعیین کرد: «برادر حسن مقدم به عنوان فرمانده پشتیبانی‌کننده آتش‌های خمپاره‌ای سپاه معرفی می‌شوند؛ لازم است با او همکاری کنید.» در جلسه‌ای که سردار مقدم به عنوان فرمانده توپخانه سپاه حضور داشت، قرار شد شهر بصره با توپ‌های ۱۳۰ میلی‌متری که حداکثر برد آن‌ها ۲۸ تا ۳۰ کیلومتر بود، مورد حمله توپخانه‌ای قرار گیرد.
پس از صدور فرمان تاریخی امام (ره) مبنی بر تشکیل نیرو‌های سه‌گانه سپاه پاسداران، سردار محسن رضایی شهید مقدم در سال ۱۳۶۴ به سِمت فرماندهی موشکی نیروی هوایی سپاه منصوب کرد و این ماموریتی بزرگ برای حاج حسن بود. در حکم محسن رضایی خطاب به تهرانی مقدم آمده است: «به موجب این حکم جنابعالی به عنوان فرمانده یگان موشکی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی منصوب می شوید. امید است با نصب العین قرار دادن تقوی و پیروی از ولایت فقیه و عنایت کامل به موازین شرع مقدس اسلام و همچنین با توجه به ضوابط سپاه و رعایت سلسله مراتب بتوانید گام های موثر جهت رضای خداوند تبارک و تعالی بردارید.» محسن رضایی در ذیل این حکم خطاب به وزیر وقت سپاه پاسداران تاکید کرده است: «جهت آگاهی و ادامه پشتیبانی تا مرحله خودکفایی یگان مربوطه» که جهت گیری ماموریت تهرانی مقدم را مشخص کرده بود.
شهید حسن تهرانی مقدم همچنین در تاریخ یکم مهر ۱۳۸۴ به عنوان جانشین سردار علی زاهدی در نیروی هوایی سپاه پاسداران منصوب و در ۲۵ آذر ۱۳۸۵به عنوان مشاور فرمانده کل سپاه در امور موشکی و رئیس سازمان خودکفایی سپاه انتخاب شد. حاج حسن طرفدار گروه‌های کاری سبک و چابک بود. برای همین سازمان جهاد خودکفایی جای کوچکی بود با آدم‌های کم. او بزرگ‌ترین و پیچیده‌ترین دستگاه‌ها را در پادگان کوچکی با تعداد کمی محقق و پاسدار می‌توانست بسازد. برون‌سپاری‌اش حرف نداشت. تمامی قطعات و اجزای مورد نیاز را جدا جدا به کارگاه‌ها و کارخانه‌های سطح کشور سفارش می‌داد و آن وقت همه را جمع میکرد و با افراد محدود سر هم می‌کردند. هم صنعت کشور رونق می‌گرفت و هم انرژی خودشان صرف ساختن قطعات و انبار کردن ماشین آلات و مدیریت نیروی انسانی نمی‌شد.
اگر نیازشان طوری بود که در سراسر کشور کسی قادر به ساختن آن نمی‌شد، آن وقت بچه‌ها را صدا می‌زد و مشخصات ماده مورد نظر را می‌گفت و وقتی می‌داد که رویش کار کنند، خودش هم بی‌کار نمی‌نشست. با یکی دو استاد دانشگاه مورد اعتماد مشورت میکرد. مقاله می‌خواند و شروع میکرد به تست زدن. بچه‌ها که می‌آمدند پیشش می‌گفت: «دارم تمرین می‌کنم ببینم شما دارین اونجا چه کار می‌کنید.» بچه‌ها می‌خندیدند و به روی خودشان نمی‌آوردند که از ترس اینکه حاجی زودتر از آن‌ها به محصول برسد با چه سرعت و پشتکاری دارند کار می‌کنند.
۲۱ آبان‌ماه ۱۳۹۰ در پادگان شهید مدرس و در حال آماده‌سازی آزمایش موشکی بر اثر انفجار زاغه مهمات داغی بزرگ برجای ماند. غروب آن روز بغض آسمان ناگهان ترکید. آسمان شروع به باریدن کرد و اشک‌هایش بر سر مردم شهر ریخت. آن شب فضای کرج و پایتخت بسیار دلگیر و غم‌انگیز بود. ۳۹ نفر از بهترین کسانی که سال‌ها شب و روز برای موفقیت و استقلال و اقتدار در عرصه موشکی در این پادگان تلاش می‌کردند، شب عید غدیر سال ۹۰ آسمانی شدند.
اقتدار و بازدارندگی امروز ایران اسلامی در مقام دشمن خارجی که بخش قابل توجهی از آن به واسطه قدرت موشکی این مرز و بوم است، ثمره از خودگذشتگی و دلاورمردی حسن تهرانی مقدم و یاران شهیدش است؛ مردانی که عزتمندانه زیستند و لحظه به لحظه حیات‌شان با برکات و ثمراتی بود که هرچه از ریخته شدن خون پاک‌شان می‌گذرد، آثارش برای مردم قهرمان پرور ایران بیش از پیش عیان می‌شود.
روحش شاد یادش گرامی و راهش راه ما 
کاش خودروهای ما هم امنیت داشت 
